به گزارش خبرگزاری مهر، این تصویر از اطلاعات جمع آوری شده توسط کاوشگر "مارس اکسپرس" آژانس فضایی اروپا بین 25 نوامبر 2004 تا 22 ژوئن 2006 به دست آمده است.
در زمان جمع آوری این اطلاعات، این آتشفشانهای خاموش تغییراتی را نشان ندادند اما این کاوشگر توانست بر فراز قله یکی از آنها که Ceraunius Tholus نام دارد یک مه- توده یخی را شناسایی کند.
در پایان دوره جمع آوری این اطلاعات، مارس اکسپرس مجدداً از این آتشفشان تصویربرداری و مشاهده کرد که مه- توده ناپدید شده است.
واژه لاتین Tholusبه معنی "گنبد مخروطی" است. پایه این آتشفشان 130 کیلومتر عرض دارد و قله آن در ارتفاع 5.5 کیلومتری واقع شده است. بر روی این قله یک دهانه وسیع به عرض 25 کیلومتر وجود دارد.
در همسایگی این آتشفشان در جهت 60 کیلومتری به سمت شمال، آتشفشان کوچکتر دیگری به نام Uranius Tholus وجود دارد که قطر پایه آن 62 کیلومتر و ارتفاع آن 4.5 کیلومتر است.
دامنه های Ceraunius Tholus نسبتاً شیب دارند و زاویه میل آنها حدود 8 درجه است. به نظر می رسد دره های این دامنه ها از مواد نرمی چون خاکستر که به راحتی فرسایش می یابند تشکیل شده باشد. بزرگترین و عمیقترین این دره ها حدود 3.5 کیلومتر پهنا و 300 متر عمق دارد.
براساس گزارش یونیورس تودی، گودالی که بین دو آتشفشان گسترده شده است Rahe نام دارد. مساحت این گودال که از برخورد یک شهاب سنگ به وجود آمده است 35 کیلومتر در 18 کیلومتر است.
گودال کوچکتری که در غرب Uranius Tholus واقع شده است 13 کیلومتر عرض دارد.