به گزارش خبرگزاری مهر، بیش از 10 هزار تن از آب آلوده به مواد رادیواکتیو طی ماموریتی که توسط شرکت Tepco صورت می گیرد، به درون اقیانوس پمپ خواهد شد. اکنون سه و نیم هفته از زمان وقوع زمین لرزه و سونامی عظیم ژاپن می گذرد و مهندسان در این دوره تعمیرات و ترمیمهای متعددی را به انجام رساندند اما وجود حجم زیادی از آب آلوده در نیروگاه یکی از اصلی ترین موانع پیشبرد فعالیت آنها است.
بخشی از این آب به مواد رادیواکتیو آلوده است و بخشی از آن آلوده نیست اما نکته اینجا است که همه این آب باید از نیروگاه تخلیه شود تا به این شکل بتوان تجهیزاتی را که در پی حادثه 11 مارچ و انفجار های پی در پی دچار آسیب دیدگی شده اند را تعمیر کرد.
نکته نگران کننده در حال حاضر رآکتور دوم در واحد 6 نیروگاه است. در این رآکتور آبهایی با درجه بالایی از رادیواکتیو یافته شده است زیرا این آب زمانی با مواد رادیو اکتیو در تماس بوده است و اکنون در زیرزمین ساختمان راکتور جمع شده است. میزان رادیو اکتیو این آبها هزار میلی سیورت در ساعت اندازه گیری شده است و 15 دقیقه قرارگیری در معرض این آبها می تواند کارگران نیروگاه فوکوشیما را به حد نصاب هشدار 250 میلی سیورت برساند.
این آب در حال نشت به درون اقیانوس است اما مسیر انتشار و نشت آن ناشناخته است و باید هرچه زودتر مسدود شود. ژاپنی ها برای کشف رد نشت این آب از دانه های رنگی مخصوصی استفاده کرده اند اما این روش نیز چندان موفقیت آمیز نبوده است. همچنین تلاشها برای پر کردن شکاف ایجاد شده که منجر به نشت آب رادیو اکتیو در اقیانوس شده است نیز ناکام باقی مانده است.
شرکت Tepco اعلام کرده است سطح مواد رادیواکتیو آبی که این شرکت قصد دارد در میان آب اقیانوس رها کند 100 برابر سطح مجاز است اما در صورتی که مردم روزانه و به مدت یک سال از غذاهای دریایی این منطقه استفاده کنند میزان تشعشعات رادیو اکتیو در حد 0.6 میلی سیورت باقی خواهد ماند، در حالی که سطح عادی تشعشعات رادیو اکتیو در حدود دو میلی سیورت در سال است.
خارج کردن این آب از میان نیروگاه به کارگران امکان می دهد تا تخلیه زیرزمین رآکتور را آغاز کنند. دولت ژاپن این حرکت را به تایید رسانده است، به گفته "یوکیو ادانو" وزیر کشور ژاپن فراهم آوردن شرایطی ایمن برای رسیدن به رآکتور شماره دو برای تعمیر تجهیزات از ارجحیت بیشتری برخوردار است.
بر اساس گزارش بی بی سی، در حالی که هیچ کس از آزاد شدن رادیو اکتیو در میان اقیانوس احساس خوبی ندارد، ژاپن دست کم این شانس را دارد که از حرکات گسترده آبهای اقیانوسی بهره بگیرد. جریان "کروشیو" در پاسیفیک شمالی برابر جریان خلیج در اقیانوس اطلس است و می توان از چنین جریان قدرتمندی برای هدایت مواد رادیو اکتیو به مرکز اقیانوس استفاده کرد، مکانی که در آن مواد رادیو اکتیو به خوبی با آب دریا مخطوط شده و رقیق می شوند.