آیت الله دکتر مهدی هادوی تهرانی رئیس مؤسسه رواق حکمت و یکی از شاگردان آیت الله بهجت در گفتگو با خبرنگار مهر در رابطه با ویژگیهای اخلاقی و معرفتی آیت الله بهجت اظهار داشت: یکی از ویژگیهای اخلاقی آیت الله بهجت دائم الذکر بودن وی بود.
وی افزود: آیت الله بهجت در تمام مدت شبانه روز مشغول ذکر بود و کارهای دیگر، ایشان را از ذکر غافل نمی کرد و در جریان تدریس یا گفتگو همچنان اذکار خود را ادامه می دادند و این مداومت بر ذکر یکی از ویژگیهای بارز وی محسوب می شود.
آیت الله هادوی تهرانی به عنوان یکی از شاگردان آیت الله بهجت در رابطه با استاد خود گفت: نظمی که ایشان برای زندگی خود داشتند بسیار قابل توجه بود. ایشان نمازهای صبح، ظهر و شب را به جماعت و به صورت منظم برگزار می کردند. نماز وی نماز خاصی بود حال و هوای خاصی داشت به نوعی که می توان از این نماز بعنوان یک کلاس معرفتی یاد کرد.
رئیس مؤسسه رواق حکمت در رابطه با شیوه تدریس آیت الله بهجت گفت: وی در تدریس علاوه برنوآوریهای فقهی و مطالب علمی، همواره رعایت بزرگان را کرده و کلمات خود را در حاشیه کلمات بزرگان مطرح می کرد و به نوعی تواضع خود را در آموزش درسی نشان می داد.
دکتر مهدی هاوی تهرانی با اشاره به اینکه آیت الله بهجت به لحاظ سخن گفتن همواره به کوتاه ترین سخن اکتفا و از زیاده گویی و اطناب پرهیز می کرد، اظهار داشت: شاید کسی که اولین برخورد را با وی داشت ظاهر ایشان را گرفته تلقی می کرد اما ارتباط نزدیکتر با وی مشخص می کرد که آیت الله بهجت دارای رویی گشاده بود و مزاح هایی متناسب با شرایط و موقعیت مطرح می کرد و برخوردی گرم و دوستانه داشت.
وی اضافه کرد: آیت الله بهجت همواره هنگام تدریس قبل از درس یا پایان آن اشاراتی و نکته هایی سیاسی، اجتماعی یا اخلاقی و عرفانی مطرح می کردند که در واقع پاسخ به پرسشهایی بود که ذهن مخاطب را مشغول کرده بود. کلاس درس وی هیچگاه خالی نبود و همراه در کنار تذکرات اخلاقی، عرفانی، اجتماعی و سیاسی بود و عرصه آموزش عملی اخلاق و معرفت به شمار می رفت.