به گزارش خبرنگار مهر، ارتباط پیچیده اندیشه فردریش ویلهلم نیچه، فیلسوف برجسته آلمانی در قرن نوزدهم با نظریات چارلز داروین هر روز بیشتر از پیش مورد بررسی و تحقیق قرار می‌گیرد به نحوی که نظریه‌پردازان گوناگون و همچنین عموم افراد تمایل دارند این دو را در اندیشه‌هایشان یکسان بینگارند.
درک آر. جانسون در کتاب خود "آنتی-داروینیسم نیچه" با این نظر عام که این دو اندیشمند در اندیشه‌هایشان مشابهند مخالفت کرده و آن را به چالش می‌کشد و بر این ادعای صریح و جدی نیچه انگشت می‌نهد که وی "آنتی داروینیسم" است. وی البته بر اهمیت داروین در بسط و گسترش فلسفه نیچه تأکید می‌کند اما همزمان نیز به ویژگی خصمانه رابطه نیچه با داروین توجه دارد و نشان می‌دهد که نقد نیچه از داروین کلید درک موقعیت ضدداروینی نیچه است.
او همچنین تفسیر مجددی از "تبارشناسی اخلاق" نوشته فردریش نیچه ارائه می‌دهد که هر چند به نظر می‌رسد به نحو همدلانه‌ای ناتورالیسم داروین را مورد ملاحظه قرار داده است اما با این حال جانسون استدلال می‌کند که باید این اثر نیچه را به عنوان پیچیده‌ترین نقد این فیلسوف بر داروین و پیروان او در نظر گرفت.
کتاب "آنتی-داروینیسم نیچه" تألیف درک آر. جانسون پژوهشی است درباره فلسفه نیچه و به ویژه زمینه‌های فرهنگی آن که در دو بخش تدوین شده است. بخش اول با عنوان "از داروینیسم متقدم تا آنتی-داروین" مشتمل بر مباحثی چون "سیر به سوی آنتی-داروین: تأملات داروین در دوره میانی"، "غلبه بر انسان در انسان: سنجش دوباره زرتشت از دسته‌بندیها و مقولات داروینی" و "چالش شخصی نیچه با داروین" است.
بخش دوم کتاب "آنتی-داروینیسم نیچه" با عنوان "تبارشناسی اخلاق نیچه" نیز به بحث درباره "طبیعت نیچه"، "زایش اخلاق خارج از روح وجدان بد" و "علم داروین" اختصاص دارد.