به گزارش خبرنگار اجتماعي خبرگزاري مهر، از قرن چهاردهم تا كنون هيچ عامل بيماري زاي منفردي نظير بيماري ايدز نتوانسته چنين كشتاري را منجر شود چرا كه آنقدر آسيب پذير بوده كه تا كنون خانواده هاي زيادي را از هم پاشيده است.
ايدز درمناطقي نظير فقير ترين كشورهاي جهان كه اين بيماري در آنها شديدتر است، اميد به زندگي طبيعي انسان ها را در سه دهه پاياني قرن بيستم از بين برده است بنابراين نقص ايمني انساني در خصوص ايدز يك فوريت عمده سلامت به شمار مي رود.
دسترسي به وسايل پيشگيري و درمان اثر بخش از بيماري ايدز، و همچنين سرنوشت تحميل شده به افراد آلوده به ويروس نقص ايمني انساني، بسيار متفاوت است به گونه اي كه در كشورهاي بسيار فقير يا در جمعيت هاي فقير ساكن در جوامع ثروتمند، آلودگي به ويروس نقص ايمني انساني همچنان حكم مرگ را دارد.
دييس اداره پيشگيري از ايدز وزارت بهداشت در گفتگو با خبرنگار اجتماعي خبرگزاري مهر در خصوص ميزان دسترسي مردم به وسايل موثر در پيشگيري از ابتلا به ايدز مي گويد: براي افرادي كه از نظر اقتصادي شرايط نامناسبي دارند، امكان كمتري براي استفاده از وسائلي كه به نوعي مي تواند در پيشگيري از ايدز مفيد واقع شود، وجود دارد و اين سبب افزايش احتمال ابتلا به ايدز در اين گروه از افراد مي شود.
دكتر ميترا معتمدي ادامه مي دهد: اطلاع رساني در زمينه راه هاي انتقال ايدز مهمترين عاملي است كه مي تواند هم به مردان و هم به زنان آگاهي هاي لازم را در خصوص ايدز بدهد چرا كه تمامي مردم چه زن و چه مرد بايد بدانند كه در معرض ابتلا به ايدز هستند بنابراين دختران و زنان بايد در خصوص حفظ و اميني خود در برابر ايدز بايد آگاهي يابند.
وي تصريح كرد: بايد وسايل پيشگيري كننده از ايدز نظير كاندوم در اختيار تمامي مردم به ويژه افرادي كه از لحاظ اقتصادي در وضعيت خوبي قرار ندارند ، قرار گيرد ، البته دسترسي به اين وسيله در حد معمول آن در داروخانه هاي كشور وجود دارد اما به صورت كامل نيست چرا كه امكان تهيه اين وسايل براي برخي افراد به ميزان لازم و ضروري وجود ندارد.
به هرحال اداره اين بيماري در مكان هايي كه نظام سلامت به صورت ضعيف عمل مي كند به گونه اي كه قادر به ارائه خدمات بهداشتي به ميزان مناسب به ويژه به گروه هاي اقليتي و افرادي كه در فقر به سر مي برند، نيستند، ساده نيست به همين علت در خصوص ايدز و به ويژه درباره حق برخورداري از نظام مراقبت سلامت در حيطه حقوق بشر مطرح و پرداختن به آن را از اولويت براي جوامع بيان شده است.