به گزارش خبرگزاری مهر، پاتوق سنتی کودکان که دومین دوره برگزاری خود در جشنواره را سپری می‌کند، توسط افسانه زمانی طراحی و کارگردانی شده است.
بخش‌های مختلف این پاتوق به این شرح است در بخش نقل کودک (شاهنامه‌خوانی): آرین شریعتی با نقل هفت خوان رستم (زال و سیمرغ)، شکیبا ابوالخیریان با نقل رستم و اسفندیار، سیاوش صالح‌پور با نقل رستم و اکوان دیو، کیانا حیدری با نقل نخستین رزم رستم و اسفندیار، محمد مهدی میرزا‌علی با نقل رستم و اشکبوس نقالی خواهند کرد.
در بخش خیمه شب بازی کودک "قصه‌های مبارک و تابستان" نوشته و اجرا مونا سربندی وآیین آذری "لزگی" به طراحی حرکات علیرضا غفارنژاد اجرا می‌شود. در بخش مجالس شبیه خوانی کودک 2 مجلس "حربن یزید ریاحی" با زمینه میر عزا کاشی و مجلس "سلیمان نبی" با زمینه اراک با گردآوری مهدی دریایی و "معین البکاء" احمد عزیزی اجرا می‌شود.
کودکان شبیه خوان مجلس "حربن یزید ریاحی" حسن صفاریان شبیه حر، محمد صفاریان شبیه ابوالفضل، رضا غلامی شبیه امام حسین، امیرعلی حیدری شبیه حر، علیرضا قاسمی شبیه شمر، محمد حیدری شبیه حر و فاطمه صفاریان شبیه سکینه.
کودکان شبیه خوان مجلس "سلیمان نبی": حسن صفاریان شبیه سلیمان، محمد صفاریان شبیه جبرییل، رضا غلامی شبیه بچه موش، امیرعلی حیدری شبیه موش مادر، علیرضا قاسمی شبیه گربه، محمد حیدری شبیه دیو و فاطمه صفاریان شبیه بچه موش.
در پاتوق سنتی کودکان هشت غرفه برپا می‌شود. غرفه شهر فرنگ علی ابوالخیریان، غرفه سفال: کاملیا نوحی، غرفه نقاشی: الهام زمانی، غرفه صورتگری: سمیرا انصاری خواه، غرفه بازی‌های محلی: محسن میرزا‌علی، غرفه معرفی عروسک‌های آیینی و محلی: اکرم اصغری، غرفه طراحی و ساخت تن‌پوش: بنفشه بدیعی و سلما محسنی اردهالی، غرفه طراحی لباس کودکان: افسانه زمانی.
پاتوق سنتی کودکان همه روزه در ایام جشنواره از ساعت 18 تا 20:30 با اجرای برنامه‌ها مختلف در محوطه تئاتر شهر برپا می‌شود.
- "مجلس شبیه تنهایی" نوشته فرهاد ارشاد به روایت و هدایت محمد بابایی در بخش مرور جشنواره آئینی و سنتی روی صحنه می رود. این نمایش محصول گروه بامداد است و قصه آن عبارتند از: ملوک در تنهایی خود، کنار عروسک مبارک و مطراق و دایره زنگی قصه آنچه را که در معرکه دیروزش دیده بود، روایت می‌کند . .
- نمایش"سیندرلا از فرنگ برگشته" به کارگردانی مهدی مهدی آبادی دربخش مرور پانزدهمین جشنواره بین المللی نمایش‌های آئینی و سنتی اجرا می شود. این نمایش به شیوه نمایش‌های سنتی و ایرانی و به خصوص تخت حوضی و سیاه‌باز اجرا می گردد . مضمون کلی اثر فانتزی و به شیوه تخت حوضی و سیاه‌بازی است که برای مخاطب پنج سال به بالا طراحی شده وداستان نمایش همان قصه معروف سیندرلا است که در هر فرهنگی به شکلی روایت شده است.
سیندرلا بعد از مرگ مادرش به دنبال پدرش به ایران می آید و در خانه پدر توسط نامادری و خواهر هایش اذیت می شود اما در آخر با پسر بزرگتر ین مَلاک شهر تهران ازدواج می کند بخشی از اشعار و دیالوگ‌های این نمایش به زبان انگلیسی است که روی صحنه به صورت همزمان با اجرا ترجمه می‌شود
رسول نجفیان، نویسنده و کارگردان تئاتردرباره جشنواره سنتی آئینی گفت: ما به تئاتری آیینی و سنتی می‌گوییم که ریشه در خاستگاه فرهنگ عزیز ایرانی داشته باشد و خوشبختانه آنقدر این ریشه غنی و قوی است که در برابر فرهنگ اروپایی، گویی فردی هزاران ساله را در کنار یک جوانه قرار داده‌ایم.
وی تاکید کرد: نمایش‌های جشنواره آیینی و سنتی باید با آگاهی و بامعرفت، عطر و رنگ هویت ایرانی را داشته باشد و تقلیدی نباشد؛ زیرا من برخی نمایش‌های آیینی و سنتی را می‌بینم که به شدت تحت تاثیر مدرن‌ترین نمایش‌های خارجی است؛ در حالی که باید توجه کرد نباید رنگ ایرانی تا به این حد گم شود.
وی به نگاه صاحب‌نظران غربی درخصوص نمایش ایرانی اشاره کرد و گفت: وقتی پیتر بروک به ایران آمد، از دیدن تعزیه و تئاتر روحوضی شگفت زده شد و گفت من فاصله‌گذاری را در این تئاتر دیدم؛ اما متاسفانه اکنون نمایش‌هایی دیده می‌شود که گویی هیچ اطلاعی از نمایش‌های آیینی و سنتی خودمان ندارند.
این نویسنده و کارگردان تئاتر برگزاری جشنواره نمایش‌های آیینی سنتی را در پرهیز از فراموش شدن گونه‌های نمایشی ایرانی موثر دانست و توضیح داد: این جشنواره باید برای مخاطبان خود این نمایش‌ها را احیا کند؛ ضمن آنکه باید رنگ و بوی ایرانی داشته باشد تا بتواند این معرفت را به مخاطب بدهد که فرهنگ ما چقدر غنی و باارزش است. در واقع این جشنواره‌ها باید باشد و این نمایش‌ها باید در عزا و عروسی و سور و سوگ برگزار شود تا جوانان ما نسبت به آن معرفت پیدا کنند.
وی با اشاره به ضرورت تامین مالی گروه‌های تئاتری گفت: متاسفانه تامین مالی درباره گروه‌های تئاتری وجود ندارد؛ در حالی که باید بودجه بگذارند و بدانند مبارزه با اعتیاد این نیست که میلیاردها تومان در مرزها خرج کنند، یک گوشه آن باید در فرهنگ ریخته شود؛ زیرا اگر جوانان در موسیقی، تئاتر و دیگر رشته‌های فرهنگی ورزشی و هنری فعالیت داشته باشند، محال است به سمت اعتیاد بروند. جشنواره آیینی و سنتی باید به گونه‌ای برگزار شود که مخاطب آن از اقصا نقاط دنیا متوجه شوند این نمایش‌ها پر از المان‌های ایرانی است و مانند شناسه هر فرد در انگشت شست که مختص خودش است، باید هویت داشته باشد.