تهیه‌کننده فیلم سینمایی "سوت پایان" تهیه‌کننده‌های آثار سخیف در شبکه نمایش خانگی را تاجران خرده‌پایی دانست که آثار خود را به اسم هنر عرضه می‌کنند.

جهانگیر کوثری در انتقاد به تولید فیلم‌های نازل در شبکه نمایش خانگی و عرضه آن به مخاطب به خبرنگار مهر گفت: حضور رسانه‌های تصویری و دخالت در تولید آثار قابل دفاع در مسیری که سینمای ایران در آن حرکت می‌کند و به پشتوانه همین طی مسیر به اعتبار جهانی دست یافته است و می‌توان جزئی از صنعت سینما نامید قابل ستایش است و در خصوص چگونی حرکت در این مسیر سخت و پرخطر در یک نگاه کلی باید حامی فرهنگ ایران و ایرانی و همچنین سینمای ارزشمند ایران باشد. سینمای ایران مسائل و مشکلات بسیاری را در طول سالها فعالیت خود در عرصه هنر کشیده است تا به جایگاه حقیقی خود و قابل دفاع برسد.

وی در ادامه افزود : متاسفانه در چند سال اخیر شاهد بروز و رشد جریانی در شبکه نمایش خانگی هستیم که جز قصد از بین بردن هویت فرهنگی و همچنین سینمای ایران هیچ هدف دیگری ندارد به این معنا که شاهد هستیم که آثاری سخیف و بسیار نازل تنها با نگاه اقتصادی و مالی و بدون درنظرگرفتن دغدغه فرهنگی ساخته می شود فیلم هایی که جز رویکرد روزمرگی هیچ پدیده دیگری در نظر ندارد.

این تهیه کننده سینمای ایران در ادامه صحبت‌های خود با اشاره به سوژه‌هایی که دست مایه ساخت فیلم‌های بی ارزش در شبکه نمایش خانگی می شود گفت: معمولا فیلم‌هایی از این دست با جمع کردن عده‌ای از بازیگران تلویزیون که به چهره تبدیل شده‌اند و در کلیشه‌های همیشگی ایفای نقش می‌کنند با دستمایه قرار دادن داستانی که دور از معیارهای فرهنگی است اثری تولید و درون خانواده‌ها هدایت می‌کنند و در مقابل خانواده‌ها گمان می‌کنند سرمایه سینمای ایران همین فیلم‌های ضعیف است که در شبکه نمایش خانگی می بینند در حالی که حقیقت سینمای ما این نیست.

کوثری در ادامه افزود: آنچه از طریق شبکه نمایش خانگی وارد خانه‌ها می‌شود کالاهای بی‌مقداری است که از سوی تاجران خرده پای فرهنگی تولید و به خانواده‌ها تزریق می‌شود و در این میان مسئولان هم در کم و کیف تولید این آثار سخیف نقش مهمی دارند و با سهل انگاری از کنار تولید چنین آثاری می‌گذرند، در حالی که مسئولان بیش از هر سینماگر و یا تولید کننده‌ای پاسخگو است و باید نگران زخم‌هایی که بر بدنه فرهنگ جامعه در نگاه کلی وارد می‌شوند باشند و مسئولیت و میزان پاسخگویی مسئولان به افکار عمومی بیش از سینماگران است.

وی در ادامه افزود: ناگفته نماند که در این میان سینماگران هم باید مواظب عملکرد خود باشند و به سمت تولید آثاری در این سطح میل پیدا نکنند ولی متاسفانه درحال حاضر شاهد هستیم که عده‌ای از تهیه‌کننده‌های واخورده، کم سواد و کم تجربه در حوزه تولید آثاری از این دست وارد شدند و تاسف بارتر اینکه اسم خود را نیز سینماگر می‌گذارند. غافل از اینکه این دسته از سینماگران در حال انجام جنایت فرهنگی هستند و فرهنگ تصویری ایران را به مخاطره می‌اندازند. از این رو هم مسئولان و هم خانه سینما باید با قاطعیت مانع از تولید چنین آثاری شوند.

تهیه‌کننده فیلم اکران نشده "نسل جادویی" افزود: سینمای ایران در دهه 50 به سوی ابتذال کشیده شد و جز چند اثر انگشت شمار فیلم قابل توجهی که به دور از ابتذال باشد وجود نداشت، سینمای ایران در آن زمان به قهقرا رفت و صنعت سینمای ایران در حال نابودی بود.

وی گفت: اما از دهه 60 به بعد با حضور طراحان و معماران فرهنگی دلسوز که در راس آنها می‌توان از فخرالدین انوار، محمد بهشتی، علیرضا شجاع نوری و محمدهادی حیدریان نام برد، سینمای ایران به نقطه‌ای رسید که با افتخار در دنیا سر بلند کرد ولی متاسفانه به نظر می‌رسد تمام آن افتخارها به فراموشی سپرده شده و سینمای ایرانی و در نگاه کلی هنر تصویر به دست، دست فروش‌های تجاری افتاده است که با تولید فیلم‌های سخیف در شبکه نمایش خانگی هنر ایرانی به ورطه نابودی می‌کشاند.