به گزارش خبرنگار مهر، یزدانفر آهنگران عصر شنبه در جمع خبرنگاران افزود: پروانه ابریشم باف ناجور با نام علمی Lymantria dispar آفتی است که به صورت دوره ای در جنگل های مناطق مختلف کشور طغیان کرده و خسارتهای زیادی به پوشش گیاهی وارد می آورد.
وی اظهار داشت: متاسفانه خرداد سال جاری این آفت در جنگل های کجور و به صورت محدود کلاردشت طغیان کرد اما بدلیل بارندگی و کاهش دما در هفته گذشته در این مناطق 75 تا 80 در صد لاروهایی که به سنین بالا رسیده بودند از بین رفتند.
وی ادامه داد: کرم ابریشم باف ناجور از برگ، جوانه و میوه کلیه درختان و درختچه های جنگلی و حتی گونه های سوزنی برگ تغذیه کرده و جنگل در این موقع از سال کاملاً بدون برگ شده و با ظاهری خزان وسوخته شده به نظر می رسد.
آهنگران ادامه داد: این آفت گرمادوست بوده و در مناطق نورگیر و گرم فعالیت تغذیه ای آن تشدید می شود، در مرحله اولیه بروز این آفت به دلیل فراوانی مواد غذایی، شرایط جوی مناسب و عدم فعالیت دشمنان طبیعی به سرعت و با اشتهای زیاد تغذیه می کند.
مسئول گیاه پزشکی منابع طبیعی غرب مازندران افزود: خوشبختانه باتوجه به اینکه آفت در سال یک نسل دارد، عملیات کنترل آفت با استفاده از کنترل فرومونی جنسی آفت و بصورت مکانیکی یعنی جمع آوری تخم و شفیره در کانونهای آلوده می تواند در کاهش جمعیت آفت موثر باشد.
وی در خصوص آثار این آفت بر جنگل ها گفت: این آفت برگخوار بوده و از تمام سطح برگ گیاهان مورد حمله تغذیه می کند، با حذف برگ ها فعالیت های تنفس، سوخت وساز و فتو سنتز در گیاهان مختل می شود؛ از طرفی درختان مورد حمله پس از مدتی مجددا شروع به رویش کرده و انرژی ذخیره شده در گیاه به مصرف می رسد و این فرایند منجر به تضعیف گیاهان مورد حمله می شود.
آهنگران تصریح کرد: گیاهان مورد حمله در اثر ضعف های متوالی به بعضی از قارچ های بیماریزا و سوسک های پوست خوار و چوب خوار مبتلا می شوند و وقوع آفت در چند سال متوالی می‌تواند آثار زیانباری را به دنبال داشته باشد.
وی در پایان گفت: در اثر اختلالات مختلف در تعادل اکوسیستم های جنگلی آفات بروز می‌کند، طبیعت به حالت خود کنترلی قادر به کنترل این عوامل است، همان گونه که در این مورد اخیر سرما و رطوبت سبب کنترل این آفت شده است.
در جنگل های 9.1 میلیون هکتاری شمال کشور که ۸۰ گونه درختی و ۵۰ گونه درختچه ای وجود دارد، بیش از 30 نوع آفت شناسایی شده که برخی گونه های ارزشمند نظیر ملج و شب خسب را در خطر انقراض قرار داده است.