به گزارش خبرگزاری مهر، دکتر عاطفه سلطانی فر با اشاره به اینکه این بیماری به دلیل عوامل زیستی، ژنتیکی، ایمنی، عوامل مربوط به زمان تولد و عوامل روانی اجتماعی و خانوادگی ممکن است در کودک بروز کند، گفت: این بیماری به طور معمول قبل از سنین سه سالگی آغاز می شود و پسرها 4 تا 5 برابر بیشتر از دختران دچار این اختلال می شوند.
وی، دلبسته نبودن معمول به پدر و مادر، تماس چشمی غیر عادی و کمتر از حد معمول، درک نکردن حالات روانی و احساسات اطرافیان و قادر نبودن به ابراز همدلی، ایجاد اختلال در ارتباط و زبان را از جمله خصوصیات بالینی بیمارات مبتلا به اوتیسم برشمرد و افزود: میزان وقوع این اختلال در کودکان 8 صدم درصد است .
این فوق تخصص روانپزشکی کودکان افزود: کودکان درخود مانده حتی در صورت دارا بودن ذخیره واژگان وسیع قادر به کنار هم چیدن جملات معنادار نیستند و فعالیت و بازیهای این کودکان بدون انعطاف، تکراری و یکنواخت است.
وی گفت: در این کودکان گاهی رفتارهای آسیب به خویشتن مانند کوبیدن سر، گاز گرفتن، خراشیدن و کندن مو ، ناتوانی کامل برای تمرکز بر روی یک تکلیف، بی خوابی، مشکلات تغذیه ای و شب ادراری دیده می شود.
سلطانی فر با اشاره به اینکه اختلالات اوتیسم سیری طولانی دارد گفت: کودکان با بهره هوشی بالای 70 و آنهایی که تا سن 5 تا 7 سالگی از زبان ارتباطی استفاده کرده اند با احتمال بیشتری به شرایط مطلوب دست می یابند.
وی کمک به رشد ارتباط کلامی و غیر کلامی، حمایت و مشاوره خانواده های دارای کودکان مبتلا، آموزش سازمان یافته در کلاس درس همراه با روشهای رفتاری، پرداختن به رفتارهای منجر به افزایش روابط معنادار با همسالان، آموزش دقیق والدین در مورد مفاهیم و مهارتهای تعدیل رفتار و رفع نگرانیهای آنها را از جمله راهکارهایی برشمرد که سبب پیشرفت قابل ملاحظه کودک مبتلا به اوتیسم در زمینه های رفتاری، شناختی و اجتماعی می شود.
سلطانی فر گفت: درمان و بازتوانی کودکان مبتلا به اوتیسم نیازمند تحمل و پیگیری والدین و همکاری تیم درمانی شامل روانپزشک کودک، گفتار درمان، کاردرمان و روانشناس کودک است.