به گزارش خبرگزاری مهر، در سالی که ایمیل چهلمین سالگرد تولد خود را جشن می گیرد آژانس محیط زیست و کنترل انرژی فرانسه (Ademe) با انجام تحقیقاتی دریافت که حتی این نامه های الکترونیک نیز دی اکسید کربن تولید می کنند و موجب افزایش گرمای جهانی می شوند. به طوریکه هر پیام پست الکترونیک 19 گرم و 8 ایمیل برابر با پیمودن یک کیلومتر با خودرو دی اکسید کربن تولید می کند.
علاوه بر پست الکترونیک سایر ابزارهای فناوریهای اطلاعات نیز آلاینده هستند. سرورهای ابرهای محاسباتی، شبکه های اجتماعی و سایر سایتها انرژی مصرف می کنند. از این رو، آشنایی با اثر انگشت اکولوژیکی در تمام فعالیتهای آنلاین از ارسال ایمیل تا جستجوهای آنلاین و انتقال فایل و تماسهای Voip ضروری است به این ترتیب می توان فعالیتهایی که منجر به تولید آلودگی می شوند را محدود کرد.
در سال 2010 در حدود 107 تیلیارد ایمیل ارسال شد که از این تعداد در حدود 90 درصد هرزنامه بود. با توجه به اینکه در سال گذشته به طور متوسط در هر روز 262 میلیارد ایمیل ارسال شده بنابراین مصرف متوسط دی اکسید کربن حاصل از ایمیل به رقم 21 میلیارد تن رسیده است.
به نوشته "لو پاریسین"، ارزیابیهای Ademe نشان می دهد که در سال 2013 تعداد ایمیلهای ارسالی در هر روز بالغ بر 500 میلیارد پیام می شود. در فرانسه هر کارمند در یک شرکت متشکل از 100 نفر در هر روز به طور متوسط 58 ایمیل دریافت و 33 ایمیل ارسال می کند.
با در نظر گرفتن 250 روز کاری در سال، هر شرکت به طور متوسط 13.6 تن دی اکسید کربن در اتمسفر منتشر می کند.
در سال 2009 بررسیهای موسسه تحقیقاتی "مک کینسی" نشان داد که ارتباطات از راه اینترنت آلاینده اند به طوریکه پایگاههای داده ها تا پایان سال 2020 بیش از هواپیماها دی اکسید کربن تولید می کنند.
اینترنت و "وب 2.0" (نسل دوم وب) 160 میلیون تن دی اکسید کربن در سال تولید می کنند که این میزان برابر با تولید سالانه دی اکسید کربن در هلند و معادل 0.3 درصد از کل انتشار جهانی است.
یک تماس ویدیویی و یا یک ویدیوکنفرانس از راه اینترنت می تواند برابر با یک سفر هوایی دی اکسید کربن تولید کنند.
آلودگی IT
برای بخش IT بسیار مهم است که پایگاههای داده ها و مزرعه های سرورها دوستدار محیط زیست و با استراتژیهای صرفه جویی در مصرف انرژی سازگار باشند.
بررسیهایی که در سال 2009 انجام شد نشان داد که بخش ICT حدود 8 درصد از تمام مصرف انرژی اتحادیه اروپا را به خود اختصاص داده است که این رقم تا پایان سال 2020 سالانه 10 درصد رشد خواهد داشت.
در این بازه زمانی، انتشار دی اکسید کربن حاصل از فعالیت بخش ICT در هر سال 6 درصد افزایش خواهد یافت. این تحقیقات اثبات می کند که ICT یک منبع آلاینده بزرگ است.
به نوشته گرین استایل، در کنفرانس Cop15 در کپنهاگ، گزارش "شرکت داده های بین المللی" (Idc) نشان داد که برپایه استراتژیهای دوستدار محیط زیست، بخش فناوری اطلاعات و ICT می توانند تا سال 2020 به میزان 5.8 میلیارد تن انتشار دی اکسید کربن را کاهش دهند.
Idc در این کنفرانس، اولین "شاخص توسعه پذیر ICT" را ارائه کرد که کشورهای گروه 20 در این شاخص برپایه توانایی خود در کاهش دی اکسید کربن از طریق استفاده از فناوریها و ICT طبقه بندی شده اند.
در رتبه اول این طبقه بندی ژاپن ایستاده است. این تحقیق Idc که با حمایتهای مالی شرکتهای فناورانه فوجیستو، هیتاچی، "اچ. پی"، اینتل و اشنایدر الکتریک انجام شد، پتانسیلهای 17 فناوری را که می توانند به کاهش دی اکسید کربن در چهار بخش اقتصادی انرژی، حمل و نقل، صنعت و ساختمان سازی در این 20 کشور صنعتی کمک کنند مورد ارزیابی قرار داد.
میزان دی اکسید کربن ابرهای محاسباتی
"ابر محاسباتی" فناوری است که برای رسیدن به یک توان و توانایی بسیار بالای محاسبه به جای یک ابررایانه واحد از تعداد وسیعی از رایانه های ساده استفاده می کند. این ابر وسیع، برپایه نیاز و به روشی ارتجاعی می تواند اطلاعات را ایجاد کند و با بازده بالاتری نسبت به سیستمهای دیگر، این اطلاعات را محاسبه کند.
این ابرها قادرند کاربران نهایی را از استفاده از دیسکهای سخت خارجی و حافظه های فلش بی نیاز کنند.
درحال حاضر اپل، مایکروسافت و گوگل، سه غول بزرگ فناوری درحال اجرای استراتژیهای جدیدی در بخش توسعه این ابرها هستند.
نتایج تحقیقاتی که سازمان جهانی صلح سبز انجام داد نشان می دهد که برق مصرفی ابرهای محاسباتی از 632 میلیارد کیلووات بر ساعت در سال 2007 به هزار و 963 میلیارد کیلووات بر ساعت در سال 2020 رسیده که این میزان مصرف انرژی برابر با هزار و 34 تن دی اکسید کربن است.