به گزارش خبرگزاری مهر، در حالی که فوتبال مردان و زنان در یک میدان با مدت زمان و قوانینی مشابه برگزار می شوند، اما مشاهده فوتبال زنان و فوتبال مردان تفاوتهای قابل توجهی را در میان شتاب و سبک بازی آشکار می کند. آشکارترین این تفاوتها به گفته پزشکان ورزشی توقف کمتر در میانه بازی است زیرا غیرممکن است که فوتبالیستهای زن خود را برای فریب داور مصدوم جلوه داده و به زمین بیافتند. از این رو جریان بازی فوتبال تیمهای زنان از روند آرامتری برخوردار است.
داوران اولین دوره جام جهانی فوتبال زنان در سال 1991 پس از پایان بازی ها اعلام کردند نسبت به داوری بازی مردان احساس خستگی بیشتری دارند زیرا مردان در هنگام بازی بارها و بارها زمان را به بهانه های مختلف و با خطاهای مختلف متوقف می کنند تا به گونه ای برای رقیب خود کارت زردی دست و پا کنند، اما تیم فوتبال زنان با احترام و یکپارچگی بیشتری بازی می کنند و از این رو توقف زمانی در بازی آنها بسیار محدود تر است.
سقوط های نمایشی در بازی های سطح بالای فوتبال مردان به پدیده ای عادی تبدیل شده است و شاید اکنون این پدیده به اندازه یک پرتاب مستقیم و یا یک ضربه از گوشه میدان عادی شده باشد. "داریل روزنبام" پزشک ورزشی فدراسیون فوتبال آمریکا پس از بارها مراجعه به میدان فوتبال برای کنترل سلامت بازیکنانی که به زمین افتاده اند متوجه پدیده ای مشکوک در میان فوتبالیستهای مرد شد.
از این رو وی به همراه گروهی از همکارانش تصاویر ویدیویی 89 فوتبال تیمهای مردان در چهار رقابت قهرمانی را مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار دادند. این گروه از محققان توانستند 980 مصدومیت را در این بازی ها شمارش کنند که از این میان تنها هفت درصد از مصدومیتها واقعی بودند! "مصدومیت واقعی" مصدومیتی تعریف شده است که در آن نشانه های قابل مشاهده مانند خونریزی و یا نیاز به ترک مسابقه دیده شود.
محققان دریافتند به صورت میانگین در یک مسابقه عادی فوتبال مردان 11 مصدومیت غیر واقعی رخ داده و بیش از هفت دقیقه از زمان بازی تلف می شود. اما در مقابل بررسی بازی های فوتبال زنان نشان داد میانگین وقوع مصدومیت غیر واقعی در هر یک بازی 6 بار است که بر اساس گزارش محققان 14 درصد از این میزان مصدومیت در دسته مصدومیتهای واقعی قرار دارند و این به آن معنی است که احتمال واقعی بودن دلیل زمین خوردن فوتبالیستهای زن دو برابر فوتبالیستهای مرد است.
نکته دیگر این است که احتمال ادامه به بازی زنان و قطع نکردن بازی پس از مصدوم شدن بیشتر از مردان است و البته این تنها مورد تفاوت میان بازی فوتبال مردان و زنان نیست. زنان از نظر فیزیکی از جثه کوچکتری برخوردارند و متناسب با این جثه از حجم ریه کمتری نسبت به مردان برخوردارند.
به گفته "اندرو لاورینگ" فیزیولوژیست دانشگاه اورگان، محدودیت حجم ریه فعالیتهای ورزشی را به واسطه محدودیت میزان جریان خون و اکسیژن به درون ماهیچه ها محدود می کند. از این رو زنان نمی توانند در مدت زمانی معین سریعتر از مردان باشند، به همین دلیل مسابقات فوتبال زنان که مانند فوتبال مردان 90 دقیقه ای است، از شتاب و سرعت پایین تری برخوردار است.
بر اساس گزارش دیسکاوری، از سویی دیگر دنبال کردن یک مسابقه کم برخورد و آرام برای تماشاچیان آسانتر است، آمار نشان می دهد حتی برای تماشاچیانی که نسبت به فوتبال میلی ندارند، درصد تماشای فوتبال زنان بیشتر از فوتبال مردان است.