محمدرضا یوسفی، نویسنده کودک و نوجوان علاوه بر لزوم ارائه سیر مطالعاتی به نوجوانان، ارائه آن را برای سایر اقشار جامعه نیز لازم دانست و عنوان کرد: مطالعه نه برای کودک و نوجوان که برای اقشار مختلف باید برنامه‌ریزی شده باشد تا به نتیجه برسیم و مطالعات در ذهن فرد حک شود.
وی افزود: برای ارائه سیر مطالعاتی نیز در مرحله اول باید مشخص کنیم که هدفمان از مطالعه فرد چیست؛ قرار است اوقات فراغت او پر شود یا با ادبیات و نوشتن آشنا شود و ... بر اساس این هدف می‌توان برنامه مطالعاتی مناسبی ارائه داد.
این نویسنده کودک و نوجوان با اشاره به آمار پایین کتابخوانی در ایران تصریح کرد: از آنجایی که متوسط مطالعه هر فرد در کشور ما پایین است و اغلب بعد از گذر از دوره نوجوانی درگیر مسائل دیگر می‌شوند و خواندن را فراموش می‌کنند، اگر می‌خواهیم کتابخوانان ما همچنان به مطالعه علاقمند بمانند، باید برنامه‌ریزی زیرکانه و هدفمندی داشته باشیم و در همین راستا باید توانمندی خوانشی نوجوان شناخته شود.
یوسفی، والدین را بهترین افرادی دانست که می‌توانند علاقمندی و توانمندی نوجوانان را شناسایی کنند و اظهار کرد: بهترین گزینه در این امر پدران و مادران هستند؛ چرا که در کشور ما آموزش و پرورش که باید طلایه‌دار این اتفاق باشد، درگیر مسائل پیچ در پبچ خود شده است و باید با قطع امید از تمام نهادهای دولتی و مسئول، امید و توجه را معطوف به والدین کرد.
وی تصریح کرد: والدین باید وارد عمل شوند؛ چرا که هیچ نهاد دیگری نداریم که در این باره احساس مسئولیت کند. در کشور ما تنها خانواده‌ها هستند که می‌توانند از عهده این کار برآیند و آموزش و پرورش حتی اگر بخواهد کاری هم انجام دهد، متخصصی برای این کار ندارد.
یوسفی مربیان را فاقد دانش لازم برای آموزش مطالعه به دانش‌آموزان دانست و ابراز کرد: مربیان و معلمان نیز در طول تحصیل خود چندان با این امر آشنا نشده‌اند و حتی فردی که دکترای ادبیات می‌گیرد نیز به دلیل ناآشنایی با ادبیات معاصر، دانش کافی ندارد.
این نویسنده کودک و نوجوان تاکید کرد: والدین برای آموزش مطالعه به فرزندان خود در مرحله اول باید خودشان کتابخوان باشند و در روز، ساعتی را برای خواندن اختصاص دهند تا فرزند از خردسالی این امر را فرا گیرد.