به گزارش خبرگزاری مهر، محققن دانشگاه ایالتی مونتانا دریافتند دایناسورهای کوچکی که زمانی در مناطق اطراف قطب جنوب می زیسته اند و بسیاری از ماههای سال را در تاریکی می گذراندند از نظر فیزیولوژیکی با سایر دایناسورها تفاوت نداشته اند.
نتایج این بررسیها می تواند به درک بهتر فیزیولوژی که به این خزندگان ماقبل تاریخ اجازه داد تا به مدت میلیونها سال در شرایط مختلف محیطی در نقاط مختلف دنیا زندگی کنند کمک خواهد کرد.
این کشف با بررسی بر روی بافت استخوانی 17 دایناسوری که بین 112 تا 100 میلیون سال قبل در محدوده قطب جنوب زندگی می کرده اند به دست آمد.
این استخوانها در ایالت ویکتوریای استرالیا کشف شدند. تحقیقاتی که در سال 1988 بر روی بقایای فسیلی دایناسورهای قطبی انجام شد این فرضیه را مطرح کرد که دایناسورهایی که در این شرایط سخت زندگی می کرده اند از نظر فیزیولوژیکی با سایر دایناسورها متفاوت بوده اند.
اکنون این دانشمندان با رد این فرضیه اظهار داشتند: "این نتایج به ما نکته بسیار جالبی را نشان می دهد: از آغاز در دایناسورها و شاید حتی در اجداد آنها نوعی فیزیولوژی به تکامل رسیده است که به آنها اجازه داد به مدت میلیونها سال در دامنه وسیعی از محیطهای با شرایط متفاوت زندگی کنند."
براساس گزارش redorbit، تحقیقی که در سال 1988 انجام شد ریزساختارهای استخوان دایناسورهای قطبی را مورد بررسی قرار داد و بعضی تفاوتها را نسبت به حیوانات این گروه که در مناطق گرمتر زندگی می کردند مشاهده کرد و بنابراین نتیجه گرفت که دایناسورهای قطبی نیمی از سال را در حالت زمستان خوابی سپری می کردند.
به طور معمول، در سطح ریزساختاری، استخوانهای دایناسورها خطوط رشد سالانه را نشان می دهند. این خطوط مشابه آن چیزی هستند که در درختان وجود دارد. اما بررسیهای دهه 80 بر روی تعداد کمی از نمونه ها انجام شد و بنابراین ردی از این خطوط در این استخوانها پیدا نشد.
در سالهای بعدی یک سری فسیلهای جدید از دایناسورهای قطبی کشف شد که این تحقیقات جدید برپایه آنها انجام شده است.
در این نتایج جدید، خطوط رشد سالانه وجود دارد. به گفته این محققان، در تحقیق قبلی این خطوط پیدا نشد چون نمونه های مورد بررسی هنوز وارد اولین سال زندگی خود نشده بودند.