به گزارش خبرگزاری مهر، روزنامه "تاگس انسایگر" در مطلبی در این باره نوشت: فرانسه و ایتالیا امیدوار به تجارتهای خوب و پر سود با لیبی آزاد شده هستند.
در چهارشنبه گذشته رئیس جمهوری فرانسه و روز بعد از آن نخست وزیر ایتالیا دیدارهایی با "محمود جبریل" فرد شماره دو شورای انتقالی لیبی با انگیزه های سیاسی داشتند. البته موضوع این گفتگو تجارت و نفت لیبی هم بود. لیبی بزرگترین تحویل دهنده نفت به اروپا است و شرکت های ENI ایتالیا و توتال فرانسه بیشترین نفت را قبل از برپایی قیام لیبی از این کشور وارد می کردند.
این دو شرکت بزرگ نفتی اروپایی از جمله شرکت هایی هستند که امیدوارند بتوانند تجارتهای خوبی را با لیبی آزاد شده انجام دهند. یکی از سخنگوهای یک شرکت صادرکننده نفتی لیبی که تحت کنترل حکومت انتقالی قرار دارد نیز اوایل هفته گذشته اعلام کرد که ما با کشورهای غربی از جمله ایتالیا، فرانسه و انگلیس مسئله ای نداریم. این در حالی است که روسیه، چین و برزیل هم هنوز در صف کشورهای خواهان برقراری ارتباط با لیبی جدید هستند.
کشورهای اروپایی و آمریکا در حملات هوایی علیه نیروهای قذافی در لیبی در صف مقدم قرار داشتند و این در حالی است که روسیه، چین و برزیل در رای گیری سازمان ملل برای مداخله نظامی در لیبی رای منفی دادند. البته تحت رژیم معمر قذافی این سه کشور تجارتهای خوبی را با طرابلس انجام می دادند.
قبل از شروع انقلاب لیبی 36هزار چینی و 75 شرکت این کشور در 50 پروژه زیر ساختی در لیبی شرکت داشتند که البته در شرایط فعلی همه این شراکتها زیر سوال قرار گرفته است.
نویسنده در ادامه با تاکید بر اینکه برلین نیز از مداخله نظامی در لیبی حمایت نکرد نوشت: تحلیلگران به این موضوع اشاره می کنند که ارزیابی ها و مسائل سیاسی شاید اصلا در لیبی و از نظر کشورهای غربی مهم نباشد و مسئله مهم در این کشور تجارت و پول است.
نویسنده در ادامه به امیدواری دیگر کشورهای غربی از جمله "وال استریت ژورنال" آمریکا برای تجارتهای نفتی با لیبی خبر داده و نوشت: شرکت های نفتی غربی در حال برقراری ارتباط با شورای انتقالی لیبی و کسب آمادگی برای بازگشت هر چه سریعتر به این کشور هستند. ENI ایتالیا بر اساس اعلام شخصی تقریبا روزانه با انقلابیون لیبیایی در ارتباط است.
شرکت های اسپانیایی نیز امیدوار به بر آورده شدن مطالبات (نفتی ) خود در هفته های آینده از لیبی هستند. انگلیس ارزیابی کرده که حدود سه سال طول می کشد تا لیبی میزان استخراج نفت خود را به اندازه زمان قبل از جنگ برساند.
قبل از انقلاب لیبی این کشور با تولید 6و1 تا 8و1 میلیون بشکه نفت در هر روز به یکی از بزرگترین تولید کنندگان نفت در دنیا و روی جایگاه هجدهم لیست جهانی قرار داشت. به گفته کارشناسان هنوز بسیاری از منابع نفتی لیبی کشف نشده است.