حسین فرخی کارگردان تئاتر در گفتگو با خبرنگار مهر درباره کمبود پژوهش تئاتر در حوزه نشر گفت: در عرصه انتشارات، همیشه در تئاتر مشکل داشتیم. به واسطه اینکه ناشر بخش خصوصی در این حوزه با مشکل بازگشت سرمایه مواجه است چرا که مخاطب پژوهشها و نمایشنامهها کم هستند، بنابراین در حوزه نشر پژوهش تئاتر سرمایهگذاری نخواهند کرد.
وی ادامه دادک در عرصه تئاتر پژوهشگران از نظر مالی تامین نیستند. یک کار پژوهشی توان زیادی نیاز دارد و علاوه بر آن، دقت نظر و حضور یک گروه حرفهای لازم است که شبانهروز بر روی یک کار پژوهشی کار شود تا به سرانجام برسد. از طرفی ارگانهای فرهنگی بودجهای در زمینه پژوهشی در اختیار پژوهشگران قرار نمیدهند. پنج سال پیش من طرح دایرهالمعارف تئاتر ایران را به معاونت هنری وزارت ارشاد ارائه دادم. برآورد مالی این طرح به اندازه بودجه اجرای یک نمایش نبود اما متاسفانه این طرح به نتیجه نرسید. در نتیجه لازم است که مدیران باید اهمیت پژوهش را درک کنند و امکانات لازم را در اختیار پژوهشگران قرار دهند.
فرخی درباره استقبال کم از کتابهای پژوهشی موجود در بازار نشر گفت: در شرایط فعلی جامعه ما، دانشجویان کتاب نمیخرند. حتی کتابهایی که سر کلاس به آنها معرفی میشود کمتر مطالعه میکنند. هنرمندان تئاتر هم کمتر از پژوهشها استقبال میکنند. آدمهای تئاتری کمتر نشریات تئاتری و کتاب تئاتری میخوانند مگر اینکه به طور رایگان به آنها اعطا شود.
وی در ادامه بیان کرد: اگر طرح پژوهشی خوبی منتشر شود قطعا مخاطب خود را دارد، با این حال بهترین پژوهشها هم با تیراژ حداکثر سههزار جلد منتشر میشوند که خود، برای یک جامعه هفتاد میلیوننفری، یک فاجعه محسوب میشود.
این مدرس دانشگاه درباره علت استقبال کم دانشجویان و تئاتریها از کتابهای پژوهشی تئاتر اظهار کرد: متاسفانه در مملکت ما، فرهنگ سهلالوصول رایج شده است. از طرفی رانتخواری و راحتپول درآوردن به همه اقشار جامعه رسوخ کرده است. در نتیجه جاری شدن این فرهنگ در جامعه، دانشجو میخواهد بدون زحمت لیسانس بگیرد و نمیخواهد برای آموختن زحمت بکشد. از طرف دیگر، مشکلات مالی وهزینههای بالای زندگی نیز دست به دست هم میدهند و همراه با تنبلی دانشجویان، سبب میشود تا این قشر، به سمت مطالعه کتابهای پژوهشی نروند.