به گزارش خبرگزاری مهر، این اثر به بررسی آرای هوسرل طی سالهای اقامت او در فرایبورگ می‌پردازد.
هوسرل در دانشگاه‌های گوتینگن و فرایبورگ در سمت استاد فلسفه تدریس می‌کرد. هوسرل سعی داشت مانند راسل برای فلسفه یک مبنای ریاضی پیدا کند. برای این منظور وی از منطق فرانتس برانتانو کمک گرفت.
هوسرل طی سالهای 1916 تا 1938 میلادی در فرایبورگ اقامت داشت. در واقع هوسرل سالهای آخر زندگی خود را در فرایبورگ گذراند.
وی بنیانگذار پدیدارشناسی است که تأثیر بسزایی در پیشرفت و توسعه فلسفه قاره ای معاصر داشته است. طی این دوره یعنی طی سالهای 1916 تا 1938 میلادی هوسرل به بسط و تکمیل فلسفه پدیدارشناسی خود پرداخت.
هوسرل پدیدارشناسی را ورای ایده‌آلیسم و واقع گرایی معرفی می‌کند و برای اثبات عدم کفایت علم در کشف باطن اشیاء شیوه لاادریون را پیش می‌گیرد. او شیفته افلاطون، اشراق‌گرایی، جوهرگرایی و روح‌گرایی است.
این اثر با عنوان "سالهای فرایبورگ ادموند هوسرل" از سوی انتشارات دانشگاه ییل منتشر شده و نویسنده آن جی. مانتی، از متخصصان فلسفه هوسرل و استاد بازنشسته دانشگاه تمپل در آمریکاست.