به گزارش خبرنگار مهر، آئین بزرگداشت سی و دومین سالگرد رحلت آیت‌الله سیدمحمود طالقانی، عصر امروز دوشنبه 21 شهریور با حضور محمود احمدی‌نژاد رئیس جمهور در انجمن آثار و مفاخر فرهنگی ایران برگزار شد.
رئیس جمهور، این مراسم را یادکرد یک ستاره درخشان و فرهیخته حقیقی و انسان جاویدان عنوان داشت و افزود: صحبت درباره او از ناحیه من نشدنی است. در واقع، کسی باید از او صحبت کند که هم‌سلک و هم‌مرام او باشد و از جام معرفت او چشیده باشد. امثال من باید او را نگاه کنیم و آنقدر که می‌فهمیم، توصیفش کنیم.
وی ادامه داد: برای صحبت کردن از آیت‌الله طالقانی باید درباره انسان حرف زد. انسان مهم‌ترین موضوع آفرینش است و اگر او را از هستی برداریم، چیزی برای ذکر باقی نمی‌ماند و خداوند نیز به خاطر همین است که پس از خلقت او به خود آفرین گفت و نه خلقت سایر موجودات.
احمدی‌نژاد افزود: انسان جلوه خداست. تجلی اسماء و صفات اوست. خداوند وقتی انسان را خلق کرد و آن مباحثه معروف با ملائک پیش آمد و فرمان سجده به انسان را داد، این سئوال مطرح شد که مگر به غیر خدا می‌توان سجده کرد. آیا جز این بود که انسان جلوه‌ای از خود خداوند بود که او فرمان داد بر آن سجده شود؟
رئیس هیئت امنای انجمن آثار و مفاخر فرهنگی ادامه داد: انسان‌هایی که خودشان و حقیقتشان را بشناسند، در مسیر کمال حرکت کرده و از مرز زمان و مکان عبور می‌کنند و جاودانه می‌شوند؛ همین ویژگی بود که طالقانی را از سایرین ممتاز کرد. وجود طالقانی از جمع و محله و قبیله و حزب و طایفه عبور کرد و آنقدر روحش بزرگ شد که همه عالم را فتح کرد. حضرت امام (ره) هم ایشان را ابوذر زمان نامید که من معتقدم شاید عبارات، در توصیف ایشان کم آوردند؛ وگرنه حضرت امام عبارات و بیانات بیشتری در ارتباط با او به کار می‌بردند.
رئیس جمهور ادامه داد: انسان هرچه بزرگ‌تر می‌شود، محبت و عشقش به خداوند نیز بیشتر می‌شود. خداوند نیز رحمت و رحیم مطلق است، همه کس حتی دشمنانش را دوست دارد که اگر نداشت به آنها فرصت نمی‌داد و معدومشان می‌کرد. انسان عاشق یعنی انسان بزرگ شده و طالقانی، جلوه‌ای از این رحمت الهی بود. عشق میان مردم و طالقانی امری دوطرفه بود و مردم نیز همانند او دوستش می‌داشتند؛ تا جایی که من مطمئنم اگرهمین امروز هم برای او در تهران مراسم بزرگداشتی برگزار شود، غوغایی خواهد شد. این ویژگی انسان‌های بزرگ است؛ انسان‌هایی که زندگی مالی برایشان بی‌ارزش است؛ نه اینکه اصل زندگی برایشان بی‌ارزش باشد، بلکه انسان‌هایی هستند که در بند ظواهر زندگی نیستند.
وی افزود: طالقانی در دفاع از حق، قاطع و شجاع بود، کلام او در برخورد با مخاطبش به گونه‌ای بود که گویا خدا با فطرت انسان با او سخن می‌گوید.
احمدی‌نژاد گفت: طالقانی عمیقا به آزادی معتقد بود. به نظر من اعتقادی ارزش دارد که آزادانه انتخاب شود. حقیقت انسان در انتخاب آزاد شکل می‌گیرد و شکوفایی انسان در این انتخاب است که می‌تواند به خود شکل بیابد. خدایی شدن انسان هم در این است. طالقانی عمیقا به این موضوع اعتقاد داشت. اساساً کسی که به آزادی معتقد نباشد، انتقادپذیر نیست.
رئیس جمهور خاطرنشان کرد: مرحوم طالقانی به معنای حقیقی کلمه، روحانی بود و سرپناه و مامن مردم و همراه و دلسوز با آنها. من شک ندارم اگر او 10 - 15 سال دیگر زنده می‌ماند، جریان اشرافیت در درون حکومت نمی‌توانست دوباره خودش را زنده کند.
احمدی نژاد در بخش دیگری از سخنرانی خود با اشاره به انجمن آثار و مفاخر فرهنگی اظهار داشت: ایران سرزمین مفاخر و انسان‌های بزرگ است؛ سرزمین در و گوهرهای گرانبها؛ سرزمینی که آن را از فرهنگ و تمدن جهان برداریم، چیزی از آن باقی نمی‌ماند. امروز کسی که بخواهد راجع به تمدن بشری صحبت کند، باید اکثر وقت خود را به ایران اختصاص دهد و این لطف خداست. باور من این است که خدا ملت ما را در تاریخ صیقل داده و آن را برای ماموریت بزرگ آماده کرده است.
رئیس جمهور افزود: تکریم و معرفی مفاخر به معنی جاری کردن عظمت یک ملت در بستر زمان و معرفی الگوهای موجود در این راه زمینه ساز نهادینه کردن فرهنگ نخبه‌پروری است و لذا باید از چنین حرکتی قدردانی کرد.
وی تاکید کرد: باید کاری کرد که همه داشته‌های ایران به نسل‌های آینده معرفی شود. اگر ملتی داشته‌هایش را بشناسد، مسلما به گونه‌ای دیگر رفتار خواهد کرد؛ چرا که این داشته‌ها، تجلی عظمت او به حساب خواهد آمد.
احمدی نژاد در پایان تاکید کرد: شک ندارم روزی خواهد آمد که اثرگذاری ملت‌ها در عرصه جهانی متناسب با وزن بین‌المللی فرهنگ آنها خواهد بود و انسانیت، یگانه‌پرستی و عشق، ترازوی آینده سنجش ملت ایران در این عرصه به حساب خواهد آمد.