به گزارش خبرگزاری مهر، در قانون مجازات اسلامی و آئین دادرسی کیفری هیچ اشاره ای به حجاب اجباری چادر نشده است و اصولاً پوشش اسلامی چه برای افراد آزاد و چه برای مجرمین تابع شکل و فرم قانونی خاصی نیست و براساس تجویز شرع مقدس به هر نوع لباسی که بتواند به جز صورت و دستها و پنجه پا دیگر اعضا و جوارح را پوشش قابل قبول و عرفی دهد حجاب شرعی گویند. البته این امر (چادر برسرکردن زندانیان زن) میتواند براساس آئین نامه داخلی زندانها باشد که با قانون مصوب مجلس شورای اسلامی از نظر نفوذ و اعتبار متفاوت و در چرخه مدیریتی و سازمانی قابل تجدیدنظر و بازنگری است.
در پاسخ به این سؤال که چرا سازمان زندانها و قوه قضائیه این لباس را انتخاب کرده نیز باید گفت به نظر میرسد قصد و علت خاصی در کار نبوده باشد و برابر بررسیهای شفاهی، این دلایل در مجموع منجر به این تصمیم شده است.
- این که بالاخره زندانیان باید از یک لباس فرم متحدالشکل برخوردار باشند.
- این که مملکت عزیز ما دارای نظام اسلامی است و چادر نماد حجاب برتر است.
- این که خود زندانیان به خاطر پوشش کامل چادر از این لباس استقبال کرده اند زیرا نمیخواهند در مجامع عمومی به راحتی شناخته شوند.
- این که چادر نیاز به سایزهای مختلف ندارد و هزینه چادر رنگی زندان از مانتو شلوار و مقنعه کمتر است.
- این که تعدادی از زندانیان قبل از ورود به زندان هم چادری بوده اند و نمی شود به آنها پوشیدن مانتو و روسری را تحمیل کرد.
علاوه بر این پاسخها ذکر یک نکته الزامی است و آن هم اینکه هر کس که در زندان به سر میبرد لزوماً یک فرد فاسد و تبهکار نیست. بسیاری از زندانیان به علت یک تصادف و ناتوانی در پرداخت دیه زندانی هستند.
تعدادی از زندانیان به علت ورشکستگی و یا اغفال از سوی کلاهبرداران دچار بدهی مالی و درگیر چکهای برگشتی شده اند و عده ای هم براساس یک عصبانیت آنی و درگیریهای خانوادگی مرتکب جرم شده و در زندان به سر می برند و همانگونه که گفته شد قبل از ورود به زندان نیز چادری بوده اند و یا پس از ورود به زندان در هیأت چادر احساس آرامش و راحتی بیشتری می نمایند و نمیخواهند هر کسی در ماشین زندان و یا راهروهای دادسراها و دادگاهها آنها را شناخته و موجب اختلال در امنیت روانی خود و خانواده شان شود.
در پایان به نظر می رسد سازمان زندانها پوشش اجباری در زندان را باید به دو شکل ارائه دهد. مثلاً افرادی را که هیچ تقیدی به حجاب نداشته و اصولاً به علت روابط نامشروع و یا فساد اخلاقی بارها به زندان آورده شده اند را با همان مانتو و مقنعه متحدالشکل روانه اجرای احکام و محاکم نماید و آنانی را که خود مایل به انتخاب حجاب برترند را با همین پوشش فعلی و البته با مقداری اصلاح کارشناسی شده به مجامع مورد لزوم منتقل کنند.
البته بنده اگر تصمیم گیر بودم به طور حتم از نظرات خیل نه چندان کم زندانیان زن که اصلی ترین قشر درگیر این موضوع هستند نیز بهره لازم را میبردم.
....................
رضا غنیلو، عضو هیأت علمی دانشگاه و کارشناس رسمی دادگستری