علیرضا اسحاقی فیلمنامه‌نویس و مدیر گروه فیلم‌های تلویزیونی شبکه اول، درباره ساخت آثار دفاع مقدسی به خبرنگار مهر گفت: باید سوال کنیم در بخش نیروی انسانی فیلمسازی دفاع مقدس چه تلاشی شده است؟ چرا کسانی که با ژانر دفاع مقدس کار خود را آغاز کردند، بعد از یادگیری فیلمسازی با حضور در این عرصه، فیلمساز عرصه‌های دیگری شدند؟ متاسفانه برخی از هنرمندان ما دنبال پهن شدن فرش قرمز زیر پاهایشان هستند. اما اگر برای مردم فیلم بسازند و مردم دردهایشان را در فیلم ببینند، هم مردم و هم فیلمساز هر دو برده‌اند.
وی افزود: معطوف شدن فکر فیلمسازان ما به حضور در هالیوود و موفقیت در جشنواره‌ها به وضعیت موجود انجامیده است. چرا که دغدغه 90 درصد فیلمسازان کار برای کن و هالیوود است.
اسحاقی که بازی در آثار جنگی بسیاری را در کارنامه دارد، درباره کنار گذاشتن این حرفه تصریح کرد: من اگر می‌خواستم بازیگر دفاع مقدس باقی بمانم حدس می‌زنم که با مشکل نان شب مواجه می‌شدم! یا اینکه باید آثاری را بازی می‌کردم که سر سوزنی قبولشان ندارم. هیچ وقت فضایی هم وجود نداشت که بگویند ما شمایی که به دفاع مقدس علاقمندی را در فضایی قرار می‌دهیم که به راحتی کار کنی و مشکل ارتزاق هم نداشته باشی.
وی ادامه داد: البته خوشبختانه من اصلا دغدغه بازی نداشتم. با زندگی در میان بچه‌های رزمنده احساس کردم فیلمسازی کوچک‌تر از آن است که آن را بر این افراد اجل بدانم. من آنقدر که کنار این افراد یاد گرفتم از فیلمسازی آموزش نگرفتم. فیلمسازی تنها مدیوم بسیار کوچکی برای تجلی این آدم‌ها است و اگر من روزی فیلم درستی درباره این افراد شریف و بزرگ بسازم احساس افتخار و پیروزی می‌کنم اما این حرف‌ها در جامعه هنری ما کمرنگ شده است .
مدیر گروه فیلم‌های تلویزیونی شبکه اول با تصریح اینکه فیلمسازان ما چنین دیدگاهی ندارند که بخواهند نگاه امام را برجسته کنند، یادآور شد: اغلب آنها می‌خواهند تفکر و دغدغه‌های خود را درشت کنند. بنابراین به این شکل نمی‌توان فیلمسازی دفاع مقدس داشت چرا که این جنس فیلمسازی برای مردم و فیلمسازی از سر مسئولیت است.
اسحاقی گفت: حقیقت امر این است که در 30 سال گذشته از نظر کمی به شکل بی رویه افرادی وارد این عرصه کردیم؛ بازیگرانی که بازیگر نیستند. عده‌ای دختر و پسر خوشگل که فکر می‌کنند خوشگلی بازیگری است اما فاقد کوچکترین فاکتورها از جمله لحن و بیان هستند و بین فیلم امروز و 10 سال پیش این افراد هیچ تفاوتی دیده نمی‌شود و این ضعف است.
وی ادامه داد: در میان کارگردانان نیز افرادی که بر اساس رانت و ارتباط دوشبه کارگردان و تهیه کننده شده‌اند، کم نیستند و این ناشی از نادیده گرفتن ضابطه در رشد نیروی انسانی ماست. کسانی که در فضای دفاع قدس تربیت شدند نیز از دست رفتند. افرادی چون محسن مخملباف، کمال تبریزی، ابراهیم حاتمی کیا و ... البته برای این افراد احترام قائل هستم اما آنها دیگر مثل گذشته فکر نمی‌کنند.
این مدیر در پایان تصریح کرد: وقتی زمان تماشای فیلم "عبور" کمال تبریزی آن را با "خیابان‌های آرام" مقایسه کردم دیدم اصلا این افراد نسبت به آرمان‌های نظام و انقلاب چرخش کرده‌اند. حاتمی کیا زمانی "آژانس شیشه‌ای" را می‌ساخت که انسان با دیدنش اشک می‌ریخت اما حالا "گزارش یک جشن" او را می‌بینیم...