مهرداد مسیبی در گفتگو با خبرنگار مهر افزود: طی سالهای گذشته درجنگ بین شکارچیان ومحیط بانها پیروز میدان شکارچیان بوده اند به گونه ای که شمار کشته شدگان شکارچیان به تعداد انگشتان دست هم نمیرسد اما تعداد محیط بانهای کشته شده به 110 نفر رسیده و مجروحان ونقص عضو وجانبازان را هم اگر اضافه کنیم به بالای 200 نفر می‌رسد.
وی با بیان اینکه از چند منظر مشکلات پیش روی محیط بانها قابل بحث است افزود: یا محیط بان اجازه حمل اسلحه را دارد یا ندارد اگر اجازه داشته باشد یا اجازه شلیک را دارد یا ندارد اگر اجازه شلیک داشته باشد یا قانون از او حمایت میکند یا نمی‌کند. اگر قانون از او حمایت نکند به این نتیجه خواهیم رسید که به جای اسلحه یک دسته بیل یا چماق بدست این جماعت بی پشتوانه بایستی داد چرا که او بر اساس قوانین موجود و روح حاکم بر قوانین، محکوم به نیستی است. چه بکشد و چه کشته شود.
به گفته وی، نبود شناخت از محیط زیست و منابع طبیعی توسط برخی مسئولان بر کسی پوشیده نیست؛ پس عجیب نخواهد بود که ببینیم قضات نیز با محیط زیست بیگانه باشند به نحوی که هیچ تضمینی برای تبرئه چنین محیط بانهائی در دستگاه قضا وجود ندارد.
مسیبی اظهار داشت: آیا قوه قضائیه در برخورد با قاتلین محیط بانها موفق بوده تا آنها را شناسائی و محاکمه کند؟ آیا عجیب نیست که از 110 محیط بان شهید، قاتل بیش از 85 مورد آنها هنوز دستگیر و به سزای عمل خود نرسیده اند؟
وی افزود: قوانین موجود محیط زیست در حمایت از ضابطین کافی نیست که شاهد بروز چنین وقایع تلخی می شویم در حالی که حکم یک محیط بان به عنوان ضابط قوه قضائیه همانند یک پلیس بوده و اگر ضمانتی برای یک پلیس در برخورد با بزه کار و متخلف وجود داشته باشد بایستی همان شرایط برای یک محیط بان وجود داشته باشد. بنابراین مشاهده می شود محیط زیست همانگونه که برای برخورد با شکارچیان بی رحم قوانین شایسته ای ندارد برای دفاع از نیروهای محیط بان خود نیز از ضعف این قوانین برخوردار است.
مسیبی با بیان اینکه قصد دلسرد کردن محیط بانان را نداریم تصریح کرد: اما روشن است که اگر حکم قصاص این محیط بان اجرا شود حفاظت از گونه های حیات وحش به دلیل کافی نبودن قوانین حمایتی از محیط بانان و یا کوتاهی مدیران محیط زیست در توجیه قضات به شدت آسیب می بیند.
به اعتقاد وی، در آینده اگر یک شکارچی بجای شکم یک خرس ، شکم یک محیط بان را درید جای تعجب نخواهد بود چرا که رسماً قبول کرده وقبولانده ایم که اگر یک محیط بان در اجرای قانونی که به او محول شده ممارست بخرج دهد در محاکم قضائی به اعدام محکوم خواهد شد. این به معنی بی پروا کردن هرچه بیشتر شکارچیان متخلف است.
مسیبی یادآور شد: در کشتار خرسها در لرستان و سمیرم و شکار دسته جمعی کل وبزها در سمنان و خیلی نقاط دیگر شکارچی اطمینان داشت که تعداد محیط بانها آنقدر کم است که فرصت دارد پس از درانیدن شکم شکار عکس یادگاری نیز با حیوان کشته شده بیندازندو لازم نیست با عجله شکار خودرا به صندوق ماشین انداخته واز محل بگریزند.
وی افزود: اگر به نادرستی محیط بانی را به پای چوبه دار ببریم رسماً به همه شکارچیان مجوز خواهیم داد تا این چند حیات وحش باقی مانده را نیز بی هیچ نگرانی از صفحه روزگار حذف کنند.