محمدرضا دوست‌محمدی هنرمند کاریکاتور و تصویرساز در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره علل کمرنگ‌شدن هنر کاریکاتور در مطبوعات بیان کرد: یکی از دلایل عمده این کمرنگ‌شدن، محافظه‌کاری سفارش‌دهنده‌ها؛ یعنی مدیران و سردبیران روزنامه‌ها و مجلات است. آنها معتقدند سری که درد نمی‌کند نباید به آن دستمال بست. از آنجا که دردسر چاپ کاریکاتور برای مسئولان نشریات زیاد است، عطایش را به لقایش می‌بخشند و از این کار صرف‌نظر می‌کنند.
وی ادامه داد: یکی علل دیگر نیز که اهمیت زیادی دارد، این است که هنوز جایگاه کاریکاتور در فرهنگ ایران به درستی تبیین نشده است. این هنر مانند بسیاری از مقوله‌های دیگر که وارداتی هستند، دارای مرز و خطوط قرمز مشخصی نیستند و ما همچون برخی از مسائل فرهنگی‌مان دچار بلاتکلیفی در کاریکاتور هستیم. به همین خاطر است که در دوره‌های مختلف، شاهد شدت گرفتن یا رکود کاریکاتور در مطبوعات می‌شویم یا در برخی موارد کش و قوس‌ها، توهین‌ها و زیاده‌روی‌هایی را این عرصه شاهد هستیم.
طراح جلد هفته‌نامه "همشهری‌جوان" با بیان اینکه مطبوعات ما هنوز جایگاه حرفه‌ای خود را پیدا نکرده‌اند، ابراز کرد: روزنامه‌های ما بیشتر بازتاب‌دهنده اخبار روز هستند. بنابراین سهم مخاطب در چنین شرایطی، تماشا کردن روی جلد آنها در کیوسک‌های روزنامه‌فروشی است و رابطه دیگری با آنها ندارند. در چنین شرایطی که درصد خریداران و مطالعه‌کنندگان مطبوعات در کشور ما بسیار پایین است، هنر کاریکاتور که امروز در دنیا، جزئی جدایی‌ناپذیر از مطبوعات است، به حاشیه می‌رود و بلاتکلیف می‌ماند.
دوست‌محمدی درباره حضور کاریکاتوریست‌ها در جشنواره‌های بین‌المللی گفت: این که بگوییم چون کاریکاتوریست‌ها در جشنواره‌های خارجی یا انیمیشن‌سازی فعالیت بیشتری می‌کنند، علت کمرنگ‌شدن آنان در مطبوعات شده است، یک نوع فرافکنی مسئله است.
وی در پایان افزود: زمانی که کاریکاتوریست‌ها نمی‌توانند هنر خود را در مطبوعات که خانه اصلی کاریکاتور است، عرضه کنند، مجبور می‌شوند که به سمت جشنواره‌ها بروند. اما باید توجه داشته باشیم که جای کاریکاتور نه در جشنواره است و نه گالری. به همین خاطر است که کاریکاتوریست‌های ایرانی جزو بهترین‌های جشنواره‌های بین‌المللی هستند. با این حال، اگر آنها به صورت ثابت جایی برای فعالیت در مطبوعات داشته باشند، این کار را به حضور در جشنواره‌ها ترجیح می‌دهند.