امیر پور خلجی آهنگساز اپرای حافظ با اشاره به این مطلب که وسعت صدای علیرضا قربانی با موسیقی ساخته شده برای این اپرا همخوانی دارد به خبرنگار مهر، گفت : علیرضا قربانی از جمله خوانندگانی است که آواز در موسیقی ایرانی را به خوبی می شناسد و تجربه موسیقی ارکسترال را در گذشته نیز داشته است، در نتیجه برای اجرای این اثر انتخاب خوبی بود و نتایج ضبط این اثر هم مبین این مطلب است .
وی در ادامه با اشاره به ترکیب موسیقی ایران با موسیقی سمفونیک گفت : ایجاد تنوع در ارائه اثری بدیع در اپرای حافظ از مهمترین اهداف موسیقایی این اثر است و تا این لحظه از ساخت موسیقی اپرای حافظ برای ایجاد تنوع از دستگاه های مختلفی چون چهارگاه ، نوا و همایون و... استفاده کرده ام؛ البته ناگفته نماند که بیشتر از دستگاه هایی استفاده کردم که قابلیت اجرا با ارکسترسمفونیک را داشته باشند؛ از همین رو این ترکیب به گونه ای انجام شده است که شنونده، موسیقی که در دستگاه چهارگاه و یا آواز همایون می شنود به لحاظ رنگ آمیزی متفاوت از شناخت او از همین دستگاه ها در موسیقی آوازی و یا موسیقی سازی ایرانی است که قبلا شنیده است. براین اساس شاید یکی از تفاوت های این نوع موسیقی در همین ترکیب است.در واقع شنونده با نوع جدیدی از موسیقی ارکسترال ایرانی روبرو خواهد شد که برای اولین بار در ایران اتفاق می افتد.
این آهنگساز در ادامه در خصوص کم و کیف پیشرفت مراحل ساخت موسیقی اپرای حافظ گفت : ساخت موسیقی این اپرا به پایان رسیده است و درحال حاضر از متقاضیان آواز برای ایفای نقش هریک از کاراکترهای این اپرا آزمون گرفته می شود و قرار است غیر از علیرضا قربانی که خواننده اصلی اپرا است، 15 خواننده دیگر نیز در سایر نقش های اصلی قرار گیرند و در کنار آن نقش های فرعی دیگری نیز وجود دارد .
وی در ادامه افزود : ضبط بخش های موسیقی ایرانی به پایان رسیده است اما هنوز بخش های موسیقی سمفونیک این اثر که قرار است با ارکستری در اروپا ضبط شود نهایی نشده است در واقع معلوم نیست که با کدام یک از ارکسترهای بزرگ دنیا ضبط خواهد شد و این بستگی به توافق ما با ارکستر دارد.
پورخلجی در پایان صحبت های خود به فرم ساخت موسیقی اپرای حافظ اشاره کرد و گفت : فرم کلی این اثر"اپرا سریا" هست البته در یک پرده هم "اپرا بوفا" خواهیم داشت. در واقع موسیقی این اثر براساس شیوه اپرای واگنری نوشته شده است. به این معنا که درام به شیوه لایت موتیف تفسیر می شود. در این روش یک تم مشخص برای هریک از شخصیت های درام اختصاص داده ام که شنیدن آن تم و یا گاهی موتیفی چند نتی حضور واقعی و یا ذهنی این شخصیت ها را نشان می دهد؛ همچنین آوازهای این اپرا منطبق بر ردیف موسیقی ایرانی است (به شکل آریا و رسیتاتیف) و در قسمت های خوانش تا اندازه ای آواز جای خود را به دیالوگ می دهد و روایت آواز به شکل گفتگو اجرا می شود در واقع این شیوه دستمایه ای است از اپراهایی که از قرن بیستم به بعد مرسوم شده است.