هنر و جهاني شدن وابسته به فروش محصولات هنري است كه به تعداد زياد تكثير مي شود . اين روند تحت نظر يك كنوانسيون قرار دارد.

به گزارش مهر ، دكتر بيداد افزود: اين كنوانسيون معروف به كنوانسيون وين است. مقررات حق مالكيت فكري ما را ملزم مي كند كه كنوانسيون وين را بپذيريم و ما را مجبور مي كند كه نسبت به تكثير محصولات فرهنگي قواعد خاص بين المللي را رعايت كنيم.

دكتر بيژن بيدآباد گفت: در دنيا متاسفانه ، نگاه به ايران ، نگاه مثبتي نيست. به همين واسطه ما را اساسا به عنوان كشوري كه مملو از فرهيختگان هنري ، علمي است ، نمي شناسند بلكه به عنوان كشوري مي شناسند كه مجموعه اي از يافته ها و انباشته هاي تاريخي كهن دارد ولي دردوران معاصر چيزي براي ارايه ندارد. ما نمي توانيم تنها به گذشته خودمان تكيه كنيم ، گذشته گذشته است و مي تواند پشتيبان و پشتوانه خوبي براي ما باشد اما نمي تواند سياستهاي راهبردي ما را تعيين كند.

عضو هيات علمي موسسه عالي بانكداري  همچنين افزود: اين گونه ذهنيت اجازه نمي دهد كه فرهنگ ما در بازارهاي جهاني متقاضي داشته باشند . براي گسترش فرهنگ و هنر اصيل در ابتدا با چنين مشكلاتي مواجه هستيم . اما سياست هاي ما بسوي جهت گيري هاي مثبت تغييرنكند، با هيچ هنري نمي توانيم درجهت مخاطب داشته باشيم .