دکتر محسن جوادی در مورد اینکه چرا بیش از متفکران ایرانی به متفکران غیرایرانی بها می‌دهیم، گفت: اساسا با پیش فرض اینکه اخلاق کانت تنها اخلاقی است که مورد تأیید و تأکید متفکران ما است موافق نیستم. خیلی از کسانی که در سنت ایرانی و اخلاق اسلامی بودند اینطور نبود که اخلاق کانت را قبول داشته باشند. خیلی از آنها ناقد فلسفه اخلاق کانت بودند.
وی افزود: بیشر آنها تمایل داشتند در سنت اخلاق ارسطویی باشند تا در اخلاق کانت. بنابراین این پیش فرض شما درست نیست و اینکه نمیشود گفت کی از کی بهتر است. مقایسه اینچنینی در حوزه علم صحیح نیست. میتوانیم بگوییم این نظری که ارائه شده قابل دفاع تر است یا نه!
استاد گروه فلسفه دانشگاه قم تصریح کرد: خیلی از متفکران ایرانی و مسلمان منتقد کانت بودند، درست است که از یک جهاتی از اندیشههای کانت تأثیر پذیرفتند یا مثلا تحسینش کردند اما بیشتر نقدش کردهاند البته به استثنای بعضیها که شاید در ایران هم نبودند که نظام اخلاقی کانت را دربست پذیرفتند.
جوادی در مورد اینکه تا کی میشود بر نظریههای غربی تکیه کرد هم اظهار داشت: بحث بر سر این است هرکسی که هرکجای دنیا نظری داشته باشد که دلیل و ادلهای موجه برای آن داشته باشد افکارش قابل پذیرش است والا اگر فکری درست نباشد از اول هم پذیرشش اشکال داشته است. ولی درست بودن، قبول کردن و پذیرفتن و تنقیح فکر قابل پذیرش است.
این محقق وپژوهشگر حوزه فلسفه یادآورشد: بدون استدلال و دلیل چیزی را پذیرفتن این محل اشکال است اما درغیراینصورت نه، برای مثال گذشتگان ما هم وقتی که با آرا و نظریات ارسطو و افلاطون مواجه شدند از آنها استفاده کردند و بخشهایی که دلیل درستی داشت پذیرفتند و آن قسمتهایی که دلیل منطقی نداشت اخذ نمیکردند.
جوادی در مورد اینکه آیا وقت آن نرسیده که به دنبال نظریهها و آرا و تفکرات ناب ایرانی برای بررسیها باشیم گفت: همیشه این رویکرد در میان فیلسوفان و عالمان مسلمان وجود داشته که نظریه اخلاقی را بیشتر اخذ و دنبال کنند که با مؤلفهها دینی و فرهنگی و سنت خودی بیشترین هماهنگی را داشته باشد این مسئله از اول هم بوده اما اکنون باید شتاب بیشتری بگیرد و تلاش بیشتری بشود که حجم گستردهای از آرا و اخلاق و مباحثی که در شرق و غرب در کتابهای مختلف است بازرسی و بررسی شود.