روزها از پی هم می آیند و می روند، هر روز با نام خدا آغاز می شود و شب هنگام نیز با یاد او آرام سر بر بالین می نهیم.
در هیاهوی زندگی ماشینی و گشتن به دنبال ابزارهای گوناگون برای رسیدن به آرامش، گاه این ماییم که غافل میشویم که کسی هست که سر چشمه و مامن رسیدن به آرامش است.
هم او که یادش آرام بخش جان و دل آدمی است و هر لحظه با هر کوله باری از نیک و بد به سراغش بروی تو را از کویش نخواهند راند.
به کوی حضرت دوست که وارد شدی باید سر بندگی فرود آری و ترک گناهان را با همتی والا طلب کنی.
او غفار و بخشنده است و هر بار که به در خانه اش می روی خوان نعمت بی کرانش گستردست و کسی از آن بی نصیب نمی ماند.
تو هر روز او را می خوانی و او هرگز تو را بی جواب نمی گذارد....
هر بار چیزی طلب می کنی و او از تو هیچ طلب نمی کند....
این چه معامله ای است که یک طرف تنها می بخشاید و باز غنی است.
روزها می گذرند و این بار روزی فرا رسیده که نامش با نیایش عجین شده و بخشش...
روزی که بندگان زانو در بغل میگیرند و نغمه دعا و نیایش و بندگی سر می دهند.
هر ثانیه دعای " العفو" از گوشه ای از این سرزمین به گوش می رسد و گویی او که مهربانیش را پایانی نیست بر تمامی این العفوها لبیک می گوید.
امروز آسمان نیز دلش از بدیها گرفته است و بغض خود را باز کرده است.
آسمان چه را طلب نمی کند؟!
نمی دانم.....
هر قطره باران که زمین سخت را نوازش می کند، امروز با نوای نیایش مردمان این سرزمین نیز همراه شده و آمینی بر نیایشهاست.
خدایا به پاکی قطره های باران و به بزرگی بی کرانت بر ما ببخشای این گناهان بی شمار و برآورده ساز دعاهای مردمان این سرزمین را
خدایا کودکی از تو کودکیش را طلب می کند و دیگری نانی را.. مادری خوشبختی فرزندش را می خواهد و پدری شفای فرزند بیمارش را...
امروز هر گرفتاری به دست تو گره گشا می شود و تو خوب میدانم که هر کس امروز تو را بخواند ، نجوایش را می شنوی و از در مرحمت و لطف بی کرانت او را بی نصیب نمی گذاری..
الهی تو بخشاینده مهربانی، بر ما ببخشای
الهی العفو
.........................
اعظم کریمی