به گزارش خبرنگار مهر، نخستین همایش نویسندگان ایران عصر روز پنج‌شنبه 26 آبان با حضور جمعی از نویسندگان از اقصا نقاط کشور در پژوهشکده فرهنگ، هنر و معماری برگزاری شد.
دفاع تمام قد «سرشار» از موضع فرهنگی دولت احمدی‌نژاد
محمدرضا سرشار نویسنده در ابتدای این برنامه با نقلی از آنتوان چخوف نویسنده شهیر روس، گفت: نویسندگی به معنای حقیقی کلمه از جان آدمی می‌کاهد و حرفه‌ای بسیار دشوار است و در ارتباط مستقیم با عزیزترین هستی انسان یعنی جان او است.
وی افزود: حال سوال این است که اگر انسان نتواند از این راه صحیح نهایت استفاده را ببرد موجب خسران عظیمی نخواهد شد؟
این داستان‌نویس اضافه کرد: اگر نویسنده‌ای به درجه‌ای از شهرت رسید و نتوانست رضایت خدا را کسب کند به نوعی از فریضه معنوی شانه خالی کرده است. من این امر را به دلیل تعصب مذهبی نمی‌گویم بلکه به دلیل اینکه بنده نیز خود به امر نویسندگی اشتغال دارم، می‌گویم.
سرشار در ادامه با تقدیر از دولت محمود احمدی‌نژاد در عطف توجه به مسائل نویسندگان گفت: نویسندگی انصافاً از دولت نهم و از وقتی که یک معاون ادیب و نویسنده در وزارت ارشاد به کار گرفته شد، قدر و منزلت بیشتری به خود گرفت. وضعیت نویسندگی در گذشته بیشتر ناشرمحور بود اما در دولت نهم نویسندگی در صدر نشست و ارزش یافت.
محمدرضا سرشار با تقدیر از دست اندرکاران برپایی نخستین همایش نویسندگان ایران ادامه داد: در گذشته نویسندگان و اهالی قلم عمدتا در آموزش و پرورش و نهادهای مختلف گرد هم می آمدند اما این نخستین‌بار است که نویسندگان خارج از تهران در چنین همایشی شرکت می کنند.
وی در ادامه با اشاره به فنون نویسندگی تأکید کرد: نویسندگی در وهله اول حاصل تجربه است، یعنی هر نویسنده‌ای که تجارب عمیق‌تر و وسیع‌تر داشته باشد حتی با اندک فنون نویسندگی هم می‌تواند به این کار بپردازد. در غرب این مسئله را بیشتر مشاهد می کنیم؛ نویسنده ای مانند «جک لندن» یک ملوان ساده بود که 5 سال در دریا مشغول به کار شد و طبیعتاً تجارب آن را در کتابهایش آورد.
سرشار با بیان اینکه هر نویسنده‌ای داستانش را با نگاهی خاص می‌نویسد، نگارش کتاب با نگاه خنثی را رد کرد و گفت: نویسنده از زمان انتخاب شخصیت داستان‌هایش نگاه خود را در کتاب دخالت می‌دهد، البته نویسنده‌ای هنرمندتر است که این مسئله در آثارش زیاد عیان نباشد، در واقع این مسئله وقتی که نویسنده ای ناشی باشد، عریان تر است.
این داستان‌نویس اضافه کرد: در مورد مباحث نظری داستان بسیار دشوار است که انسان بتواند رد پای جهان بینی و ایدئولوژی نظریه‌پردازان را دریابد ولی متأسفانه اغلب نویسندگان ما مطالعه عمیقی درباره این ایدئولوژیها ندارند.
سرشار با بیان اینکه مباحث نظری درباره داستان همگی محتوای ایدئولوژیک دارند، گفت: اگر نگوییم بی‌محتواها عمدتا ضداسلامیست، محتوای آنها غالباً غیر اسلامیست، متأسفانه بعضی از نویسندگان ارزشی سالهای قبل ما که امروز داستان ضدجنگ می‌نویسند نقطه انحرافشان در مباحث نظری داستان است. آنها می خواستند از این نکات و متون تبعیت کنند که به این ورطه افتادند.
سرشار گفت: نباید خودمان را نوکر تئوری‌های داستان بدانیم البته باید درباره آنها مطالعه ای عمیق داشته باشیم و با اطلاع کامل آنها را رد کنیم نه اینکه ندانسته این کار را انجام دهیم.
وی ادامه داد: بت‌های زیادی از نویسندگان برای ما تراشیده‌اند، وقتی که ته این بتواره ها را بکاوید متوجه می شوید که موجوداتی بسیار حقیرند و بعضی از آنها آنقدر متعفن هستند که اگر از یک کیلومتری آنها رد شوید بوی تعفنشان شما را آزار می دهند.
سرشار گفت: یکی از نویسندگان در سالهای دور حوزه یادم هست مدام به خانه این نویسنده و آن نویسنده می‌رفت. این قضیه را به مخملباف گفتم، او گفت مشکل آن نویسنده خودباخته، فقر مطالعه است. شاید بعضی از این نویسنده‌ها هفتاد سال پیش مطرح بوده باشند اما امروزه بسیاری از آنها با نویسندگان جوان ما هم قابل مقایسه نیستند.
قرائتی: باید یافتنی‌ها را بنویسند نه بافتنی‌ها را
در این مراسم همچنین حجت الاسلام والمسلمین محسن قرائتی در سخنانی گفت: نویسندگان باید کم و پر مایه بنویسند نه اینکه آب در حرفهایشان بکنند چرا که عمر و مغز مردم و همچنین کاغذ امانت است و آنها باید به فشرده گویی عادت کنند؛ آنها باید یافتنی‌ها را بنویسند نه بافتنی ها را.
وی همچنین خواستار گذشت کردن نویسندگان از حق التألیف کتابهایشان شد و گفت: من یک کتاب نوشتم و از حق التألیف آن گذشتم و 15 میلیون نسخه از آن چاپ شد. شما می‌توانید بعضی قصه‌هایتان را در صدا و سیما به فیلم تبدیل کنید.
قرائتی اضافه کرد: بعضی ها می نویسند که نان بخورند ولی بعضی‌ها نان می خورند که بنویسند، شما باید یاد بگیرید که شیرین‌تر و مفیدتر و هدفمندتر بنویسید.
مدرس درسهایی از قرآن از دست‌اندرکاران برگزاری همایش نویسندگان ایران خواست تفاهم نامه‌ای را با ستاد نماز امضا کنند تا با بهره گیری از قصه ها و روایت قرآنی سوژه هایی در اختیار نویسندگان کشور قرار گیرد.