به گزارش خبرنگار مهر، در پی فشارهای اجتماعی و سیاسی که به حسین قرایی در مسائل مختلفی از قبیل تحمیل انجمن خوشنویسان جدید که گفته می شود منتسب به جریان انحرافی هستند و اصرار برای اخراج پیشکسوتان خوشنویسی، تحمیل قرارداد واگذاری فرهنگسرای ارشاد ورامین به یک نهاد، عدم تخصیص اعتبارات فرهنگی و جاری از ابتدای سال 90 تا کنون و ... وارد شد، کاسه صبر وی بالاخره لبریز شد.
اواخر شهریورماه امسال مأموریت قرایی نیز به پایان رسید ولی به دلیل اختلافات عمده ای که با اسماعیلی طبا مدیرکل سابق فرهنگ و ارشاد اسلامی استان تهران داشت، حکم ریاست رئیس ارشاد ورامین و پیشوا تمدید نشده و از سوی دیگر با توجه به اینکه قرایی از اداره کل آموزش و پرورش شهرستانهای استان تهران به ارشاد مأمور بود، تقاضایی برای تمدید مأموریت وی نشد.
حکم مشاور مدیرکل آموزش و پرورش شهر تهران برای قرایی/ استعفایی در کار نیست
رایزنیها در خصوص تمدید مأموریت این مسئول به هیچ نتیجه ای نرسید و پس از گذشت دو ماه، وی در روز پنج شنبه 19 آبانماه با دعوت از کلیه خبرنگاران شهرستان، کناره گیری خود را از مسئولیت اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستانهای ورامین و پیشوا اعلام کرده و دلایل خود را عنوان کرد؛ اگر چه خبرگزاری مهر قبل از اعلام این مسئله، در گزارشی اختصاصی به کالبد شکافی همین مسائل پرداخته بود.
در گزارش اختصاصی مهر آمده بود: "معضلات و کمبودهای فرهنگی شهرستانهای ورامین و پیشوا، در برخی موارد، ریشه در مسائل و فشارهای غیر فرهنگی دارد که رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی این دو شهرستان، اشاره های تلویحی به آنها در مراسم تقدیر از خبرنگاران منطقه به مناسبت روز خبرنگار سال جاری داشت و تصریح کرد: خیلی مسائل از جمله فرهنگ با سیاست بازی یکی می شود و این چکمه سیاست به گردن فرهنگ فشار می آورد که خیلی خطرناک است.
وی افزود: بیش از پیش باید به فرهنگ توجه بیشتری شود اما در مقوله فرهنگ، فقط ارشاد نباید پاسخگو باشد؛ در شورای فرهنگ عمومی 20 نفر از ادارات و نهادهای مختلف عضو هستند و همگی در تصمیم گیریهای فرهنگی سهیمند.
عدم اجرای کامل مصوبات شورای فرهنگ عمومی، عدم واکنش یا واکنشهای کمرنگ نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی نسبت به چالشهای فرهنگی شهرستانهای ورامین و پیشوا، عدم تذکرهای وی به مسئولان بالا دستی و عدم پیگیری نماینده مردم در مجلس در مسائلی از قبیل تعطیلی سینما قدس ورامین، هبه فرهنگسرای ارشاد و .... دلیل اصلی بسیاری از این مشکلات است".
به هر تقدیر، سید علی یزدیخواه مدیرکل آموزش و پرورش شهر تهران طی حکمی قرایی را به عنوان مشاور خود برگزید تا رفتن این مسئول ورامینی که بیش از دو سال در مسند ریاست بود، قطعی شود؛ اگرچه این مسئول تأکید دارد که استعفا نداده و در صورت تمدید حکمش، حاضر به تقبل این مسئولیت بوده و با مشکلات پیش رو مبارزه می کرده است.
معاون ارشاد، سرپرست نیمه رسمی تلفنی
نکته جالب اینجاست که از روز شنبه 21 آبانماه، قرایی با توجه به پایان مأموریتش و عدم تمدید حکم ریاست و با توجه به مشکلات زیادی که سر راه وی قرار داشت و مسئولیت وی نیز به دلیل عدم تمدید مأموریت از آموزش و پرورش و عدم صدور حکم ریاست جدید، غیرقانونی بود، عطای ریاست ارشاد را به لقایش بخشید.
این اداره که به دلیل عدم تلاش مسئولان محلی و استانی برای تأسیس اداره فرهنگ و ارشاد شهرستان تازه تأسیس پیشوا(که البته بیش از 9 ماه از تأسیس فرمانداری آن می گذرد) هنوز با شهرستان ورامین اشتراک فرهنگی دارد، از ابتدای هفته جاری با حکم نیمه رسمی معاون اداری مالی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان تهران که به صورت تلفنی ابلاغ شده، توسط معاون اداره ارشاد ورامین و پیشوا اداره می شود.
بهروز مشتاق که سالها تجربه حضور در این اداره را دارد و زمزمه های ریاست اداره ارشاد پیشوا نیز در خصوص وی شنیده شده بود، این روزها به دستور مدیران مافوقش فقط به دلیل اینکه کارها روی زمین نماند و امور جاری اداره ارشاد ورامین و پیشوا عقب نیفتد، حق امضا گرفته و امور را مدیریت می کند تا سرپرست نیمه رسمی تلفنی باشد.
در گزارش اختصاصی مهر که هفته گذشته منتشر شد، آمده بود: "بازنگری در نوع نگاه مسئولان فرهنگی و حتی غیر فرهنگی این دو شهرستان به مسائل فرهنگی و هنری و تکریم فرهیختگان و هنرمندان فعال، محرم دانستن رسانه های گروهی در انعکاس مشکلات و معضلات پیش آمده در امور فرهنگی و هنری، استفاده مدیران و مشورت گرفتن آنها از نخبگان فرهنگ و هنر شهرستان که این روزها کمتر در مجامع مشورتی حضور دارند و ... می تواند راهگشای"جاده بن بست فرهنگ" در این منطقه باشد.
شاید استفاده از واژه"جاده بن بست فرهنگ" در مورد این دو شهرستان که سرانه فرهنگی بسیار پایینی دارند، به مذاق عده ای، تلخ باشد ولی واقعیتهای موجود در این شهرستانها و معضلات به وجود آمده در سالهای اخیر، نمی تواند غیر از بن بست و بازگشت مجدد به ابتدای جاده باشد.
به هر تقدیر، امید است تا خواب چندین ساله برخی مسئولان بی توجه به کمبودهای فرهنگی مردم، به خصوص جوانان و نوجوانان ورامین و پیشوا، به هوشیاری و بیداری تبدیل شود تا دو شهرستانی که مبدأ قیام 15 خرداد 1342 هستند، شاهد پیشرفت فرهنگی بیشتر باشند و کمتر با دیدن و شنیدن مشکلات و معضلات ریز و درشت فرهنگی، به اغما بروند".
ورامین و پیشوا این بار دچار حاشیه های مدیریت فرهنگی
حال، با تمام ضعفها، کمبودها و معضلاتی که در امور فرهنگی شهرستانهای ورامین و پیشوا وجود دارد و جمعیتی حدود 700 هزار نفر در این دو شهرستان که تشنه خدمات رسانی مطلوب فرهنگی هستند، چگونه است که مدیران بالا دستی ارشاد به خود اجازه می دهند تا دو شهرستان مستعد در زمینه های فرهنگی را این چنین به حال خود رها کرده و دچار حاشیه های مدیریتی کنند؟
حاشیه های غیر فرهنگی که بیشتر به بعد سیاسی برمی گردد، آن چنان تیشه به ریشه فرهنگ شهرستانهای ورامین و پیشوا زده که گمان نمی رود نیازی به حاشیه سازی مدیران ارشد شهرستان و استان در زمینه مدیریت فرهنگی باشد.
امید است با توجه به تغییر مدیرکل ارشاد استان تهران و تعیین مدیرکل جدید، هر چه زودتر تکلیف انتصاب رئیس یا سرپرست رسمی این اداره فرهنگی در شهرستانهای ورامین و پیشوا مشخص شود و خدای ناکرده مشکلات و معضلات جدیدتری گریبانگیر فرهنگ و هنر این شهرستانهای متمدن و فرهنگی نشود.
..................................
علیرضا مهدی زاده