به گزارش خبرنگار مهر، نیمه تابستان بود که شورای شهر تهران در خصوص افزایش آلودگیهای صوتی در پایتخت هشدار داد و افزایش خشونت و ستیزه جویی شهروندان را یکی از پیامدهای افزایش آلودگی های صوتی عنوان کردند.
نتیجه نگرانی های شورای شهر مصوبه ای بود که بر اساس آن شهرداری تهران ملزم به تهیه برنامه عملیاتی کاهش آلودگی صدا در پایتخت شد.
اما در این میدان برخی ازسازمانها که در این میان نقش اساسی و مستقیم دارند خود را کنار کشیده و بهتر دیدند تنها از بیرون گود نظاره گر دست و پنجه نرم کردن مدیریت شهری با چالش جدید پایتخت باشند.
رسول علی اشرفی‌پور، مدیر کل حفاظت محیط زیست در گفتگویی اعلام کرده است: اجرای برنامه‌های رفع آلودگی صوتی بر عهده مدیریت شهری است و براساس قانون، سازمان حفاظت محیط زیست با تدوین، تصویب و ابلاغ استانداردهای حدود آلودگی، وظیفه نظارتی بر منابع تولید آلاینده را انجام می‌دهد.
او درباره نقش و جایگاه سازمان حفاظت محیط زیست می‌گوید: این سازمان مسئولیت تعیین حدود استاندارد و نظارت بر منابع آلاینده را به عهده دارد.
رسول علی اشرفی‌پور ادامه می‌دهد: رفع آلودگی صوتی درباره منابع ثابت به عهده صاحبان آن واحدها است و در خصوص منابع متحرک ابتدا به عهده تولید کنندگان آن منابع و سپس به عهده مدیریت شهری است که منابع متحرک در حوزه آن شهر یا منطقه تردد دارند.
اما مدیران شهری چندان با سخنان این مقام مسئول در سازمان محیط زیست موافق نیستند. محمد هادی حیدرزاده، رئیس ستاد محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران در این رابطه به مهر می گوید: قانون جلوگیری از آلودگی هوا مصوبه سال 74 صراحتا اعلام می کند که مسئولیت نظارت و کنترل آلودگی هوا و صوت بر عهده سازمان محیط زیست است. دوستان محیط زیست اگر ماموریتهای خود را که در قانون ذکر شده است یک بار مطالعه کنند متوجه می شوند مسئولیت حوزه‌های آلودگی آب، خاک،هوا و صوت بر عده سازمان حفاظت از محیط زیست است.
وی ادامه می دهد: 45 درصد آلودگی صوتی شهرتهران ناشی از ترددموتورسیکلتها است و شهرداری امکان قانونی نظارت بر نحوه تولید استاندار موتورسیکلت را ندارد پس نمی توان انتظار داشت شهرداری مسئولیت کنترل و نظارت بر واحدهای تولید کننده آلودگی صوتی را داشته باشد.
حیدرزاده با اشاره به این که تراز صوتی تمامی مناطق تهران تهیه شده است می گوید: بحث آلودگی صوتی ناشی از فعالیتهای عمرانی شهرداری بر عهده ما است اما در بعد کلان مانند تهیه و تدوین آیین نامه های اجرایی، نظارت بر کارخانه های سازنده و جریمه صنایع متخلف بر عهده سازمان حفاظت محیط زیست است.
مشاور شهردار تهران اضافه می کند: تا کنون کدام کارخانه به دلیل تولید محصولاتی که بالاتر از حد استاندارد آلودگی صوتی تولید می کنند جریمه شده اند؟
به گفته حیدرزاده، سنجش آلودگی هوا و صوت درشرکت کنترل کیفیت هوا یک فعالیت داوطلبانه است که نزدیک به 10سال است درشهرداری تهران انجام می شود اما از ماموریتهای شهرداری نیست.
رئیس ستاد محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران به آلودگی صوتی ناشی از پروژهای عمرانی درون شهری اشاره می کند و می گوید: ما در دوران فعالیتهای عمرانی نمی توانیم آلودگی صوتی را حذف کنیم اما برای بعد از پایان کار مانند بزرگراههایی که در کنار مناطق مسکونی است برنامه هایی برای کاهش آلودگی هوا داریم. مانند اتوبان صدر که 6 کیلومتر دیوار صوتی پیش بینی شده است. هرچند سازمان حفاظت از محیط زیست باید بر این گونه فعالیتهای ما نظارت و تذکر های لازم را به ما بدهد که تاکنون چنین نشده است.
وحید نوروزی مشاور محیط زیست معاون شهردار تهران نیز با بیان این که آیین نامه اجرایی نحوه جلوگیری از آلودگی صوتی مربوط به ماده 27 قانون مذکور در تاریخ 19 خرداد 1387 در 14 ماده و چندین تبصره به تصویب هیات وزیران رسیده است به مهر می گوید: بی خبری مسئولان محیط زیست جای تعجب بسیار دارد. در ماده 2 این آیین نامه صراحتا به تعیین حدمجاز یا استاندارد آلودگی صوتی توسط سازمان‌حفاظت محیط زیست اشاره شده است این در حالی است که سازمان حفاظت محیط زیست تاکنون هیچ حد مجاز یا استانداردی را برای آلودگی صوتی تعیین نکرده است تا مدیریت شهری بداند بر اساس کدام استاندارد باید عمل کند.
او با بیان اینکه در شهر تهران به طور متوسط وسایل نقلیه موتوری بیش از 81 دسی بل آلودگی صوتی تولید می کنند، می گوید: موتورسیکلتهای غیراستاندارد حدود 49 درصد در تولید آلودگی صوتی پایتخت نقش دارند.
نوروزی معتقد است: در تمام دنیا سهم هر یک از آلاینده های صوتی به طور دقیق مشخص است، در حالی که در کشور ما شاخص آماری در مورد آلودگی صوتی و خسارات ناشی از آن وجود ندارد تا بتوان برای حل این معضل اقدامات اساسی و ریشه ای انجام داد. اما به هرحال باید به راهکارهای کاهش آن توجه داشته باشیم. مواردی مانند نصب دیوارهای عایق صوتی در بزرگراه ها که مهمترین نقش را در کاهش آلودگی صوتی به میزان 10 تا 15 دسی بل دارند. البته ما در شهر تهران تنها دو دیوار صوتی نصب کرده ایم.
یوسف رشیدی مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای شهرداری تهران نیز در گفتگو با مهر تاکید می کند: فعالیتهای شهرداری دررابطه با آلودگی صوتی داوطلبانه است و از لحاظ قانون شهرداری وظیفه ای در رابطه با سنجش آلودگی صوتی ندارد.
او با بیان این که در حال حاضر 39ایستگاه سنجش آلودگی در شهر تهران داریم می گوید:این ایستگاهها تا پایان سال به 45 ایستگاه می رسد. همچنین مناطقی که نیاز به دیوارهای صوتی دارند شناسایی و طرح های ابتدایی تدوین شده است و نقشه های تراز صوتی مناطق 22 گانه تهران نیزتهیه شده است.
به گفته رشیدی، بیشتر خیابانهای شهر تهران دارای آلودگی صوتی بالاتر از 79 دسی بل هستند که این میزان برای منازل مسکونی، مراکز درمانی و آموزشی خارج از استاندارد است.
وی با بیان اینکه تهران از نظر آلودگی صوتی در ایران رتبه اول را داراست، عمده ترین عوامل ایجاد آلودگی صوتی را ترافیک خودروهای در حال حرکت و موتورسیکلتها می داند و می گوید: فعالیتهای صنعتی، تجاری، پرواز هواپیماها و ساخت و سازها نیز از دیگر عوامل آلودگی صوتی است.
مناطق 6، 10، 11، 12، 7، 13، 3، 19، 18 و 2 بیشترین آلودگی صوتی را در تهران دارا هستند. آلودگی که خطرات روحی و جسمی خطرناکی برای شهروندان دارد اما همچنان بی متولی رها شده است و هرنهادی تلاش دارد از زیر بار مسئولیت شانه خالی کند.
..................
گزارش از نوراحسینی