به گزارش خبرگزاری مهر، پس از کشف شبه کریستالها در منطقه کوریاک روسیه، ابتدا اعلام شد که تشکیل چنین کریستالهایی بر روی زمین غیر ممکن است، پس از کشت آنها در لابراتوار اعلام شد که این کریستالها بسیار جدید و ناشناس هستند و نوبل شیمی به این کریستالها اختصاص داده شد.
اکنون مشخص شده است که شبه کریستالها، کریستالهایی با ساختار غیر طبیعی که چندین قانون تقارن کریستالی را نفی کرده و از ویژگی های فیزیکی عجیبی برخورداراند، از فضا به زمین آمده اند.
این کریستالها برای اولین بار در دهه 1980 شناخته شده و به سرعت مورد تردید و بدبینی محققانی قرار گرفتند که گمان می بردند وجود چنین ساختارهایی غیر ممکن است. "دنیل ششمان" کاشف این شبه کریستالها توانست موجودیت آنها را به اثبات برساند و همین کار نوبل شیمی را برای وی به ارمغان آورد. اما تا همین دو سال پیش وجود شبه کریستالها در طبیعت غیر ممکن به شمار می رفت و تنها گزینه ای که موجودیت آنها را ممکن می ساخت، ساخته شدن این کریستالها در شرایط آزمایشگاهی بود.
سپس در سال 2009 گروهی از محققان ایتالیایی شبه کریستالها را در نمونه کانی های یافته شده در کوهستانهای شرق روسیه یافتند. این مواد معدنی ثابت کردند که شبه کریستالها می توانند به شکل طبیعی به وجود بیایند اما چگونگی شکل گیری آنها ناشناخته باقی ماند.
اکنون با پایان گرفتن آزمایشهای مختلف بر روی شبه کریستالها، محققان می گویند شواهد به دست آمده نشان می دهند این کریستالها منشا زمینی ندارند بلکه از طریق شهابسنگها به روسیه رسیده اند. در ابتدا طیف نگاری جرمی آثاری از ایزوتوپهای اکسیژنی را درون شبه کریستالها نشان داد که در هیچ یک از کانی های شناخته شده زمینی وجود ندارند اما می توان نمونه هایی از آنها را در انواع خاصی از شهابسنگها یافت.
بر اساس گزارش بی بی سی، این کریستالها همچنین حاوی نشانه هایی افسانه ای از سیلیسهای فشرده و قدیمی است که تنها تحت شرایط بسیار ویژه و دشوار، مشابه آنچه در اعماق زمین رخ می دهد و یا در اثر برخورد شهابسنگها با سیاره ها به وجود می آید، تشکیل شده اند.