هومان خاکپوردر گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: سالهاست که این حقیقت بر همه کارشناسان و متخصصان حوزه محیط زیست و منابع طبیعی آشکار شده که دست یافتن به هوای پاک در گرو حفظ تالابها و فضای سبز درختی پیرامون سکونتگاه های شهری و روستایی است.
وی افزود: بسیاری از اکولوژیستهای مطرح جهان بر این باورند که ارزش تالابها و کارکردهای زیست محیطی این زیست بومهای کم همتا به درستی شناسایی و تبیین نشده است.
وی تصریح کرد: مطالعات ارزشهای اقتصادی و زیست محیطی تالابها بیانگر آن است که یک تالاب حدود ۱۰ برابر جنگل و ۲۰۰ برابر زمین زراعی ارزش اقتصادی دارد و اضافه بر آن، تنظیم آب و هوا، جلوگیری از سیل، حفاظت از تنوع گیاهی و جانوری، زیبایی و جاذبه های دیداری، جاذبه‌های توریستی و ایجاد فضایی برای زندگی پرندگان از جمله ارزش های تقویم ناشدنی آنهاست.
تبدیل شدن مرغزار شهرکرد به کانون تولید گرد و غبار برای ساکنین شهرکرد
وی بیان داشت: نزدیک به دو دهه است که حفر چاه های عمیق و نیمه عمیق مجاز و غیر مجاز امان مرغزار شهرکرد که کارکردهای غیر قابل کتمانی در ایجاد تعادل آب و هوای شهرکرد به عنوان مرکز چهارمحال و بختیاری داشته، بریده است.
این فعال محیط زیست تصریح کرد: برداشتهای بیش از حد مجاز این چاه ها و شدت افت سطح آب سفره های زیرزمینی به همراه چرای بی رویه دام، تخریب بخش هایی از این مرغزار به بهانه توسعه و استقرار صنایع و مراکز خدماتی و همین طور تخلیه نخاله ها و مصالح ساختمانی و زباله ها سبب خشک شدن فاجعه بار این مرغزار و تبدیل آن به یک کانون خطرناک فرسایش بادی شده و با ایجاد گرد و غبارهای غیر قابل مهار، هوای بزرگترین سکونتگاه شهری بام ایران" شهرکرد" را در معرض خطر قرار داده و به شدت تهدید می کند و این آلودگی موجب پایین آمدن کیفیت زندگی می شود.
تالاب گندمان
وی تاکید کرد: این مرغزار در حاشیه شهر شهرکرد عامل تنظیم کننده اقلیمی در منطقه به حساب می‌آمد و به نظر می رسد خشکی و تخریب آن، علاوه بر تبدیل شدن به یک کانون تولید گرد و غبار، بر روی ظرفیت ویژه گرمایی منطقه تأثیر گذاشته و با کاهش ظرفیت ویژه گرمایی سبب شده که اختلاف دمای شب و روز در منطقه افزایش یافته و با حداکثر دمای گرم در روز و حداقل دمای سرد در شب مواجه شویم و بتدریج شرایط زندگی برای اهالی آن سخت شود.
خاکپورادامه داد: تالابهای گندمان و دهنو در این استان نیز از شرایط بسیار نامطلوبی برخوردار بوده و رفتارهای نابخردانه انسانی با شراکت خشکسالی های اخیر، وضعیت فاجعه باری را برای آن ها رغم زده است.
وی یادآور شد: وضعیت تأسف آوری که این دو تالاب ارزشمند را به سمت تبدیل به کانون های تولید گرد و غبار و آلودگی هوای سکونت گاه های شهری و روستائی اطراف آن ها سوق داده است.
خشکسالی در تالاب گندمان
پایین آمدن کیفیت زندگی درسکونتگاههای اطراف این تالابها
وی یادآور شد: اصولا انتظار است دست اندرکاران روز و یا هفته هوای پاک، با به چالش کشیدن این معضل های محیط زیستی، دستگاه های متولی در حوزه هوا و سلامت شهروندان را متوجه سازند که اگر به موقع اقدام نکنند و اقدامی موثر در مهار این بیابان زائی خطرناک انجام ندهند، ممکن است علاوه بر از دست دادن این تالابهای ارزشمند، کیفیت زندگی در این مناطق به شدت به مخاطره افتد.
خاکپور بیان داشت: عدم توجه به مراقبتهای جدی، آبیاری و توسعه فضای سبز درختی در شهرهای استان چهارمحال و بختیاری، خصوصا شهرکرد و بروجن که در خارج از رویشگاه های جنگلی استان واقع شده اند، می تواند هوای این مناطق را به شدت تحت تأثیر قرار داده و از کیفیت آن بکاهد.
این فعال محیط زیست و منابع طبیعی یادآور شد: با وجود برخورداری این استان از ظرفیتهای آبی و شرایط اقلیمی کم نظیر، پائین بودن سرانه فضای سبز درختی در این شهرهاکه نه تنها به نسبت میانگین جهانی حتی به نسبت میانگین کشوری هم کم است تعجب خیلی ها را برمی انگیزد که چقدر سهم شهروندان این مناطق از درخت کم است و چقدر این شهرها به لحاظ پوشش فضای سبز فقیر هستند.
وی اذعان داشت: تأسف آورتر آن که در مقابل این کاستی ها، همواره رویشگاه های جنگلی این استان هدف تخریب های ناشی از قطع جنگل برای تأمین سوخت هیزمی و زغال، زراعت در زیردرختان، چرای بی رویه دام و حتی اجرای پروژه های عمرانی قرار گرفته و روز به روز از تعداد این درختان کاسته می شود.