به گزارش خبرنگار مهر، در استان ایلام روستاها و شهرهایی وجود دارد که در نقطه صفر مرزی بین استانهای همسایه قرار گرفتند که محرومیت در آنها موج می زند.
بخش ماژین که در مرز بین استان لرستان ایلام قرار گرفته از توابع شهرستان دره شهر است که برای رسیدن به این شهر شش هزار نفری باید اول به پلدختر رفت و بعد از جاده پلدختر - اندیمشک به این شهر محروم رسید.
ماژین که چند سالی است از دهستان به بخش تبدیل شده است از استان ایلام راه ارتباطی ندارد و همین عامل باعث شده این شهر از نقاط محروم و دورافتاده استان باشد و توجه کمتری به آن باشد.
مردم ماژین برای رفت و آمد به مرکز استان با مشکل مواجه هستند و بیشتر به پلدختر در استان لرستان رفت و آمد دارند و در آنجا نیازهای خود را تامین می کند.
ماژین در نزدیکی رودخانه سیمره قرار دارد و از نقاط محروم ایلام به لحاظ کمبود امکانات است و اغلب مردم با زبان لری صحبت می کنند و شغل آنها دامداری و کشاورزی است.
البته ماژین از استان ایلام از طریق جاده های خطرناک خاکی قابل دسترسی است و این جاده عشایری است و باید آسفالت و نقاط حادثه خیز آن را برطرف کرد.
البته جاده و بریدگی که از پلدختر به طرف ماژین وجود دارد نیز به اندازه کافی خطرناک است و باید فکری اساسی برای خارج شدن ماژین از بن بست کرد.
در بخش ماژین تاکنون بعد از گذشت پنج سال هنوز نمایندگی ادارات در دفاتری قدیمی مستقر است و مردم از امکانات لازم رفاهی مثل پارک برخوردار نیستند.
چهره ماژین حالت قدیمی دارد و محرومیت و بی توجهی در چهره شهر به وضوح دیده می شود و بخش ماژین فقط یک بلوار دارد.
در بخش ماژین یک بانک و چند مغازه نیز وجود دارد که این کمبودها باعث شده خیلی از نیازهای مردم در بخشهای مختلف از طریق شهرستان پلدختر رفع شود.
حتی عشایر این بخش نیز طبق گفته مردم، بیشتر در غارها ساکن هستند.
کمبود آب در پی خشکسالی ها و مسئله آبی کردن زمینهای کشاورزی این شهر با توجه به نزدیکی به رودخانه سیمره یکی از خواسته های مردم ماژین است.
یکی از مهمترین ظرفیتهای بخش ماژین رودخانه سیمره و وجود اقلیم مناسب برای دامداری است که البته به خوبی از این ظرفیت برای حل مشکل معیشتی مردم استفاده نشده است.
در تنگ ماژین از توابع شهرستان دره شهر دخمه ها و شکاف هایی وجود دارد که یکی از آن ها به "غار کول کنی" معروف است، دهانه این غار در محل ورودی به حدود 30 متر می رسد و با توجه به موقعیت استقرار، دسترسی به آن بدون تجهیزات ضروری ناممکن است.
در داخل و اطراف غار آثاری از وجود زندگی در دوران های سنگ به دست نیامده است ولی در محل ریزش آب، حوض کوچکی که از سنگ تراشیده شده وجود دارد که ملاط آن نیز احتمالا از ساروج است.
ماژین به طور کلی یک بخش گمشده در استان ایلام است و واقعا صحنه های تاسف باری از وضعیت معیشتی مردم دیده می شود که مسئولان باید برای رفع مشکل این بخش توجه کنند.
اما در عین حال بخشدار ماژین معتقد است که این شهر محروم نیست و زندگی عادی در بخش ماژین جریان است.
بهزاد نورمحمدی بیان داشت: در بخش راه و عدم دسترسی به ایلام از استان ایلام مسیری برای ارتباط ماژین و شهرستان دره شهر در نظر گرفته شده است که هم اکنون در حال ساخت است.
وی ادامه داد: احداث این جاده به دلیل نبود بافت شهری و نبود زیرساختهای مناسب، نیازمند اعتبار بیشتر است که این یکی از خواسته های شهر ماژین است.
این مسئول عنوان کرد: بخش ماژین دارای 60 هزار راس دام و 2700 هکتار زمین کشاورزی بوده که 1700 هزار هکتار آن آبی است.
نور محمدی اضافه کرد: بیکاری از مشکلات جوانان این شهر است و در این بخش فرصتهای اشتغالزایی کاملا محدود هستند.
به هر روی ماژین بخشی از استان ایلام است و باید راه ارتباطی مناسبی به دیگر نقاط استان داشته باشد تا نیازهای مردم به راحتی از مرکز امکان پذیر باشد.
تامین حداقل امکانات اولیه برای رفاه جوانان و نوجوانان این بخش با توجه به دورافتادگی ضروری است که باید مسئولان به این دو مسئله توجه کنند.
بخش ماژین به دلیل قرار گرفتن در پای کوه و وجود رودخانه سیمره دارای چشم اندازهای بسیار زیبایی است که برای گردشگران خالی از لطف نیست.
مردم ماژین در کنار دینارکوه و کبیرکوه و سیمره زندگی به دور از تجمل را تجربه می کنند و این خود یک نعمت بزرگ در این شهر است.
...........................
گزارش و عکس: رمضان نوری