به گزارش خبرنگار مهر، طرح مجموعه «یکی بود یکی نبود» با هدف احیای متون قدیمی و ارزشمند ایران که مایه‌های قصه‌پردازانه و قابل اقتباس فراوانی در خود دارند، سال 1387 از سوی انتشارات کتاب پارسه و با در نظر گرفتن مخاطبان نوجوان، جوان و بزرگسال آغاز به کار کرد.
این مجموعه به بازنویسی و بازروایی ادبیات کهن ایران اختصاص دارد و نویسندگان این مجموعه کوشیده‌اند ساختار و زبانی جدید و امروزی را برگزینند و قصه‌ها و حکایات ادبیات کلاسیک ایران را در قالب‌هایی جدید و قابل فهم به مخاطب عام ارائه دهند.
از این رو قصه‌های 30 متن کهن فارسی به قلم 30 نویسنده امروزی در قالب مجموعه «یکی بود، یکی نبود» با‌زآفرینی شده و مراحل پایانی نشر را می گذراند.
سه جلد از این کتاب‌ها به نام‌های «ویس و رامین» اثر فخرالدین اسعد گرگانی به قلم ناهید طباطبایی، «تذکره الاولیا» اثر فرید الدین عطار نیشابوری به قلم یوسف علیخانی و «بوستان» سعدی شیرازی به قلم محمد مطلق تا دو هفته آینده وارد بازار کتاب می شود تا سرآغاز انتشار این مجموعه 30 جلدی باشد.
مجموعه «یکی بود، یکی نبود» به سرپرستی یوسف علیخانی و با همراهی 30 نویسنده کشورمان فراهم آمده است؛ فریبا وفی، ابوتراب خسروی، سیامک گلشیری، حمیدرضا نجفی، امین فقیری و محسن فرجی از جمله نویسندگان این مجموعه هستند.
«یکی بود، یکی نبود» شامل بازنویسی کتاب‌های «تاریخ بیهقی»، «قصص الانبیاء»، «مثنوی معنوی»، «فیه مافیه»، «تذکره الاولیاء»، «الهی‌نامه»، «منطق‌الطیر»، «اسرارنامه»، «ویس و رامین»، «شاهنامه»، «خسرو و شیرین»، «لیلی و مجنون»، «هفت پیکر»، «مخزن الاسرار»، «اسکندرنامه»، «بوستان»، «گلستان»، «حدیقة الحقیقه»، «کلیله و دمنه»، «مرزبان‌نامه»، «قابوس‌نامه»، «جوامع‌الحکایات»، «هشت بهشت»، «سمک عیار»، «تفسیر طبری»، «فرج بعد از شدت»، «آفرینش و تاریخ»، «کیمیای سعادت»، «قصه‌های شیخ اشراق» و حکایت‌های «دیوان پروین اعتصامی» است.
در این بازنویسی‌ها به تصحیح‌ها و تفسیرهایی که اساتید ادبیات فارسی در سال‌های گذشته انجام داده‌اند توجه شده و نویسندگان به همه آثار گردآوری شده و محتوای مندرج در متون رجوع کرده‌اند.
ویژگی دیگر کتاب‌های این مجموعه توجه به زبان و ساختار ادبی است. ذات متون کهن این است که قصه و حکایت وسیله‌ای برای بیان معانی بلند است. بنابراین در بازنویسی‌ها لازم بوده که نه تنها نظم به نثر برگردانده شود، بلکه از فرم و ساختار داستانی استفاده شود تا حکایت‌ها جنبه امروزی به خود بگیرد و خوشخوان و پرجاذبه باشد.