به گزارش خبرنگار " مهر" درخشان طي مدت 8 سال رياست برفدراسيون جودو توانست جايگاه تشكيلاتي جودو در ايران - آسيا و جهاني را به يك جايگاه نسبتا مطلوبي برساند و اين رشته ورزشي را كه حالا در المپيك هم جزو ورزشهاي رسمي است در رديف ورزشهاي درجه يك كشور قرار داده است.
درخشان درحالي براي سومين دوره پياپي به رياست فدراسيون جودو انتخاب شد كه هيچ رقيبي در روز انتخابات نداشت و در حقيقت مجمع فدراسيون جودو در مقابل يك عمل و يك انتخاب انجام شده قرار گرفته بوده با وجودي كه درخشان تنها كانديد احراز پست رياست جودو بود توانست راي اعتماد خوبي از مجمع بگيرد و اين در حالي بود كه اگر اعتراضي نسبت به مديريت وي وجود داشت مجمع با اكثريت آرا به وي جواب مثبت نمي داد. به عبارتي اعضاي مجمع در صورت نارضايتي از عملكرد وي مي توانستند به او راي ندهند اما اين گونه نشد و از 38 عضو حاضر 37 نفر درخشان را تاييد كردند.
اگر چه قبل از اين گفته مي شد كه درخشان حتي كانديدا هم نمي شود و از نايب رييسي وي به عنوان كانديداي مطرح و مورد حمايت مجمع و سازمان تربيت بدني نام مي بردند اما ناگهان و در يك چرخش 180 درجه ايي درخشان كانديدا شد تا ساير كانديداها و از جمله رضوي نايب رييس فدراسيون حساب كار دستشان بيايد و خيلي محترمانه از قصد و نييت خود مبني بر كانديداتوري صرف نظر كنند. هر چند بنا بر اطلاعاتي كه داريم انتخاب شدن درخشان و ادامه رياست وي بنا برصلاحديد خودش اين بار دوام چنداني نخواهد داشت قرار است يك نفر از اعضاي فعلي هيات رييسه در آينده جاي درخشان را بگيرد اما همانگونه كه ابتدا هم اشاره كرديم درخشان طي 8 سال گذشته جودو را به جايگاهي رسانده كه اكنون در رديف قطب هاي مطرح آسيا و جهان جاي دارد.
جودو كه ورزش ملي ژاپني هاست پس از گذشت 8 سال در ايران به يك قطب مطرح تبديل شده و حتي خطري جدي براي خود ژاپني ها محسوب مي شود و اگر به اين مرحله رسيده ايم حتما مديريتي خوب و كارآمد پشت قضيه بوده وگرنه درطي اين مدت به اين مرحله از پيشرفت نمي رسيد. اگرچه براي پشت سرگذاشتن ژاپن هنوز راه درازي پيش رو داريم اما اين توانايي و اين پتانسيل را درجودوي ايران مي بينيم كه يك روزي با ژاپني ها برابري كنيم.
تا اينجاي كاردرخشان را درجودو موفق قلمداد مي كنيم و معتقديم كه وي در اين 8 سال از تمام توان و قدرت و هوش و زيركي خود استفاده كرده تا علاوه بر بالا براي جودو و در داخل به كرسي هاي آسيايي نيز راه پيدا كند.
درخشان هم اكنون عضو هيات رييسه كنفدراسيون جودوي آسيا است و اين يك امتياز بزرگ براي ما محسوب مي شود تا در ابعاد بين المللي نيز ما حرفي براي گفتن داشته باشيم. اما سردار محمد درخشان خودش نيز مي داند كه جودو نبايد در همين حد بماند و براي اينكه از اين حالت به يك فرآيند بهتر و موفق تري برسد نياز به تدابيري تازه و موثرتر دارد.
با تمام احترامي كه به مربيان ايراني قائليم و معتقديم كه در پيشرفت چشمگير جودو ايشان نقشي بسيار مهم ايفاد كرده اند بايد اذعان كنيم كه بايد تغيير و تحولاتي در كادر فني تيم هاي ملي و همچنين تغييراتي در تفكرات مربيان بوجود آيد. نمي خواهيم بگوييم كه مرغ همسايه غاز است اما مربيان ما نيز به پيشرفت و هماهنگ شدن با علم روز دنيا نيازدارند و اين امر تنها با آوردن يك يا دو مربي خارجي براي تيم ملي امكان پذير نيست.
مربيان خوب ما بايد به دوره هاي كوتاه مدت و بلند مدت در كشورهاي صاحب نام جودوي جهان اعزام شوند و يا با دعوت از اساتيد بزرگ جهان و برگزاري كلاسهاي متعدد مربيگري دانش آنان را به روز كرد. اينكه مربيگري تيم ملي در انحصار عده ايي خاص باشد و باز هم قرار باشد همين مربيان هدايت تيم ملي را عهده دار باشند جودو در همين حالت ركود وسكون باقي خواهد ماند و از اين قدمي جلوتر نخواهد رفت. جودوي ما درالمپيك نشان داد كه از فنون روز دنيا عقب افتاده و بايد يك بازنگري عميقي روي آموزش جودوكاران صورت گيرد.
بازنگري و پيشرفت زماني ميسر خواهد بود كه مربيان ما و مربيان تيم ملي به دانش روز دنيا مجهز شوند و اين امر با حرف و خواندن چند جزو امكان پذير نخواهد بود. حال اگر خواهان دگرگوني و يك حركت جدي تر در جودو هستيم بايد به اين موارد توجه شود در غير اين صورت در آسيا و جهان در جا خواهيم زد و عقب گرد خواهيم كرد.