اختلاف در اصولگرایان یک دغدغه امنیتی است/ برای وحدت باید هزینه داد

به گزارش خبرنگار مهر، پرویز سروری یک کارشناس مسائل امنیتی است که با پشتوانه حضور در دو دوره مجلس شورای اسلامی و عهده داری نمایندگی مردم تهران در مجالس هفتم و هشتم نه تنها چم و خم دستگاه قانونگذاری کشور را شناخته بلکه با بکارگیری تخصص و دیدگاههایش هم اکنون مسئولیت کمیته امنیت داخلی مجلس هشتم را نیز عهده دار است.

 

سروری وقتی می خواهد وضعیت اصولگرایان در دوره فعلی را بررسی کند، از تحلیل وضعیت دوم خردادی ها صرف نظر نمی کند یعنی با قائل بودن تفاوتهای مبانی این دو جریان، سعی می کند از درس تاریخ برای تحلیل وضعیت حال و آینده اصولگرایان بهره جوید و پیام های هشدار گونه ای به هم جریانی هایش ارسال کند.

 

پیام هایی که این عضو شورای مرکزی جمعیت رهپویان انقلاب اسلامی سعی می کند از طریق رسانه به کلیه طیف های اصولگرایی ارسال کند مبنی بر این است که دوستانش عرصه انتخابات مجلس نهم را صحنه عمیق شدن شکافها در جریان متبوعشان نبینند بلکه آن را فرصتی بیابند که بتوانند در آن به تمرین رسمیت بخشیدن تفاوت سلیقه ها در جریان اصولگرایی بپردازند و البته پس از پایان انتخابات نسبت به توسعه "سامانه وحدت" همت گمارند تا اصولگرایان به عاقبت جریانی که روزی رقیبشان بودند دچار نشوند.

 

گفتگو با قائم مقام جمعیت رهپویان انقلاب اسلامی را از مجلس ششم آغاز می کنیم. سروری در مجلس ششم حضور نداشته اما از آن دسته رقبای سیاسی اصلاح طلبان بوده که گویا در زمان حاکمیت حضور اصلاح طلبان بر قوه مقننه، آنها را موشکافانه رصد کرده است.

 

پرویز سروری در گفتگو با مهر گفت: تا قبل از شکل گیری جریان اصلاحات به شکل منسجم اش که با پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری سال 76 و بعد مجلس و شورای اول شکل گرفت، به نوعی بخشی عمل می کردیم و حرکت منسجم تشکیلاتی را به مردم نشان نمی دادیم. در نتیجه ظرفیت اصولگرایان تقسیم می شد و مردم احساس می کردند اصولگرایان قادر نیستند به مبانی مشترکی دست یابند. مردم این طور فکر می کردند که چون اصولگرایان نمی توانند در عرصه سیاسی به وحدت نظر برسند قطعا در عرصه اجرایی هم نمی توانند جریان موفقی باشند. به همین دلیل شاهد به نوعی رویگردانی و قهر سیاسی مردم از اصولگرایان بودیم.

 

وی با بیان اینکه در مردم این احساس به وجود آمده بود که اصولگرایان به صورت مجمع الجزایر سیاسی عمل می کنند، گفت: بعد از انتخابات 76 و تلنگری که به نیروهای اصولگرا وارد شد آنها ساز و کار وحدت را پیش روی خود قرار دادند، اختلافات غیر مبنایی را کنار گذاشتند، مجموعه ای به نام شورای هماهنگی نیروهای انقلاب را بوجود آوردند و همه زیر یک چتر جمع شدند. مردم به محض مشاهده سامانه وحدت بین نیروهای اصولگرا این تبئین برایشان بوجود آمد که اصولگرایان قادر هستند از مرحله یک وحدت سیاسی به یک ظرفیت اجرایی برای اداره کشور مبدل شوند و به همین دلیل به آنها اقبال نشان دادند.

 

سروری به انتخابات شورای شهر دوم در تهران اشاره کرد و گفت: اصولگرایان در انتخابات شورای دوم تمام اختلافاتشان را کنار گذاشتند و با پذیرش تفاوتها با سامانه وحدت، منسجم وارد انتخابات شدند و در مقابلش نقطه عکس روی داد چراکه اصل واگرایی اصلاح طلبان در شورای دوم شکل گرفت و با تکثر بسیار وسیع در انتخابات حضور پیدا کردند و تمامی طیف های سیاسی اصلاح طلب با آرم مشخص خود به صورت غیرمنسجم وارد عرصه انتخابات شدند و اصولگرایان توانستند با سامانه وحدت رقابت را ببرند.

 

این فعال سیاسی اصولگرا خاطرنشان کرد: تا الآن تلاش اصولگرایان این بوده که در هر انتخاباتی بتوانند انسجام و وحدت خود را به مردم نشان دهند و با سامانه وحدت، مدیریت سیاسی کشور را اداره کنند یعنی با رسمیت بخشیدن به تفاوتها و در عین حال با وحدت حرکت کردن، ظرفیت نیروهای انقلاب را تجمیع کردن و از اتلاف نیروهای سیاسی اصولگرا جلوگیری کردن حرکت کنند. نتیجه این شد که جریان اصولگرا توانست 10 سال فضای عمده اجرایی و تقنینی کشور را به دست گیرد و گفتمان انقلاب اسلامی را احیا و گفتمان خدمت را جاری و ساری کنند و به پیش روند.

 

وی تصریح کرد: الآن با مشکلی مواجه هستیم که دوباره جاهایمان دارد عوض می شود یعنی داریم به همان تحلیلی که اصلاح طلبان رسیدند و واگرا شدند، می رسیم. یعنی این اندیشه در برخی از اصولگرایان ایجاد شده که ما به سامانه وحدت نیاز نداریم و باید به شکل همان مجمع الجزایر سیاسی عمل کنیم. در عمل هم می بینیم که در جریان اصلاح طلب نوعی همگرایی سیاسی دارد شکل می گیرد و این خطر و تهدید است.

 

سروری در تبیین چرایی خطر بودن همگرایی سیاسی در اصلاح طلبان گفت: وقتی حوزه رقابت را به درون خانواده اصولگرایان منتقل می کنیم نتیجه اش این می شود که شاید در رأس این اختلاف یک اختلاف سیاسی باشد اما در دامنه به یک پرخاشگری، عداوت و چنگ اندازی نیروهای انقلاب به روی همدیگر شکل خواهد گرفت و موجب تقابل و عداوت می شود و نتیجه اش این است که ظرفیت های نیروهای اصولگرا به شکل بسیار جدی از هم واگرایی پیدا خواهند کرد و در عرصه‌های دیگری که می خواهیم وارد یک عملیات مشترک سیاسی شویم دیگر نمی‌توانیم این نیروها را کنار هم جمع کنیم چون اختلاف از رأس به قاعده منتقل می شود و در قاعده در خصومت و تقابل و پرخاشگری و مجادلات سیاسی تبدیل خواهد شد که این می‌تواند چشم انداز جریان اصولگرایی را با مشکلات جدی مواجه کند.

 

وی در بخش دیگری از این گفتگو، اختلاف در جریان اصولگرا را یک دغدغه امنیتی دانست و گفت: معتقدم نقش عمده امنیت در کشور توسط نیروهای متدین و معتقد به انقلاب دارد صورت می گیرد و اگر اینها به جان هم بیافتند و این نقاب شکاف به دامنه نیروهای انقلاب کشانده شود ظرفیت‌های ما به جای توجه به دشمن متوجه خودمان می‌شود و امکان رشد نیروهای واگرا را فراهم می‌کند. این می تواند به شدت در نمایش ناکارآمدی نظام دینی برای مردم موثر باشد و این القا را ایجاد کند که نظام دینی نمی‌تواند در حل مسائل مختلف مردم کارآمد باشد . این درگیری و اختلافات منجر می‌شود در همه عرصه ها کمرنگ شویم چه در رصد نظام سلطه، جریان فتنه، جریان انحرافی، رصد اصلاح طلبان و چه در انجام یک عمل همگرایانه در عرصه‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و می توان زمینه های یک دغدغه امنیتی را فراهم کند.
 
این فعال سیاسی اصولگرا با بیان اینکه وحدت هزینه می خواهد، افزود: ما باید یاد بگیریم که برای در کنار هم بودن باید تنازل کنیم. وحدت مبتنی بر تنازل و رسمیت دادن به اختلافات امروز کلید حل مشکلات کشور است لذا اگر قرار است کشور را اداره کنیم باید یاد بگیریم سلایق مختلف اصولگرایی را در کنار هم قرار دهیم و اجازه دهیم ظرفیت‌های نیروهای انقلاب در همه عرصه‌های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی کشور حضور پیدا کنند. اگر دایره اصولگرایی را موسع نبینیم نتیجه این می‌شود که دائما به ریزش نیروهای انقلاب تن می‌دهیم و از رویش نیروهای انقلاب ممانعت می‌کنیم چون رویش با رسمیت دادن به سلایق مختلف حاصل می‌شود.

 

وی خاطرنشان کرد: به نظر من دایره نگاه به سامانه وحدت در جبهه متحد نقطه مثبت و تاثیرگذار این جبهه است. این جبهه دیگر یک جبهه سیاسی نیست بلکه یک سامانه وحدت است و پرچمی است که می‌خواهد نیروهای انقلاب را از واگرایی به همگرایی، از تقابل به تعامل و از رقابت به رفاقت دعوت کند. بنابراین اعتقاد داریم سامانه وحدت پس از انتخابات مجلس نهم پایان یابد بلکه سامانه وحدت به اشکال مختلف باید توسعه پیدا کند تا بتوانیم زخم‌ها و شکافی که بعضا در این انتخابات  بوجود آمده با این سامانه وحدت ترمیمش کنیم.