مجله آمريكايي فارين افرز در مقاله اي تحليلي با اشاره به واكنشهاي متفاوت اروپا و آمريكا به فعاليتهاي هسته اي ايران نوشت : پيش از آنكه واشنگتن حمله نظامي به ايران را بطور دقيق برنامه ريزي كند اين كشور بايد از تمامي فعاليتهاي هسته اي خود بخصوص فعاليتهاي غير متعارف خود چشم پوشي كند .

به گزارش خبرگزاري مهر اين مجله آمريكايي در آخرين شماره خود در مقاله اي تحليلي به قلم " دنيس راس " از كارشناسان موسسه سياست خاورميانه واشنگتن و فرستاده ويژه " بيل كلينتون " رئيس جمهوري سابق آمريكا به منطقه نوشت : " جرج بوش " رئيس جمهوري آمريكا در خصوص فعاليتهاي هسته اي ايران با چالش بزرگي مواجه شده است .

" راس " در ادامه افزود : واشنگتن بايد در قبال برنامه هاي هسته اي ايران به ميانجيگري بپردازد اين در حالي است كه نبايد از گزينه حمله نظامي به اين كشور چشم پوشي كند .

فارين افرز معتقد است كه ايران در فاصله زماني 1 تا 2 سال آينده به سلاح اتمي دست پيدا خواهد كرد اين امر نشان مي دهد كه فشارهاي كشورهاي اروپايي بسيار ناچيز و كوچك بوده است . اين بدان معنا نيست كه نمي توان برنامه هاي هسته اي ايران را متوقف كرد. پيش از آنكه واشنگتن حمله نظامي به ايران را بطور دقيق برنامه ريزي كند اين كشور بايد از تمامي فعاليتهاي هسته اي خود بخصوص فعاليتهاي غير متعارف خود چشم پوشي كند .

اين كارشناس آمريكايي درادامه مقاله خود نوشت : تهران تا كنون فعاليت خاصي در راستاي متوقف كردن فعاليتهاي غير متعارف هسته اي انجام نداده است . سالهاي اخير ايران برنامه هاي هسته اي خود را در نهايت آرامش پيش برد بدون آنكه حتي از در اين مورد واهمه اي به خود راه دهد .

ايران هر روز مطمئن تر مي شد كه نه هيچ ارگان ناظري به برنامه هاي هسته اي اين كشور نظارت مي كند و نه احتمال تنبيه و مجازات وجود دارد .

" راس " همچنين نوشت : ايراني ها گمان كردند كه آمريكا به گونه اي در عراق گرفتار شده كه آنها را فراموش كرده است ، غافل از آنكه مقامات آمريكا در زمان واحد به اوضاع دو كشور اشراف كامل داشت .

وي تاكيدكرد كه مقامات ايران فكر كردند كه مي توانند اروپايي را تحت تاثير قرار داده و از وضعيت بوجود آمده به نفع خود بهره برداري كنند . كشورهاي آلمان ، فرانسه و انگليس تداوم غني سازي از سوي ايران را برابر اعمال تحريمهاي اقتصادي بين المللي دانسته و خاطر نشان ساختند كه در اين صورت با ارجاع پرونده هسته اي ايران به شوراي امنيت سازمان ملل با آمريكايي ها همسو خواهند شد .

در اين ميان در گفتگوهاي اكتبر سال 2003 ميلادي كه ميان وزراي امورخارجه سه كشور اروپايي و مقامات ايراني صورت گرفت ايران متعهد شد كه غني سازي اورانيوم را متوقف نمايد اما اين امر را تحت عنوان " تعليق غني سازي اورانيوم " آغاز كرد .  

فرستاده ويژه كلينتون به خاورميانه در ادامه اين مقاله تحليلي نوشت : تهران پس از تعليق غني سازي اورانيوم خطاب به مقامات آژانس بين المللي انرژي اتمي اعلام كرد كه پس از انجام اين اقدام در انتظار اجراي تعهدات كشورهاي اروپايي است . اروپا در يك فاصله زماني نسبتاً طولاني علاقمندي خود را براي از سر گيري روابط اقتصادي و سياسي با ايران اعلام كرد .

" دنيس راس " در بخش ديگري از اين مقاله با طرح اين سوال كه آيا تهران از گروههاي تروريستي مانند حماس و حزب الله حمايت مي كند ، نوشت : " حسن روحاني " مسئول پرونده هسته اي ايران و دبير شوراي عالي امنيت ملي اين كشور در اين خصوص خاطر نشان كرده است كه ايران به هيچ وجه در صدد انجام تروريستي نبوده و از هيچ گروه تروريستي حمايت نمي كند .

" روحاني " در خصوص تعليق غني سازي اورانيوم نيز معتقد است كه اين امر هميشگي نبوده و در وقت مقتضي از سر گرفته خواهد شد .

كارشناس آمريكايي موسسه سياست خاورميانه واشنگتن همچنين تصريح كرد : مشخص نيست كه چرا ايرانيان حاضر نيستند كه به هيچ قيمتي فعاليتهاي هسته اي خود را متوقف كنند .

" راس " در بخش ديگري نوشت : اكنون زمان آن فرا رسيده است كه آمريكا تلاش خود را براي همكاري آغاز كند . واشنگتن بايد بطور مستقيم به گفتگو با تهران بنشيند يا با نظر اروپاييها يا با مشاركت آنها راهي را براي پايان دادن به اين اختلاف نظرها بيابد .

اروپايي ها بايد بدانند كه اعمال فشار به ايران از راه تهديد به تحريم اقتصادي مي تواند از ديگر دستاويزها موثرتر واقع شود . اين نكته را نيز نبايد فراموش كرد كه آمريكا پرونده حمله نظامي به ايران را نبسته است .

اين كارشناس آمريكايي همچنين معتقد است كه تهديد به تغيير حكومت ايران نيز مي تواند تاثير بسزايي در روند برنامه هاي هسته اي ايران از سوي مقامات اين كشور داشته و آنها را براي تداوم فعاليتهاي خود به فكر فرو برد .

" دنيس راس " در پايان مقاله تحليلي خود در مجله آمريكايي فارين افرز نوشت : " جرج بوش " رئيس جمهوري آمريكا با نگاه به وضعيت كنوني خاورميانه و اوضاع حاكم در كشورهاي همسايه ايران مي تواند به يك جمع بندي دقيق و مشخصي در مورد چگونگي برخورد با ايران دست يابد .