به گزارش خبرگزاري مهر به نقل از خبرگزاري روسي ريانووستي، گونچارف در اين تحليل مي نويسد آمريكا بر آن است تا با تحميل تحريمها ايران را به لحاظ اقتصادي و سياسي هرچه بيشتر به انزوا بكشاند و در نظر واشنگتن انزواي ايران بهترين راه براي تضعيف آنها به حساب مي آيد.
وي مي نويسد: كاخ سفيد اهداف خود را در خصوص ايران پنهان نمي كند و مقامات آن كشور در اظهارات خود ايران را حامي تروريسم و مقامات آن كشور را غير منتخب اعلام مي كنند و طرحهاي كاخ سفيد براي فشار بر برنامه هاي هسته اي ايران در يك مسير مطلوب نياز به اين ندارد تا آژانس بين المللي انرژي اتمي ابعادي از نظامي بودن اين برنامه ها ارائه كند ، بويژه به خاطر اينكه ايران در اين باره حداقل تاكنون بي گناه است و تعداد بازرسي هاي آژانس از تاسيسات هسته اي ايران در طول دو سال گذشته هيچگونه تخلفي را نشان نداده است.
در اين تحليل آمده است: آمريكا راههاي مختلفي براي رسيدن به اهداف خود دارد كه از طريق گفتگوهاي هسته اي ايران با سه كشور اروپائي انگليس، فرانسه و آلمان دنبال مي شود و اين راهها به از بين رفتن گفتگوها كه ظاهراً بسيار متزلزل است مربوط مي باشد.
اين كارشناس روسي مي گويد كه مساله اصلي در دستور كار ايران و اروپا مي باشد كه برنامه هاي غني سازي اورانيوم مي باشد كه واشنگتن آن را به عنوان آرزوي ايران براي دستيابي به تكنولوژي تسليحات هسته اي به حساب مي آورد و تهران مي گويد كه اين برنامه ها كاملاً صلح آميز است و آن را تحت نظارت آژانس قرار مي دهد و اين اقدام، امنيت ايران و دسترسي به تكنولوژي هاي مدرن را از سوي غرب تضمين مي كند.
وي در ادامه مي نويسد: ديدگاه سه كشور نسبت به مساله هسته اي با ديدگاه آمريكا متفاوت است اما آنها نمي توانند امنيت ايران و يا دسترسي آن كشور به تكنولوژيهاي مدرن را تضمين كنند و حق چنين تضمينهائي بطور ديرينه در انحصار آمريكاست كه تحت هيچ شرايطي ايران را تحت پوشش قرار نخواهد داد.
كارشناس روسي مي افزايد : مساله پيچيده تري هم در اينجا وجود دارد تهران بر اين باور است كه بعد از امضاء توافقنامه جامع در ژوئن 2005 كه شامل تضمينهاي لازم در باره ماهيت صلح آميز برنامه هاي هسته اي ايران خواهد بود، بدون اينكه باعث نگراني جامعه بين الملل شود، خواهد توانست پروژه هاي هسته اي خود را از سر بگيرد. سه كشور كه از ديدگاه آمريكا آگاه هستند قاطعانه در برابر هرگونه تفسيري از سوي ايران ايستاده اند. در اين بن بست تهران اعلام كرده است حق ارزيابي پيشرفت در گفتگوها را درماه مارس 2005 براي خود محفوظ مي داند و اگر نتايج مثبتي بدست نياورد ممكن است گفتگوها را كنار گذاشته و مهلت قانوني مربوط به غني سازي اورانيوم عقب نشيني كند و دقيقاً اين همان چيزي است كه آمريكا خواهان آن است.
واشنگتن از اين مساله به عنوان بهانه اي براي ارجاع پرونده ايران به شوراي امنيت، تحريم و در نتيجه انزواي ايران استفاده خواهد كرد.