خرم آباد - خبرگزاری مهر: استاندار لرستان در حالی طی آخرین اظهار نظر خود نرخ 19.2 درصدی بیکاری در لرستان را تکذیب کرد که همچنان لرستان تا صدر جدول بیکاران کشور تنها یک دهم درصد فاصله دارد.

به گزارش خبرنگار مهر، حبیب الله دهمرده روز گذشته در جمع خبرنگاران رسانه های گروهی لرستان اظهاراتی را مطرح کرد که علی رغم عجیب بودن برخی از آنها با توجه به رسالت رسانه ها در انعکاس کامل مطالب، در خبرگزاری مهر منعکس و فرصت نقد این اظهارات به نوشته دیگری موکول شد.

استاندار لرستان در اظهارات خود بر چندین نکته پافشاری کرد. وی در این جلسه علی رغم یادآوری خبرنگاران مبنی بر اعلام نرخ بیکاری سال 90 اصرار بر این داشت که هنوز مرکز آمار ایران اقدام به انتشار نرخ بیکاری در سال گذشته نکرده است.

دهمرده حتی پس از تاکید خبرنگاران بر موضوع نرخ بیکاری سال 90 تلویحا عنوان کرد که اگر این نرخ بیکاری صحت داشته باشد "از فردا دیگر در استان نخواهد ماند!"

وی البته در سخنانش به این موضوع هم بسنده نکرد و ضمن تکذیب نرخ بیکاری 19.2 درصدی عنوان کرد که قبول ندارد لرستان بیکارترین استان کشور است. و البته اظهارات عجیب دهمرده اینگونه ادامه پیدا کرد که وی در رقمی مدعی شد که نرخ بیکاری در لرستان حداکثر 12 درصد باشد.

از طرف دیگر دهمرده مدام در صحبت هایش تاکید می کرد که نرخ بیکاری اعلام شده توسط مرکز آمار ایران برایش حجت است ولی هنوز مرکز آمار ایران نرخ بیکاری را در لرستان اعلام نکرده است!

از دیگر سخنان دهمرده طرح این موضوع بود که در زمان حضور وی در لرستان نرخ بیکاری در این استان کاهش یافته است.

به هر روی خبرگزاری مهر مطابق رسالت خبری خود اظهارات حبیب الله دهمرده را به صورت دقیق و بدون جانبداری در خبری منعکس کرد ولی حال بد نیست برای تنویر افکار عمومی تحلیلی بر اظهارات استاندار لرستان داشته باشیم.

اول اینکه نرخ بیکاری سال 90 در ابتدای سالجاری توسط مرکز آمار ایران (مرکز مورد استناد استاندار لرستان) منتشر شده است. دوم اینکه در نرخ اعلام شده توسط مرکز آمار ایران نرخ بیکاری در استان لرستان دقیقا 19.2 درصد اعلام شده است. سوم اینکه لرستان با فاصله تنها یک دهم درصد عنوان اولی خود را به استان تازه تاسیس البرز با 19.3 درصد نرخ بیکاری داده و در جایگاه دوم قرار گرفته است. چهارم اینکه نرخ بیکاری در لرستان طی سال 90 در مقایسه با سال 89 نه تنها کاهشی نداشته بلکه دو درصد نیز افزایش داشته است.

حال با این تفاسیر به نظر می رسد اینکه استاندار لرستان با اشاره به رقم ایجاد 69 هزار شغل بر اظهارات خود مبنی بر کاهش نرخ بیکاری در استان تاکید دارد در نوع خود قابل تامل است.

و البته این موضوع آن هنگام عجیب تر می شود که در این جلسه با وجود اصرارهای خبرنگاران، معاون برنامه ریزی استاندار لرستان که باید نقش دست راست وی در ارائه اطلاعات و آمار درست در این حوزه را بر عهده داشته باشد با تایید سخنان حبیب الله دهمرده عنوان کرد که ممکن است مرکز آمار ایران نرخ 19.2 درصدی را برای بیکاری فصلی اعلام کرده باشد نه بیکاری سالانه!

موضوع آنجا جالب تر می شود که علی رغم اعلام نرخ بیکاری توسط مرکز آمار ایران برخی مسئولان استانی در آمارهای عجیب طی هفته های قبل از کاهش نرخ بیکاری در لرستان به 14.17درصد خبر داده بودند که متاسفانه گویا این آمار غلط به سمع و نظر استاندار لرستان رسیده است که این گونه در این جلسه اصرار بر کاهش نرخ بیکاری در استان داشتند.

به هر روی علی رغم اینکه استاندار لرستان در سخنان خود مدعی شد که نرخ 19.2 درصدی بیکاری در لرستان جزء محالات است باید گفت که این محال مطابق اطلاعات ارائه شده توسط مرکز آمار ایران در لرستان رخ داده است و نباید به جای آسیب شناسی در این زمینه نسبت به حذف صورت مسئله اقدام کرد.

از طرف دیگر دلخوش بودن به اینکه لرستان از صدر جدول بیکاران با تنها یک دهم درصد فاصله از استان تازه تاسیس البرز پایین آمده است چیزی را حل نمی کند بلکه جز خوش خیالی در مواجهه با غول عظیم بیکاری نتیجه دیگری به دنبال ندارد.

همچنین اعلام آمار ایجاد 69 هزار و 438 فرصت شغلی در لرستان با توجه به افزایش دو درصدی نرخ بیکاری در این استان به نظر پارادوکس تلخی را یادآوری می کند که نتیجه گیری در این زمینه را به عهده مخاطبان می گذاریم و تنها می پرسیم که آیا در استانی که 69 هزار فرصت شغلی ایجاد شده باید شاهد افزایش بیکاری بود یا کاهش نرخ بیکاری را انتظار داشت؟

به هر حال حتی در صورت قبول این جهش در ایجاد اشتغال در لرستان این میزان در واقعیت و در فضای جامعه قابل لمس نیست چرا که باید این تغییر و تحول قابل توجه دست کم تغییرات محسوسی در دغدغه های مردم به دنبال داشته باشد.

این در حالیست که همچنان لرستانیها از بیکاری به عنوان چالش اول استان نام می برند و همه جوانان این استان نگران آینده شغلی خود هستند.

...........................................

یادداشت: زهرا حسینی