به گزارش خبرگزاری مهر، حجت الاسلام و المسلمین "محسن ملک افضلی" با اشاره به اینکه ابعاد مختلف انسانی در علومی مانند فقه، کلام و فلسفه مورد مطالعه قرار می گیرد، گفت: علمی، قدرت بررسی ابعاد معرفت شناسی و هستی شناسی انسان را دارد که از مبانی و اصول اسلامی سرچشمه گرفته باشد.
وی افزود: علوم انسانی اسلامی ترکیب وصفی وابسته به صفت انسان است و متمایز از ایدئولوژیهای غربی و مادیگرایانه تعریف می شود. با بهره گیری از آموزههای دینی و اسلامی میتوان سعادت و تکامل انسان را تضمین کرد.
ملک افضلی تولید علوم انسانی اسلامی را پلی برای رسیدن انسان به سعادت دانست و گفت: اگر علمی با تأسی از آموزه های قرآنی تولید شده باشد، بر تمام زوایای زندگی بشری اشراف دارد چرا که قرآن همه ابعاد زندگی انسان را با اعجاز، کنایه و آیات نمایان کرده است.
رئیس مرکز علوم انسانی پژوهشگاه جامعه المصطفی، دستورات و موازین قرآنی را از مهمترین پایههای علوم انسانی اسلامی خواند و ادامه داد: تمام دانشمندان اسلامی باید آموزههای قرآنی را مبنای تولید دانش خود در علوم مختلف انسان اعم از اقتصاد، حقوق، روانشناسی، جامعه شناسی و تاریخ قرار دهند.
وی یادآور شد: آیات الهی می تواند منشا مسائل مختلف علوم انسانی باشد.
ملک افضلی با تاکید بر اینکه آراسته کردن علوم انسانی فعلی به آیات قرآن به معنی علوم انسانی اسلامی نیست؛ خاطرنشان کرد: توجیه کردن گزارههای علوم انسانی غربی با رنگ و لعاب دادن آموزههای دینی به معنی پذیرش علوم انسانی فعلی است.
رئیس مرکز علوم انسانی پژوهشگاه جامعه المصطفی عنوان کرد: خواستگاه علوم انسانی اصیل مکتب اسلام است، بنابراین به جای درج آیات قرآن در علوم انسانی فعلی باید به دنبال تاسیس علوم انسانی اسلامی باشیم.
وی با اشاره به رویکردهای مختلف علوم انسانی اسلامی در جهان اسلام تصریح کرد: در حال حاضر زمینه تاسیس علوم انسانی اسلامی در کشور مهیا است. می توان گفت جمهوری اسلامی ایران در میان کشورهایی که مدعی پیشرفت هستند، برای تولید علوم انسانی اسلامی پیشتاز بوده است.
ملک افضلی بهره گیری از علوم دانشمندان مختلف را سنت پیامبر اسلام (ص) خواند و افزود: اهیمت هر دانش به محتوای آن است نه به تولید کننده آن؛ بنابراین تاسیس علوم انسانی اسلامی به معنی نادیده گرفتن دستآوردهای بشری در زمینههای علوم انسانی نیست.
وی در بیان توسعه و ترویج علوم انسانی اسلامی بیان کرد: تولید علوم انسانی یک عمل واحد و مجزا نیست، بلکه نیازمند فرهنگ سازی عمومی، مطالبه مردم، پشتوانی حاکمیت و تاسیس یک نهاد ویژه دولتی است که در صورت مفقود بودن هر کدام از این ها بحث علوم انسانی اسلامی از کتابخانه ها فراتر نخواهد رفت.