با نگاهي به تاريخچه بازيهاي استقلال و پرسپوليس طي چند سال اخير اين نكته را بهتر و واضح تر لمس مي كنيم كه هر زمان يكي از دو تيم با مربي خارجي به ميدان آمده اند نتيجه را به حريف مقابل واگذار كرده اند و اين ارتباطي به نوع مهره هاي داخل زمين نداشته است. در اين چند سال پرسپوليس بيش از استقلال از ناحيه مربيان خارجي در بازيهاي دربي ضربه خورده است. و اتفاقا در تمامي دفعاتي كه قرمزها با مربي خارجي نتيجه را به آبي ها واگذار كرده اند به لحاظ مهره و موقعيت و امكانات بهتر از استقلال بوده اندو همين فصل گذشته بود كه پرسپوليس با بگوويچ و بازيكناني مثل علي دايي، گل محمدي، باقري و .. نتيجه را در عين ناباوري به استقلال واگذار كرد.
سال 1373 نيز كه يورگن گده مربيگري پرسپوليس را برعهده داشت و بهترين بازيكنان آن موقع فوتبال ايران را در اختيار داشت بازي را 3 بر 1 به استقلال باخت. نمونه آخر هم شكست 3 بر 2 پرسپوليس در بازي روزجمعه مقابل استقلال بود كه اين بار راينرسوبل آلماني نتيجه را به حريف واگذار كرد.
عدم شناخت دقيق از روحيات بازيكنان ايراني بخصوص براي اين يك بازي خاص، عامل اصلي ناكامي مربيان خارجي در اين ميادين است چرا كه آنها درك درست و صحيحي از موقعيت اين بازي ندارند. وقتي كه قبل ازبازي از آقاي سوبل سوال مي شد براي اين بازي چه تدابيري انديشيده ايد پاسخ مي داد: اين بازي هم براي ما مثل ساير بازيها است. حالا بايد خدمت آقاي سوبل بگوييم كه ديديد جناب آقاي سوبل كه اين بازي مثل ساير بازيها نيست! شما ممكن است با شيوه هاي علمي بتوانيد شموشك را شكست بدهيد، از ذوب آهن و سپاهان امتياز بگيريد اما حكايت اين بازي حكايت ديگري است.
همين اشتباه را فصل گذشته آقاي بگوويچ در بازي رفت مرتكب شد اما در بازي برگشت او جبران مافات كرد و حداقل اينكه نباخت. اگرهم پرسپوليس در بازي رفت نتيجه را واگذار نكرد به اين دليل بود كه با تفكرات ايراني چيده شده بود و درست يا غلط با همان تفكرات هم نتيجه بهتري از بازي برگشت عايدش شد.
با اين وجود اين توجيهي بر بي گناهي مدير فني پرسپوليس نيست چرا كه علي پروين به عنوان مدير فني بارها گفته كه حرف اول و آخر را مي زند و اگر حالا مدعي شده كه سوبل بايد پاسخگو باشد كمي دور ازانصاف است. پروين خوب مي داند كه در اين شكست تقصير او اگر بيشتر از سوبل نباشد كمتر از او نيست. به اعتقاد ما پروين هم براي لحظاتي از جريان اصلي بازي غافل شد و اگر غير از اين بود اجازه نمي داد به قول خودش بازيكنان اين قدربي تعصب درون زمين بازي كنند. منظور پروين به همان دقايقي بر مي گردد كه پرسپوليس پيروزي را از دست داد و اگر پروين كمي از آن حال و فضاي نيمكت خارج مي شد حداقل مي توانست نتيجه مساوي را براي تيمش حفظ كند.
عده ايي بر اين باورند كه علي پروين راينر سوبل را براي همين روزها مي خواهد تا با معرفي او به عنوان سرمربي تيم خودش را از انتقادها خلاص كند. اما بارها از زبان خود پروين شنيده ايم كه گفته از اين هفته حرف اول و آخر را خودم مي زنم. مدير فني پرسپوليس بايد به خودش بقبولاند كه براي بازي با استقلال همه انتظارات از او بود و او بود كه مي توانست نقش مهمي در اين بازي براي تيمش ايفا كند اما او خودش بيش از بازيكنان و مربيان اسير احساسات بازي شد و خيلي زود در خواب پيروزي فرو رفت. آيا پروين به اشتباهات خودش اقرار مي كند و يا با متهم كردن چند بازيكن به بي تعصبي قضيه را به پايان مي رساند؟