به گزارش خبرنگار مهر، سالهاست که بحث تکریم ارباب رجوع در ادارات دولتی و بخش خصوصی به شعاری برای مدیران تبدیل شده است، شعاری که اگر جامه عمل به آن پوشانده شود و شکلی کاملا ملموس پیدا کند بسیاری از دغدغه مردم و مسئولان و حتی کارکنان ادارات را برطرف می کند.
از آنجا که مردم و مسئولان ما به بیماری شعارزدگی مبتلا شده اند هر مبحث نیک و برجسته ای که می تواند مسیر توسعه و آرامش کشور را هموارتر کند تنها به وسیله ای تزیینی و دست نیافتنی تبدیل می شود.
در حالی که کشورهایی نظیر ژاپن همه پیشرفت خود را مدیون پشتکار، لبخند و اتحاد مردمش است، امروز چهره های مضطرب، عبوس و عدم اتحاد شهروندان به یکی از مشکلات کشور ما تبدیل شده که اگر در همین مقطع، فکری برای درمان ریشه ای این مشکل اجتماعی اندیشیده نشود در درازمدت هزینه های سنگینی به اجتماع و افراد تحمیل می شود.
وارد هر اداره ای می شوید با کارمندانی مواجه هستید که انگار به زور و از سر اجبار بر سرکار خود حاضر شده اند و حتی اگر این ورود در ساعات اول کاری باشد نیز باز تصور می کنید آخرین لحظات کاری است و کارمندان تمام حواسشان به ساعت است تا زمان خروج از محل کار فرا برسد، بگذریم از اینکه همین کارمندان بعد از ساعات اداری نیز دچار یک استرس و عجله ای خاص هستند. می دوند و می روند اما به کجا می رسند خیلی نمودش برای خودشان و جامعه نمایان نیست.
اوضاع مطرح شده که به یک اپیدمی در ادارات دولتی و خصوصی تبدیل شده با همه وضعیت نامناسبی که برای ارباب رجوعان فراهم کرده و با هزار زحمت کار مردم راه می اندازد باز قابل تحمل تر از زمانی است که کارمندی مرخصی بوده یا به ماموریتی رفته باشد چوندر چنین زمانی دیگر ارباب رجوع حتی با هزار خواهش و تمنا و تحمل اخم و ژست و قیافه کارمند پشت میز هم نمی تواند کار خود را به نتیجه برساند.
در حالی که هزاران طرح و برنامه به منظور کاهش تردد در ساعت های پیک ترافیک در کلانشهرهای کشور اجرایی می شود باز هم توجه و برنامه ریزی کافی به منظور کاهش اتلاف وقت ارباب رجوع نشده است.
یکی از ارباب رجوعان شهرداری ملارد اظهار داشت: مدت هاست که پرونده صدور مجوز ساختمان بنده از این اتاق به اتاق دیگری فرستاده می شود. یک روز یکی از آقایان مرخصی است، روز بعد نفر دیگر و کارم معطل مانده و باعث تردد چندین باره ام به شهرداری شده است.
یکی از مراجعه کنندگان به یکی از دانشکده ها قدس نیز اظهار داشت: دنبال کار گرفتن گواهی کارشناسی خود هستم اما برای گرفتن امضاهای این کار به دلیل متعدد بودن متولیان چند روز است که رفت و آمد دارم و چون از یک شهرستان دیگر به این شهر می آیم هزینه زیادی به من تحمیل شده است.
یکی از جامعه شناسان در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: در بسیاری مواقع کارمندان دچار روزمرگی شده و به دلیل حس رقابت شدید در محل کار حاضر به همپوشانی به منظور ارتقای سطح کار اداری نیستند.
صدیقه دانیالی ادامه داد: تا زمانی که در سیستم سنجش کارایی یک اداره، افراد ارزیابی می شوند نه مجموعه فعالیت های یک حوزه نمی توان انتظار زیادی داشت که افراد خواهان همپوشانی وظایف همکارانشان باشند زیرا بیشتر اوقات به فکر مطرح کردن خود هستند تا بهبود امور به نفع ارباب رجوعان.
وی عنوان کرد: باید روحیه مشارکت جویی و همدلی را با فرهنگسازی در ادارات توسعه داد تا به مرور زمان هدف تمامی کارمندان پیشبرد هرچه بهتر وظایف اداراتشان و تکریم ارباب رجوعان شود.
این کارشناس بیان کرد: باید توسعه کار گروهی و پیوندهای اجتماعی را از رده سنی کودکان و مقطع مهدکودک و دبستان شروع کرد تا در بزرگسالی و محیط ادارات نیز انتظار داشت همه گروه یک هدف واحد را پیگیری می کنند.
وی تاکید کرد: باید کودکان را به بازی های گروهی و مشارکت جویانه تشویق کرد تا نتایج آن را سال ها بعد در رشد و توسعه کشور ببینیم.
می گویند در ژاپن چند کودک به دور یک صندلی می چرخند و در نهایت گروهی برنده می شود که کودکان آن گروه بتوانند تمامشان در یک صندلی جا بگیرند و اما در ایران 10 کودک دور 9 صندلی می چرخند و به همین شکل بازی ادامه دارد تا در نهایت یک نفر بتواند رو صندلی قرار بگیرد و این امر نشان دهنده این امر است که آنها نشان می دهند کار گروهی و برد همه افراد برایشان مهم است و ما تنها به برد فردی فکر می کنیم.
اگر خواهان توسعه رضایت ارباب رجوعان و ایجاد آرامش در بین آنان هستیم باید از آموزش در رده های سنی مختلف شروع کرد و باید ارزش و ابعاد مثبت به این امر به تمام هموطنان نشان داده شود.
.......................
سیما حریان