دکتر حسین باهر استاد بازنشسته دانشگاه شهید بهشتی در گفتگو با خبرنگار مهر در مورد نقش ارتباط بین صنعت و دانشگاه در تولید ملی گفت: حتی اگر بخواهیم بخش کشاورزی را رونق دهیم، باز بخشی از این توسعه به کشاورزی صنعتی منوط می‌شود، یعنی نقش صنعت آنقدر زیاد است که حتی اگر پایه توسعه کشور بر کشاورزی بنا شود باز هم به صنعت نیاز داریم تا کشاورزی صنعتی داشته باشیم.
وی افزود: هوشمندی از دانشگاه نضج پیدا می‌کند. بنابراین سرمایه‌گذاری در حوزه و دانشگاه و تربیت نیروی انسانی ضروری است. متأسفانه این روند دو آفت داشته است: کسانی که در داخل کشور بودند که از آنها استقبال نشده، از سوی دیگر از افرادی که استقبال شده آنها به خارج از کشور مهاجرت کردند.
باهر در ادامه سخنانش اظهار داشت: اگر بتوانیم زمینه جذب و نگهداری و استعدادیابی استعدادهای خلاق را در زمینه مسائل صنعتی مدرن و فرامدرن پیدا کنیم تصورم این است که می‌‌توانیم لااقل از موج سوم توسعه صنعتی برخوردار شویم و کشور به سمت توسعه بیفتد که حداقل نتیجه و مزایای آن این است که ارز بیشتری را دریافت کنیم و ارز کمتری را پرداخت کنیم.
وی با بیان اینکه کشورهایی جزو نسل اول موج صنعتی شدن هستند مثل انگلستان، فرانسه و ... که اقتصادشان صنعتی مکانیکی بود. نسل دوم کشورها صنعتی الکترونیکی هستند. کشورهای موج سوم صنعتی شدن الکترومنیتیک هستند اگر ما بتوانیم از این صنایع استفاده کنیم مسلماً دستاوردهای خیلی بالایی را خواهیم داشت.
این محقق و استاد دانشگاه در ادامه سخنانش بیان کرد: کشورهایی مثل چین، هند، ژاپن، سنگاپور و ... دارند از این حالت استفاده می‌کنند یعنی اینها دارند در ازای یک بشکه نفت هزاران برابر سود ارزش افزوده با کمک دستگاه‌هایی که دارند به دست می آورند. ما هم قاعدتاً برای اینکه به توسعه برسیم، چون منابع طبیعی ما مانند نفت و گاز و ... در حال تمام شدن است و در نتیجه ما می‌مانیم و یک کشور برهوت.
وی تأکید کرد: چندین مسأله در آسیب شناسی ارتباط صنعت و دانشگاه وجود دارد؛ اولاً اساتید ما با صنعت آشنا نیستند. به طور کلی اساتید رشته‌های مختلف با صنعت آشنا نیستند؛ مگر در رشته‌های پزشکی. حتما باید رابطه‌ای بین عمل و نظر وجود داشته باشد؛ به‌خصوص در مقاطع بالای تحصیلی باید این رابطه حتما وجود داشته باشد.