حبیب رضا ارزانی در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به آیهای در قرآن که "دین در نزد خدا تنها اسلام است"، اظهار داشت: اسلام در این آیه به معنای اسلامی که در زبان امروزی مصطلح است، نیست بلکه به معنای تسلیم شدن در برابر خداست.
وی افزود: در این مفهوم اصل بر این است که پیامبرانی آمدهاند و تمام آنها راه هدایت را به بشریت نشان میدهند.
رئیس دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم در اصفهان تصریح کرد: بر اساس تفکر شیعی پس از ختم نبوت امامان معصوم راه دین را ادامه میدهند و در پایان عاقبت دنیا با خوبی تمام میشود که به معنای این است که همه چیز در حد اعلای خود قرار میگیرد.
وی با بیان اینکه علم کامل دارای 27 شاخه است، گفت: در زمانی که تکنولوژی و فناوری به حد اعلای خود رسیده است تنها 2 شاخه از علم برای مردم مشخص میشود و مابقی این علوم پس از زمان ظهور روشن و در این زمان عقل بشریت کامل میشود.
حجتالاسلام ارزانی اضافه کرد: این موضوع منحصر به تفکر شیعی نیست بلکه نقشه راهی است که توسط خداوند در تمام ادیان آورده شده است و در ادیان مختلف الهی نیز به تکامل همه ارکان در زمان ظهور منجی اشاره شده است.
وی با اشاره به بشارت منجی در چهار دین توحیدی اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشت، خاطرنشان کرد: در تمام این ادیان توحیدی به ختم به خیر شدن تمام امور با ظهور مردی آسمانی بشارت داده شده است به گونهای که در دین زرتشت از این موعود به نام سوشیانت و در یهودیت به اسم مسیحا یاد شده است.
این کارشناس مذهبی ادامه داد: تمام فرقههای مختلف دین مسیحیت معتقدند حضرت مسیح با ظهور دوباره خود جهان را از عدل پر میکند و در دین اسلام نیز انتظار از مبانی اصلی دین محسوب میشود.
وی تصریح کرد: در دو مذهب سنی و شیعه آمدن فردی از سلاله پاک نبی(ص) به عنوان منجی بشریت قطعی است با این تفاوت که شیعیان معتقدند امام زمان(عج) متولد شده و غیبت کرده است اما اهل سنت معتقدند ایشان در آینده متولد میشوند.
ارزانی با بیان اینکه پیروان تمام ادیان الهی منتظر ظهور منجی خود هستند، اظهار کرد: در تمام ادیان بر این موضوع تاکید شده است که این انتظار به معنای این است که فرد خود را برای ظهور آماده کند و به مبانی شریعت خود عمل کنند تا تمهیدی برای ظهور منجی باشد.
وی اضافه کرد: حتی در ادیان غیر توحیدی مانند هندوئیسم، بودئیسم و تائوئیسم نمادها و الهههای پایان جهان مشاهده میشوند و به "نیروانا" که همان بهشت برین است به عنوان پایان خوش آدمیان اشاره شده است.