به گزارش خبرگزاری مهر، امیر عبدوس افزود: قرقاول بزرگترین گونه از تیره ماکیان است که بیشتر در جنگلهای مرطوب، بوته زارهای تمشک و درختان پهنگ برگ آشیانه سازی می کند.
وی اظهارداشت: جمعیت این گونه منحصر بفرد که از زیبایی خیره کننده ای برخوردار است متاسفانه در سه دهه گذشته به واسطه شکار بی رویه و تخریب وسیع زیستگاهها در مناطق جلگه ای رو به کاهش نهاده به گونه ای که براساس سرشماری انجام گرفته در اواسط دهه 70 تعداد قرقاولهای احصای حدود 400 طاقه بوده است.
مدیرکل محیط زیست گیلان گفت: با سخت گیریهای شدید سازمان حفاظت محیط زیست در حوزه شکار این گونه و عدم صدور پروانه شکار و از طرفی حمایت شدید از زیستگاههای منحصر بفرد آن در مناطق میان بند و جلگه ای شرایط جمعیتی آن رو به ترمیم نهاده اما هنوز در وضعیت هشدار قرار دارد.
وی افزود: این در حالیست که جمعیت قرقاول در گذشته های نه چندان دور در سطح استان بسیار مطلوب بوده به گونه ای که در برخی بخش های گیلان به قرقاول نر (خروس) و به ماده آن (مرغ) اطلاق می کردند.
عبدوس ادامه داد: گسترش وسیع راهها، توسعه شهرها، استفاده غیرمتعادل از سموم کشاورزی، صید و شکار با سلاح گرم به خصوص به روش جرگه از مهمترین عوامل تهدید قرقاول در گیلان است که پراکنش آن را تنها به بخش های خاصی از استان محدود کرده است.
وی گفت: امسال سرشماری قرقاول در گیلان از هفدهم فروردین ماه آغاز و تا پانزدهم اردیبهشت ماه ادامه داشته است، این سرشماری که در 78 زیستگاه عمده قرقاول در استان انجام پذیرفت بر اساس آواهای گونه نر و مشاهد آن به وقوع پیوست و شمارش آواها هر روز صبح یک ساعت پیش از طلوع آفتاب و 45 دقیقه پس ازآن انجام شده است.
مدیرکل محیط زیست گیلان افزود: برای شمارش گونه ماده این پرنده روش مشخصی وجود ندارد اما به دلیل اینکه قرقاول پرنده ای پلی گام است و به ازای هر نر بر اساس شواهد ثبت شده دو تا سه ماده وجود دارد در سرشماری جاری به ازای هر قرقاول نر دو قرقاول ماده در نظر گرفته شده و پس از تعدیل های ریاضی و اعمال روش نمونه ای، شش هزار و 470 طاقه قرقاول شامل دو هزار و 157 طاقه نر و چهار هزار و 313 طاقه ماده امسال در استان شمارش شده است.
وی افزود: آمار سرشماری سال جاری این گونه با شمارش سال گذشته تقریبا برابری نشان می دهد اگرچه نسبت به سال 85 ، 1.6 درصد افزایش داشته است.
عبدوس یادآور شد: شهرستانهای ماسال با دو هزار و 270 طاقه قرقاول از 18 زیستگاه، سیاهکل با 951 طاقه از هفت ایستگاه و لنگرود با 774 طاقه از هفت ایستگاه به ترتیب بیشترین تعداد قرقاول را در خود جای داده اند و کمترین تعداد به شهرستان تالش با 81 طاقه از دو زیستگاه تعلق دارد.