به گزارش خبرنگار مهر، «علائم حیاتی یک زن» عنوان رمانی بود که به طور مشترک توسط سه نویسنده زن نوشته شد و در سال 90 به چاپ رسید. این کتاب توسط انتشارات ققنوس در بیست و چهارمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران نیز عرضه شد. این کتاب در ماه‌های پایانی سال 89 با حضور نویسندگانش و دیگر نویسندگان و منتقدان عرصه داستان و ادبیات رونمایی شد.
اما در همان ماه‌های پایانی سال 89 توسط نویسندگان این کتاب اعلام شد که قرار است رمان مشترک دیگری توسط آن‌ها نوشته شود. در آن زمان گفته شد که طرح و نقشه این رمان مشترک ریخته شده و این قصد وجود دارد که تالیف و نگارشش شروع شود. همزمان با پایان یافتن نگارش «علائم حیاتی یک زن» بود که اعلام شد طرح اصلی رمان ریخته شده، ولی به دلیل مشغله مهناز رونقی یکی از نویسندگان این تیم سه نفره، هنوز نگارش کتاب آغاز نشده است.
تمرکز روی موضوع زن ایرانی از اولویت‌های این سه نویسنده برای نوشتن دومین داستان مشترکشان بود و سه نفره نوشتن هم دلیلی برای جلوگیری از نگاه از یک زاویه و نگرش به ماجرا عنوان شد. دغدغه‌های کلی دومین رمان مشترک مانند رمان اول، زن ایرانی بود، اما گفته می‌شد که این رمان تفاوت‌هایی با «علائم حیاتی یک زن» دارد و مانند آن نخواهد بود.
بعد از شروع نگارش این رمان، بعد از نیمه‌های سال 90 مهناز رونقی در گفتگو با خبرنگار مهر به زمان طولانی رسیدن به پیش طرح این رمان اشاره کرد و گفت در نوشتن این رمان سختگیری‌مان بیشتر از قبل است. سختگیری و جدیتی که رونقی به آن اشاره کرد، باعث شد تا نوشتن این رمان در نیمه‌های راه متوقف شود و تیم نویسندگان کار را از نو شروع کند.
شالوده ساخت این رمان همچنان رئالیستی و واقع‌گر، اما پیچیده‌تر از «علائم حیاتی یک زن» بوده و فرم و فضاهای تو در تو و تاکید بر خوشخوان بودن اثر، باعث تجدید نظر نویسندگانش در روند نگارش آن شد. یکی از تفاوت‌های مهم دیگری که این دو رمان با یکدیگر دارند، تجربی بودن نگارش اولی و پیروی کردن رمان دوم از یک سیستم و الگوی مشخص نگارش است.
پس از نگارش دوباره رمان، سه نویسنده به هماهنگی بیشتری با یکدیگر رسیدند و از تجدید نظر در طرح قبلی خود اظهار رضایت کردند.
در حال حاضر نگارش این رمان تقریبا به انتهای مسیر خود رسیده است و نویسندگانش معتقدند که این رمان نسبت به «علائم حیاتی یک زن» مخاطبان بیشتری را به سمت خود جذب می‌کند. استفاده از فضا و ژانری که در ایران کمتر از آن استفاده شده است، یکی از دلایل این مدعی است. به گفته نویسندگان این اثر، حالت مجزا و اپیزودیک جدا از هم که در اثر مشترک اول به چشم می‌خورد، در این کتاب وجود نخواهد داشت و مطالعه کتاب باعث می‌شود که مخاطب فکر کند، تمام حجم کتاب را یک نفر نوشته است. با نزدیک شدن این رمان به خط پایان نگارش، ریتم و ضرباهنگ داستان نسبت به کتاب مشترک قبلی بالاتر توصیف می‌شود و مخاطب در شکل کلان‌تری با مشکلات و دغدغه‌های زن امروز ایرانی روبرو می‌شود.
با روندی که نگارش این اثر طی می‌کند، حداقل تا پایان پاییز و نهایتا تا اوایل زمستان، تالیف آن به پایان خواهد رسید. با در نظر گرفتن بازخوانی و بازنگری در متن رمان، این کتاب بهار سال آینده به ناشر تحویل داده خواهد شد و قرار است ناشر آن، مانند اولین رمان مشترک این سه زن نویسنده، انتشارات ققنوس باشد.
سه نویسنده این کتاب، هنوز نامی برای آن انتخاب نکرده‌اند.