مشهد - خبرگزاری مهر: استاد را همه می شناسند، من او را بیشتر در جشنواره های استانی و کشوری خیرین مدرسه ساز دیده ام و یک بار هم در موزه سفره خانه سنتی هزار دستان مشهد، در حالی که تار او مردم را به دنیایی از خلسه و عرفان می برد.

به گزارش خبرنگار مهر، "نوایی، نوایی" او را همه به یاد دارند، حتی خودش هم خوانده و زیر و بم های آن نوای شور انگیز و آن آواز آشنا از دل خراسان رضوی چنان شیدایت می کند که دست مریزاد می گویی به خدایی که چنین استعدادهایی را خلق کرده است.

استاد عثمان محمد پرست اهل سرزمین هنرپرور خواف در خراسان رضوی است و در طی سال های دراز همگام با فعالیت هنری خود توانسته است بیش از 600 مدرسه را در مناطق محروم کشور بنا نهد.

او  با مهربانی حرف می زند و می گوید: 8 تا بچه دارم و 4 کلاس بیشتر درس نخواندم، راستش پدرم توان مالی نداشت مرا برای درس بفرستد تربت حیدریه خیلی غصه دار بودم و دلم نمی خواست بچه ها، عین من کم سواد شوند، دوست نداشتم مردم وطنم مثل من بی سواد شوند، انگار از همان زمان خیر بودن آمد توی خونم.

وی می افزاید: من علاقه مند بودم به آموزش و پرورش خدمت کنم، آن موقع راننده اتوبوس بودم و در سفری به تهران با دانشجویی که بعد وارد شرکت بوتان شد؛ آشنا شدم، مجتبی کاشانی هم عین من به مدرسه سازی عشق داشت، او توی تهران و من از خواف شروع کردم.

او می گوید: دوتارم را به مجالس معتبر می بردم و می دیدم مردم چه عشقی به این ساز دارند، با مجتبی مشورت کردم که جامعه ای تشکیل بدهیم با نام" جامعه یاوری فرهنگی جنوب خراسان"، که تا به حال 637 مدرسه ساختند.

او دوست و همراه مرحوم حاج قربان سلیمانی، خواننده موسیقی محلی و نوازنده دو تار اهل قوچان بوده است.

می پرسم استاد از کی تار می زنید و تار نوازی را از که آموختید؟ می خندد و می گوید: از 8 سالگی از خدا یادگرفتم.

و زمانی که تعجب مرا می بیند؛ می گوید: مگر مخترعان جهان از کس آموخته اند، من ابدا استادی نداشتم.

بعد ادامه می دهد: دو تار را در ایران رواج دادم، البته این ساز در خانه های تربت جامی ها و خوافی ها بود ولی من رسمی اش کردم، یادم می آید، سال 38 در تهران نمایشگاه بزرگ خراسان بود که دعوت شدم،  دوتارم را بردم و زدم، همه حیران و عاشق شدند.

وی می گوید: دستگاه دو تار آهنگهای محلی، چهار بیتی، سرحدی، الله مدد و مبارک داشت، از رادیو می شنیدم که برای خواننده ها جوابگو نیست، بعد کاری کردم که هیچ کس انجام نداده، 18 پرده، اضافه کردم، حالا دیگر با این پرده های اضافی، این ساز عزیز، همپای خواننده ها کم نمی آورد.

وی می افزاید: راستش را بخواهی 6 تار و سه تار 25 پرده دارند که می توانست با موسیقی ایرانی نظیر شور، همایون و سه گاه برابری کند اما دو تار نمی توانست.

استاد محمد پرست که برای خوانندگان بزرگی چون شجریان و شهرام ناظری نوازندگی کرده است می افزاید: از طریق ایران به دانشگاهها و مراکز معتبر ژاپن، مسکو، آفریقا، قطر و تاجیکستان رفتم، برای ایرانی ها و اهالی آن مملکتها نواختم و ایران را به آنها شناساندم.

وی که دارای فعالیتهای خیرخواهانه در حوزه مدرسه سازی است تاکید می کند: من هیچ وقت از راه موسیقی استفاده مالی نکردم، موسیقی خیلی بزرگ است،  من نه مجلس عروسی رفتم و نه تولد و نه ختنه سوران، من فقط از راه موسیقی به مدرسه سازی کمک کردم.

استاد محمد پرست معتقد است دروغ و ریا و کارهای خلاف است که حرام است. بعد استناد می کند به بیان رهبری که فرموده اند موسیقی مبتذل حرام است و اظهار می دارد: موسیقی درست انسان را به خدا می رساند موسیقی در راه اسلام حلال است، به قول حضرت مولانا:خوش سیم و خوش چوب و خوش پوست/از کجا می آید این آوای دوست

از استاد که۸۵ سال سن دارد و از ۱۰ سالگی با دوتار مأنوس بوده است می خواهم مردم را توصیه ای هنرمندانه میهمان سازد و او می گوید: موفقیت همه را از خداوند خواهانم، فقط عزیزان فراموش نکنند که موسیقی بزرگ است، هنر آوایی خود را در راه خدا، حقیقت و فرهنگ مردم استفاده کنند، من خواهش می کنم فرهنگ غنی این ملت را پاس داشته و هنرهای بومی - محلی را زنده نگه دارند.

گزارش: عزت خیابانی