حجت الاسلام دکتر ابراهیم یعقوبیان در مورد سبک زندگی مبتنی بر باور دینی و عدم این باور به خبرنگار مهر گفت: امروزه در روانشناسی ثابت شده است که باورهای آدمی تأثیر بسزایی در رفتارهای او دارند. یعنی انسان آنگونه که میاندیشد رفتار میکند. مولوی معتقد است اگر کسی را میخواهید بشناسید باید اعتقادات او را بررسی کنید.
وی افزود: رفتار امروز غربیان با سبک زندگی گذشته آنها که مبتنی بر اعتقاد به کلیسا در زندگیشان بود تفاوت زیادی پیداکرده است. البته رفتار و سبک زندگی امروز مردم غرب هم نشأت گرفته از اندیشههای فلاسفهای مانند دکارت و هیوم و کانت است. اینان پایهگذاران نظام و تمدن جدیدغرب هستند. رفتارهای مبتنی بر اندیشه اومانیسم است که تنها توجه و تمرکز بر دو قوه غضب و شهوت را برای غربیان به ارمغان آورده است که اکنون از مرز شهوت هم گذشتهاند و تنها با قوه غضب وخشونت ارضاء میشوند. در این سبک زندگی شهوت بر شریعت غلبه دارد.
این پژوهشگر علوم دینی ادامه داد: برعکس این سبک زندگی، سبک زندگی موحدانه است که مبتنی بر اعتقاد توحیدی است که بایستی در رفتار مؤمن ظهور یابد درواقع شریعت ظهور ربوبیت پروردگار است. اعتقاد انسان مؤمن به خدا در حوزه هستها و نیستها یا همان جهان بینی و بایدها و نبایدها یا ایدئولوژی خودش را نشان میدهد. یعنی باور به خدا در آداب و احکام و طرز زندگی بر اساس اصل توحید انسان مؤمن تأثیر دارد. همه دستورات شریعت مانند رعایت حجاب، رعایت حال دیگران، و احترام به قوانین اجتماعی و... همه ظهور عقیده و نظام تربیتی توحیدی انسان مؤمن است.
این محقق و پژوهشگر حوزه علوم و معارف اسلامی درمورد اینکه چه نسبتی میان تعریف ما از مرگ و سبک زندگی وجود دارد یا به عبارت دیگر افراد معتقد به جهان پس از مرگ چه نوع سبک زندگیای با افراد عدم اعتقاد به آن دارند هم تصریح کرد: قرآن میگوید: اگر تمدن یا جامعهای از مرگ گریزان باشد آن جامعه یا تمدن توحیدی و خداباور نیست. یک چنین فراری عاقبتش هلاکت است.
یعقوبیان تصریح کرد: یک سوم آیات قرآن به معاد مربوط میشوند زیرا تأثیر یاد معاد در آدمی زیاد است. اعتقاد به معاد مسیر حوزههای فردی و اجتماعی آدمی را جهت میدهد.
وی اظهارداشت: قوم یهود میگفتند ما دوست و ولی خدا هستیم خداوند میگوید میخواهید بدانید چه کسی دوست خداست ببینید که موضع آنها در برابر مرگ چیست آیا خواستار و مشتاق مرگ هستند؟ مرگ ختم زندگی نیست مرگ وصل به عالم والاتر است.انسانی که نسبت خود را با مرگ تعریف نکند زندگی بیثمری خواهد داشت. لذا یاد معاد عامل پیراستگی از گناهان میشود.