به گزارش خبرنگار مهر، «سوانح» از جمله رساله‌های معروف و مشهور ادبیات عرفانی کلاسیک ایرانی است که بنا به دلایلی مانند رمزآمیز بودن و کهن بودن شیوه نثر آن کمتر در دوران معاصر در میان مخاطبان ایرانی جا افتاده است. به تعبیری می‌توان گفت که مانند «رساله عشق» عین‌القضات همدانی جایی در حافظه جوانان ایرانی باز نکرده است.
این نوع آثار معمولا از سوی شارحان متون عرفانی و صوفیانه مطرح و منتشر می‌شود، اما در این روایت جدید، قاسم کشکولی یکی از داستان نویسان پیشروی معاصر آن را به شیوه‌ای روان‌تر منتشر کرده است.
کشکولی در مقدمه سوانح به روایت خودش عنوان داشته است: علیرغم چاپ‌های مختلفی که پس از هلموت ریتر آلمانی از این اثر صورت گرفته هیچ یک به موقعیت نثر امروز و جایگاه و روانشناسی خواننده امروزی توجه نکرده که عملاً کتاب را کشته‌اند در وفاداری!
وی همچنین عنوان کرده است که سعی کرده این کتاب خواندنی را که به طور تصادفی در پیاده‌روهای اطراف میدان انقلاب به دست آورده، در روایت خود خواندنی‌تر کند.
همچنین در بخشی از مقدمه این کتاب آمده است: غزالی در این اثر با پرداختن به روانشناسی عشق که به جرات می‌توان گفت عمیق‌ترین اثری است که تاکنون در این حوزه در ادب پارسی نوشته شده و به قول هلموت ریتر که این اثرنخستین بار توسط او به ایرانیان معرفی شد، مشکل بتوان کتابی یافت که روانشناسی را تا چنین مرتبه بلند به بررسی نشسته باشد، در اوج حاکمیت مرد سالار به زن (معشوق) برتری داده و با ارائه تفکری انتقادی ریای عشاق آسمانی را بر ملا ساخته است.
این کتاب که چاپ نخست آن در سال 1389 منتشر شده است به تازگی و از سوی نشر ثالث تجدید چاپ شده است.
این ناشر همچنین به زودی چاپ سوم مجموعه داستان «زن در پیاده‌رو راه می‌رود» را از این نویسنده منتشر می‌کند.