یک روزنامه آلمانی با تاکید بر اینکه تهدیدهای نظامی اسرائیل علیه ایران نه یک اعلام جنگ بوده بلکه تلاشی برای مجبور کردن غربیها در راستای اعمال فشار بیشتر بر تهران است در عین حال تصریح کرد که کوبیدن اسرائیل بر طبل جنگ با ایران با توجه به شرایط جدید منطقه ای خطرناک است.

به گزارش خبرگزاری مهر، روزنامه "زوددویچه سایتونگ" در تحلیلی به قلم "فولکر پرتس" رئیس موسسه علم و سیاست برلین نوشت: احتمالا تنها معدود افرادی هستند که خواهان یک درگیری نظامی جدید در خاورمیانه می باشند. مدتها بود که دیگر حرفهای یاوه درباره وقوع یک جنگ قریب الوقوع در منطقه وجود نداشت. اما بیش از یک سال است که تقریبا روزانه هشدارها و تهدیدهایی از اسرائیل به سمت ایران مبنی بر حمله نظامی به این کشور داده می شود و در مقابل ایران نیز واکنش نشان داده و رژیم صهیونیستی را تهدید می کند ، که این مسئله سیاست بین المللی و منطقه ای را ناآرام کرده است.

نویسنده در ادامه خاطر نشان کرد: مانورهای نظامی و نمایش تسلیحاتی، آمادگی برای جنگ جدید را بیشتر می کند. نیروهای دریایی فرانسه،انگلیس، آمریکا همراه با عربستان سعودی و امارات متحده عربی  بزرگترین مانورهای دریایی را در خلیج فارس برپا می کنند. ایران نیز در مقابل برای ماه آینده بزرگترین تمرین دفاع هوایی در تاریخچه خود را اعلام کرده است.

در این میان و در چنین شرایطی تهدیدهای نظامی اسرائیل علیه ایران نیز برخی از دولتهای پادشاهی عرب حاشیه خلیج فارس را به عملی کردن چنین تصمیمی دلگرم کرده است. در بحثهای کلی و سیاسی درباره عواقب حمله نظامی اسرائیل علیه ایران و اینکه این جنگ چه موقع و تحت چه شرایطی برگزار می شود به ندرت مسئله راهکارهایی برای اجتناب از این جنگ مطرح می شود؛ بلکه در درجه اول این مسئله مطرح است که شروع جنگ را به تاخیر بیاندازند. حتی در مذاکرات اتمی آمریکا، روسیه، چین، انگلیس، فرانسه و آلمان با ایران نیز به نظر می رسد که مسئله یافتن راه حلی برای مناقشات اتمی با ایران مطرح نبود بلکه بیشتر مسئله به تاخیر انداختن حمله نظامی علیه این کشور مد نظر غرب بود.

این روزنامه آلمانی در بخش دیگری از این مطلب خاطر نشان کرد: تهدیدات اسرائیل علیه ایران یک اعلام جنگ نیست بلکه بخشی از تلاش این رژیم است برای اینکه آمریکا و اروپا را به اقدامات سختگیرانه تری علیه ایران مجبور کند و البته کوبیدن اسرائیل بر طبل جنگ خطر ناک است. تنش ها امروز در منطقه بیشتر شده و بی اعتمادی بین رهبران سیاسی افزایش پیدا کرده و شناخت و آگاهی رهبران از طرف مقابل کمتر شده است.

در ادامه آمده است: سازمانهای منطقه ای کارگزار برای غلبه بر بحران وجود ندارد و تنها معدود رهبران سیاسی هستند که تجربه این کار را دارند. بسیاری از حاکمان با سلطنت طولانی در منطقه روش و سبک مسخره خاص خود را دارند مبنی بر اینکه باید به زعم خودشان از برهم خورد تعادل و نظم منطقه ای جلوگیری به عمل آورند.

نویسنده در ادامه با اشاره به وقوع انقلابهای عربی که به سرنگونی برخی از دیکتاتورهای این منطقه منجر شد نوشت: امنیت اسرائیل در سایه موج تغییرات منطقه ای به مخاطره افتاده است، متحدان قدیمی این رژیم سقوط کرده اند و در مصر یک رئیس جمهوری اسلامگرا قدرت را در دست گرفته که نمی خواهد قرارداد صلح با اسرائیل را اعلام کند و البته هیچ علاقه ای به مناسبات از روی اعتماد با رژیم صهیونیستی ندارد.

زوددویچه در بخش دیگری از این مطلب خاطر نشان کرد: دولتهای غربی باید در چنین شرایطی و با وجود بحران مالی اروپا و مبارزات انتخاباتی در آمریکا برای یافتن راه حلی برای مناقشات منطقه ای تلاش کنند. یک سیگنال واضح در گفتگوهای اتمی با ایران می تواند راهکار مناسبی باشد و حرکت در مسیر اعتماد سازی می تواند موثر باشد.