به گزارش خبرنگار مهر، در این همایش یکروزه که در دانشگاه شمال آمل با پیام تصویری آیت الله جوادی آملی گشایش یافته بود، حجت الاسلام مرتضی جوادی آملی رئیس بنیاد بین المللی اسرا قم و فرزند آیت الله جوادی آملی، آیت الله مرتضی صدوقی مازندرانی داماد علامه شیخ محمدتقی آملی و استاندار مازندران در وصف شخصیت ها و زندگینامه آن فقیه وارسته سخنرانی و به اتفاق بر انتشار آثار این فقیه برای استفاده نسل جوان جامعه تاکید کردند.
علامه محمدتقی آملی، فرزند مولا محمد آملی روز چهارشنبه یازدهم ماه ذیقعدة الحرام سال 1304 هجری قمری در تهران متولد شد.آقا شیخ محمد تقی آملی به سخن شاگردان او از اعاظم علمای معاصر و جامع معقول و منقول و مجتهد در فروع و اصول بود چنان که حائز منقبتین علم و عمل بود.
در مراقبت حظی وافر داشت که دارای رتبت عندیت بود و در سلوک الی الله نصیب اوفی داشت که واجد عزم و همت بود، و هم در تدریس توفیق والا و در تصنیف ید طولی داشت.
علامه آملی، هنگامی که به سن بلوغ تعلیم رسید به مکتب رفت و پس از آشنایی به خواندن و نوشتن فارسی به تعلم علوم عربیه که مه مترین کمالات آن عصر بود مشغول شد و سپس فقه و اصول را شروع کرد، مقدمات علوم را نزد پدر آموخت پس از آن نزد عالمان دیگری نظیر شیخ عبدالنبی نوری و میرزا حسن کرمانشاهی درس خواند.
علامه محمد تقی آملی، سپس در سال 1340 قمری به نجف اشرف رفت و مدت چهارده سال از محضر استادانی چون میرزای نائینی و آقا ضیا عراقی ( اراکی ) و آقا سید ابوالحسن اصفهانی و از ایشان شاگرد برجسته علامه میرزا علی آقا قاضی بهره کامل برد و سپس به تهران بازگشت و به تصنیف و تدریس مشغول شد.
از شاگردان او می توان به آیت الله حسن زاده آملی، آیت الله سید رضی شیرازی، آیت الله یحیی عابدی، آیت الله مصطفی مسجد جامعی، آیت الله محی الدین انواری اشاره کرد.
آملی فقیهی گوشه نشین بود و از پذیرفتن مسئولیت ریاست گریزان بود و تا پایان زندگی در نوشتن رساله فتوایی خودداری کرد. از مهمترین آثار او می توان به شرح عروة الوثقی و حاشیه بر شرح منظومه ی سبزواری اشاره کرد.
علامه محمدتقی آملی در بطن مشروطیت حضور فعالی داشت و به همراه علامه شیخ فضل له نوری و علمای مازندرانی مبارزات گسترده ای در تبرستان داشتند.
استاد محمدتقی آملی پس از 87 سال تلاش گسترده در راه علم و مجاهدتهای فراوان در اعتلای دین مبین اسلام شنبه 29 شوال سال 1391 هجری قمری برابر با 27 آذرماه سال 1350هجری شمسی به دیدارمعبود شتافت و پیکرپاکش در جوار حضرت علی بن موسی الرضا (ع ) در باغ رضوان در مقبره میرزاحسین فقیه سبزواری (ره) به خاک سپرده شد.