به گزارش خبرگزاری مهر، اسماعیل امینی با اشاره به این موضوع اظهار کرد: گاهی مرحوم سیدحسن حسینی به طنز و انتقاد میگفت دایره ارزشها و مولفههای انقلاب اسلامی چنان از طرف افرادی تنگ میشود که فقط جای یک فرد را دارد، آیا دایره انقلاب اسلامی محدود به توصیههای دستگاههای متولی فرهنگ است؟ آیا شاعر انقلاب اسلامی با چرخشها و تغییرهایی که در فضای سیاسی رخ میدهد، باید مدام تغییر موضع دهد و مرتب باید کارنامه شعر انقلاب اسلامی جابجا شود.
وی تصریح کرد: از همین جاست که موانع شناخت و بررسی شعر انقلاب اسلامی شکل میگیرد و پیوستها و ضمایمی که لزوما هم علمی و ادبی نیست، سبب میشود بررسی و پرسش از شعر انقلاب اسلامی با دشواری های خاصی روبرو شود.
امینی درباره ضرورت استفاده از مفهوم شعر انقلاب اسلامی به جای نقد و نظریه ادبی در بررسی شعر معاصر انقلاب گفت: جالب است در روزگاری که ما جوان بودیم، ایدئولوژیک بودن و ایدئولوژی مفهومی ارزشمند بود، اما اکنون وقتی اتفاقی ایدئولوژیک خطاب میشود، بر باطل بودنش تاکید میشود و یا هنگامی که میگفتیم اثری کلاسیک است، یعنی اینکه اثری قابل اعتنا و جدی است و در این سالها جنس کلمات ما با نسل بعد متفاوت است. من خودم ایدئولوژی را ترجیح میدهم و با توجه به شرایطی که نسل من از سر گذرانده، باب طبعم نیست که باورمند و ایدئولوژیک نباشم.
این شاعر ادامه داد: مناسبات جهان امروز بر انسان مداری تاکید دارد و در پی بروز معنویات و تمایلات آدمهاست؛ در حالی که گفتمان انقلاب اسلامی و شعر انقلاب قائل به نگاهی دیگر است. آموزههای ما بر این است که فراهم آمدن اسباب امن و آرامش مقدمه ای برای کمال انسان است و داعیه اعتقاد دینی ما حرکت به سوی کمال است، بنابراین ویژگی و مولفه شعر انقلاب اسلامی متاثر از آموزههای دینی ماست.
این شاعر با بیان اینکه وقتی از شعر انقلاب اسلامی حرف میزنیم، وجه سیاسی آن برجسته میشود؛ در حالی که لزوما این طور نیست، تصریح کرد: در شعر انقلاب اسلامی گونههای مختلف شعر دیده میشود و هر آنچه که مربوط به انسان و عواطف انسانی است، به آن پرداخته شده است. مثلا در شعر مهرداد اوستا با دغدغههای فلسفی دینی مواجه هستیم و در شعرعلی معلم شاهد دغدغههای تاریخی و دینی هستیم.